red-bird
Profesör
- Katılım
- 1 Şubat 2008
- Mesajlar
- 4,115
- Reaksiyon puanı
- 8
- Puanları
- 38
Yalan mı!
Yaklaşık 24 saattir düşünüyorum
Seni neden özlüyorum?
Ve neden hala aklımdasın?
Gereği var mı ki kendini yıpratmanın diyorum
Cevaplar kaçıyor köşe bucak
Hiç bir yanıt alamıyorum.
Göremiyorum, koklayamıyorum hatta sesini bile duyamıyorum
Neye istinaden hala paşa paşa ruhumda gezinebiliyorsun, anlamıyorum.
Senden bu hakkı alalı çok olmuştu ama
Ben kendimi mi kandırmıştım yoksa?
Bazı şeyler aklıma geldikçe hep gülümsüyorum
Yaşananlar çok güzel ve çocukçaydı.
Tek gözlerimin dolduğu nokta, özleminin pekiştiği anda çıkıyor ortaya
Çocukça dedim ya, saf olduğu içindi
Gerçek olduğu için ve yalansız olduğu için…
Cesurduk.
Yalnız ‘gel gidelim’ diyemeyecek kadar da; çocuk.
Herşey pembe değildi ama güzeldi işte.
Kandırmadık en önemlisi kendimizi ve birbirimizi
Belki doğrular arasındaki güçsüzlüğümüzden yorgun düştük
Ama yitirilmedi sevda.
Yalan dedik kimi zaman, kendi kendimize.
Aşk koca bir yalan!
Yanlış düşündük. Aşk değil, biz yalandık.
Çünkü yok olacağımızı bile bile Aşk’ı yaşadık.
Pişmanlık mı?
Hiç duyulmadı, nefret hiç beslenmedi.
Tek beslenen ardından ÖZLEM oldu.
Ne tuhaf, şimdi başkasıyla da aynı duygular yaşanabilecek mi?
O’na da ‘sen başkasın’ denebilecek mi?
Hiç mi düşmeyecek aklımıza birbirimize söylediğimiz söler
Hiç mi hissedilmeyecek sıcaklığımız!
Ne tuhaf, şimdi başkasıyla da aynı duygular yaşanabilecek mi?
Kendimi bir kez daha mı kandıracağım yoksa.
Bence yaşanmayacak.
Yaşanamayacak ki!
Kimsede o bakışların esareti
Kimsede o gülüşün saçtığı neşe
Ve kimsede senin kokun olmayacak.
Yaklaşık 24 saattir düşünüyorum
Evet hiç uyumadım gece boyunca
Cevaplar kaçtı köşe bucak ama
Mutluyum yine de.
Hala yüreğimde paşa paşa gezinebiliyorsun çünkü…
red-bird
Yaklaşık 24 saattir düşünüyorum
Seni neden özlüyorum?
Ve neden hala aklımdasın?
Gereği var mı ki kendini yıpratmanın diyorum
Cevaplar kaçıyor köşe bucak
Hiç bir yanıt alamıyorum.
Göremiyorum, koklayamıyorum hatta sesini bile duyamıyorum
Neye istinaden hala paşa paşa ruhumda gezinebiliyorsun, anlamıyorum.
Senden bu hakkı alalı çok olmuştu ama
Ben kendimi mi kandırmıştım yoksa?
Bazı şeyler aklıma geldikçe hep gülümsüyorum
Yaşananlar çok güzel ve çocukçaydı.
Tek gözlerimin dolduğu nokta, özleminin pekiştiği anda çıkıyor ortaya
Çocukça dedim ya, saf olduğu içindi
Gerçek olduğu için ve yalansız olduğu için…
Cesurduk.
Yalnız ‘gel gidelim’ diyemeyecek kadar da; çocuk.
Herşey pembe değildi ama güzeldi işte.
Kandırmadık en önemlisi kendimizi ve birbirimizi
Belki doğrular arasındaki güçsüzlüğümüzden yorgun düştük
Ama yitirilmedi sevda.
Yalan dedik kimi zaman, kendi kendimize.
Aşk koca bir yalan!
Yanlış düşündük. Aşk değil, biz yalandık.
Çünkü yok olacağımızı bile bile Aşk’ı yaşadık.
Pişmanlık mı?
Hiç duyulmadı, nefret hiç beslenmedi.
Tek beslenen ardından ÖZLEM oldu.
Ne tuhaf, şimdi başkasıyla da aynı duygular yaşanabilecek mi?
O’na da ‘sen başkasın’ denebilecek mi?
Hiç mi düşmeyecek aklımıza birbirimize söylediğimiz söler
Hiç mi hissedilmeyecek sıcaklığımız!
Ne tuhaf, şimdi başkasıyla da aynı duygular yaşanabilecek mi?
Kendimi bir kez daha mı kandıracağım yoksa.
Bence yaşanmayacak.
Yaşanamayacak ki!
Kimsede o bakışların esareti
Kimsede o gülüşün saçtığı neşe
Ve kimsede senin kokun olmayacak.
Yaklaşık 24 saattir düşünüyorum
Evet hiç uyumadım gece boyunca
Cevaplar kaçtı köşe bucak ama
Mutluyum yine de.
Hala yüreğimde paşa paşa gezinebiliyorsun çünkü…
red-bird