- Katılım
- 9 Mayıs 2007
- Mesajlar
- 2,699
- Reaksiyon puanı
- 47
- Puanları
- 228
Ümit ve korku arasında yaşamak!
Evet, ümit ve korku dedik.
Değerli arkadaşlar!
Hangimizin günahı yok ki?
Hangimiz melek kadar temiz, saf ve berrağız?
Her birimizin kendimize göre günahları vardır.
Kimimiz gıybet etmişizdir,
Kimimiz hak yemişiz,
Kimimiz haram kazanıp haram tüketmişiz,
Kimimiz komşumuzu rahatsız etmişiz,
Kimimiz daha başka günahlar işlemişizdir. Vs… vs…
Peki, işlemiş olduğumuz günahlardan hangisine tövbe ettik?
Veya tövbe ettiğimiz hangi günahımız bağışlandı ki bu derece rahat ve kaygısız bir biçimde yatıp kalkıyoruz?
Kaç kere diz çöküp “Rabbim bunu bile bile işledim ama senin af ve merhametine sığınıyorum” diyerek sabahlara kadarı bırakın beş dakika daha fazla Tevbe ve niyazda bulunduk?
Bilmiyoruz, Yüce Yaratanımız hakkımızda nasıl bir karar verecek?
Bunu da bilmediğimiz yetmiyormuş gibi birde hala yasaklanmış olduğunu bile bile günahlara dalmaya devam ediyoruz.
Peki, neden derseniz?
Günahları işlerken Allah’ın rahmetini her zaman hatırımıza getirip bizi bağışlayacağını ümit ederek yaşantımıza devam ediyoruz. Nasıl olsa Allah bizi affeder diye düşünüyoruz.
Ama ben size sorsam?
Allah’tan korkar mısınız desem bana ne dersiniz?
Kendini bilmezin biri deyip konuşmaya bile tenezzül etmesiniz değil mi?
Ama Allah kitabında bizi gazabından haberdar etmiyor mu?
Cehennem ateşinden, kabir azabından bahsetmiyor mu?
Bunları hepimiz biliyoruz değil mi?
Ama şeytan bize hep ümit tarafını gösteriyor.
Gazap ve ceza tarafını hiç aklımıza bile getirttirmiyor.
Lütfen arkadaşlar!
Şeytanın bu tuzağına düşmeden,
ALLAH’TAN ümidimizi ve korkumuzu aynı seviyede tutmaya çalışarak hayatımızı devam ettirelim.
Saygılarımla
Mehmet1101
Evet, ümit ve korku dedik.
Değerli arkadaşlar!
Hangimizin günahı yok ki?
Hangimiz melek kadar temiz, saf ve berrağız?
Her birimizin kendimize göre günahları vardır.
Kimimiz gıybet etmişizdir,
Kimimiz hak yemişiz,
Kimimiz haram kazanıp haram tüketmişiz,
Kimimiz komşumuzu rahatsız etmişiz,
Kimimiz daha başka günahlar işlemişizdir. Vs… vs…
Peki, işlemiş olduğumuz günahlardan hangisine tövbe ettik?
Veya tövbe ettiğimiz hangi günahımız bağışlandı ki bu derece rahat ve kaygısız bir biçimde yatıp kalkıyoruz?
Kaç kere diz çöküp “Rabbim bunu bile bile işledim ama senin af ve merhametine sığınıyorum” diyerek sabahlara kadarı bırakın beş dakika daha fazla Tevbe ve niyazda bulunduk?
Bilmiyoruz, Yüce Yaratanımız hakkımızda nasıl bir karar verecek?
Bunu da bilmediğimiz yetmiyormuş gibi birde hala yasaklanmış olduğunu bile bile günahlara dalmaya devam ediyoruz.
Peki, neden derseniz?
Günahları işlerken Allah’ın rahmetini her zaman hatırımıza getirip bizi bağışlayacağını ümit ederek yaşantımıza devam ediyoruz. Nasıl olsa Allah bizi affeder diye düşünüyoruz.
Ama ben size sorsam?
Allah’tan korkar mısınız desem bana ne dersiniz?
Kendini bilmezin biri deyip konuşmaya bile tenezzül etmesiniz değil mi?
Ama Allah kitabında bizi gazabından haberdar etmiyor mu?
Cehennem ateşinden, kabir azabından bahsetmiyor mu?
Bunları hepimiz biliyoruz değil mi?
Ama şeytan bize hep ümit tarafını gösteriyor.
Gazap ve ceza tarafını hiç aklımıza bile getirttirmiyor.
Lütfen arkadaşlar!
Şeytanın bu tuzağına düşmeden,
ALLAH’TAN ümidimizi ve korkumuzu aynı seviyede tutmaya çalışarak hayatımızı devam ettirelim.
Saygılarımla
Mehmet1101