- Konuyu başlatan
- #61
Vega yorumun için teşekkürler. Aslında şimdi düşününce çok daha mücadele ederdim bırakmazdım orta yolu bulmaya çalışırdım diyorum ama birikmiştim o zaman için ve kalbim o kadarını kaldırdı ne yazik ki. Ben ki onun için kanserken bile kışın ortasında parkta bankta yatmış biriyim(Evden kovulmştum da onun için). Babam onu istemiyordu, hasta olmama rağmen türlü işkenceler yaptı. Tedavi için başka ile giderken verdiği parayı bile geri almıştı benden babam. O derece mücadele verdim onun için.
Hasta iken(2. defa yakalandım bu hastalığa) hayata küsüp ilaç bile almıyordum. Benden umut kesildiği anda onun için yaşamayı seçtim. boşuna demedim onun için yaşamayı göze aldım diye
Ama sana hayat sebebi olan birinin bunu yapması çok koymuştu bana. Haliyle beden yorgun, ruh yorgun kaldıramadım o zaman.
İşte öyle bir hikaye bu...
Hasta iken(2. defa yakalandım bu hastalığa) hayata küsüp ilaç bile almıyordum. Benden umut kesildiği anda onun için yaşamayı seçtim. boşuna demedim onun için yaşamayı göze aldım diye

İşte öyle bir hikaye bu...