Bâki Sözleri

[Mtn S]

• Âvâzeyi bu âleme Dâvûd gibi sal,
• Bâki kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş...
  • (Âlemde sesin Davut gibi çınlasın!.. Gökkubbede baki kalan sadece hoş bir sedadır; kalıcı olan sadece odur.)
• Hûb olan elbette kendin gösterür
  • (Güzel olan elbette kendini gösterir.)
• Mu'ayyen kıssadur sevmek sevilmek mâ-takaddemden
  • (Sevmek, sevilmek eskiden beri bilinen hikâyedir.)
• Mufassal kıssa başlarsın garip efsane söylersin
  • (Öğüt veren hikaye anlatmaya kalkarsın; bir bakmışsın ki anlattığın hikaye efsaneye dönüşmüş.)
• Nâdân komaz ki merdüm-i dânâ huzûr ede
  • (Câhil komaz ki, âlim kişi rahat ede.)
• Dil derdini gamunla dil-efgâr olan bilür
• Bîmâr hâlini yine bîmâr olan bilür
  • (Gönül derdini gamınla gönlü kırık olan bilir. Hasta hâlini yine hasta olan bilir.)
• Tutdı cihânı pertev-i hüsnün güneş gibi
• Doldı sadâ-yı aşkun ile kâh-ı kün fekân
  • (Güzelliğinin ışığı güneş gibi dünyayı tuttu. Kün fekân sarayı (dünya), aşkının yankısı ile doldu.)
• Bezm-i şevkün içre devr eyler felek bir câmdur / Câmda bir cür' adur aşkun şarabından şafak
  • (Ey sevgili; felek seni arzulamanın meclisinde dönüp dolaşmakta olan bir kadehtir. Şafağın kırmızılığı ise, senin aşkının şarabından o kadehin dibinde kalmış bir yudumdur.)
• Zülf-i siyâhı sâye-i perr-i hümâ imiş,
• İklim-i hüsne ânun içün pâdişâ imiş...
  • (Sevgilinin kara zülüfleri, Hüma kuşunun kanadının talih bağışlayan gölgesi gibi olduğu için, güzellik ülkesinin sultanı da odur. [Hümâ kuşunun ele geçirilememesine yapılan bir gönderme de vardır bu beyitte.])
• Bir secde ile kıldı ruh-i âftâbı zer,
• Hak-i cenâb-ı dost aceb kîmyâ imiş...
  • (Sevgilinin civar toprağının (avlusunun) öyle bir kimyası var ki Güneş oraya bir secde etmekle yanağı hemen kıpkızıl bir altına dönüşüverdi!)
• Görmez cihânı gözlerimiz yârı görmese,
• Mir'ât-ı hüsni var ise âlem-nümâ imiş...
  • (Sevgiliyi gör(e)mediğimiz vakitler gözümüze hiçbir şey görünmez; hatta, cihan bile! Eğer “Ayine-i Âlem-nüma” [dünyayı gösteren güzellik aynası], diye bir şey varsa, zannımızca o, sevgilinin güzelliğinin aynasından başka bir şey değildir.)
• Zülfün esîri bâkî-i bîçâre dostum,
• Bir mübtelâ-yı bend-i kemend-i belâ imiş...
  • (Zülfüne bağlanıp esir olan şu çaresiz Bâki, bu haliyle meğer bir bela kemendinin; yani, zülfünün bağına tutulup kalmış...)