arkabisrem
Asistan
- Katılım
- 26 Temmuz 2007
- Mesajlar
- 239
- Reaksiyon puanı
- 11
- Puanları
- 18
Merhaba Arkadaşlar;
Vol3 yazıyorum çünkü https://forum.shiftdelete.net/threads/asktan-yana-sansim-yok.420658/#post-4137331 bu linkte vol2 versiyonu mevcut.
Vol2 den sonra uzun bir süre ilişkiye ara vermiştim güven sorunlarım vardı ve gerçekten güvenebileceğim biri ile yola devam etmek istiyordum. Uzatmadan konuya gireyim;
Geçen sene bu zamanlar; 5 yıldır çalıştığım mağazaya bir bayan işe alındı. İlk görüşte tutuldum ancak dediğim gibi tanımadan bir adım atmak istemedim. 2016 aralıktan 2017 nisana kadar tanımaya çalıştım ilgimi pek belli etmedim ancak bir çok ortak noktamız olduğunu gördükten, hayata bakış açısını da görebildikten sonra anlaşabileceğimize karar verdim.
Tam olarak Nisan 2 de açıldım hanımefendiye. Saatlerce konuştuk whatshap üzerinden. Meğerse onunda bana ilgisi varmış. Konuştukça daha da kaynaştık. Ben ilişkinin adını koymak adına çevremizde ki insanlarında bizim bir ilişkiye başladığımı bilmesini istedim. Birazda kıskancım ondan da olabilir. Ancak karşı taraf her seferinde itiraz etti. Yaklaşık bir ay kadar whatshaptan konuştuk. Bana aralıklarla sürekli söylediği şöyle bir cümle oldu. ''Hayatımı düzene soktuktan sonra seninle görüşmek istiyorum'' şeklinde tam olarak. Ben anlayışla karşıladım. Belki onunda güven sorunları vardır gibi düşünüyordum.
Ama bu bizim sürekli konuşmamızı ve görüşmemizi etkilemedi. Birbirimize karşı olan ilgimiz devam ediyordu.
Nisan ve temmuz arası toplasanız 2 defa dışarda görüşmüsüzdür. Görüştüğümüz zamanlarda da karşı taraf genellikle çok kalabalık olmayan sakin yerleri tercih ediyordu.
Temmuz ayı içinde bir arkadaşının evinde buluştuk. Akşam saatlerine kadar sohbet ettik.
Bir anda ertesi gün hiçbir mesajıma cevap vermemeye başladı. 1. gün 2. gün. 3. gün derken bir gün uzunca bir mesaj attı. Ana konusu yine aynı; ''Kendi başıma halletmem gereken şeyler var. Benim kafamı toparlamaya ihtiyacım var. Seninle ilgili bir sorun yok'' dedi.Üzerine bende kendi başına halletmesi gereken sorunların kafamı karıştırdığını bana bir açıklama yapmasını istedim. Yapmadı. Son cümlesi zorlamamı, istersen bu hikayeyi bitirebiliriz'' oldu. Kabul etmedim. Sonrasında tekrar zamana ihtiyacı olduğunu herşeyi zamanı gelince anlatacağını söyledi. Yine anlayışla karşılamaya çalıştım. ( malesef)
Üzerine düşmedim. Ben her zaman bekleyeceğimi ve kendisini gerçekten sevdiğimi söyledim.
Bu süre zarfında ben bir açıklama bekliyorum ve aynı iş yerinde olduğumuz için iletişim kurmak mecburiyetindeydik. Birbirimize karşı ilgimiz yine devam ediyordu ancak, o cümlelerin ardından ben bir adım atamıyordum. Sürekli ondan bir açıklama bekler halde kaldım.
Birbirimize küs ve dargın değildik . Az da olsa yine konuşuyorduk.
Kendisi bir anda şehir içinde farklı bir eve taşınma kararı aldı ve bir sabah beni tüm sosyal medya hesaplarından engelledi. Nedenini sorduğumda iş yerinde anlatamayacağını daha sonra anlatacağını söyledi. ''Gizlim saklım yok'' dedi.
Yine anlayışla karşılamaya devam ediyorum ancak gerçekten bu sefer sinirliyim.
Tekrar bir açıklama beklediğimi kendisine ilettim. Benden yine zaman istedi ve ''kendi evime taşınıyım, bir rahatlıyım anlatıcam '' dedi.
Yeni evine Ağustos sonu gibi taşındı. Ben halen bir cevap bekliyorum. Ama kendisinden ne bir konuşma talebi ne de açıklama yapma zorunluğunda hissettiğine dair bir tavır yok.
Ve ben o sıralar çöküntüdeyim. Gerçekten arafta kalmıştım. Bu ilişkinin sonu ne olacak. Ne ayrılabiliyoruz ne kavuşabiliyoruz.
Ve o sıra öğrendim ki kızın uzun süre beraber yaşadığı bir erkek arkadaşı varmış. Benimle görüştüğü sıralarda kaldığı ev erkek arkadaşının eviymiş. Aralarında duygusal bir bağ kalmamış ve ayrılmışlar benden o yüzden zaman istiyormuş. Bunu öğrendikten sonra gerçekten ruh halim inanılmazdı. Hem seviyor hem nefret ediyordum. Ne yapacağımı bilemiyordum.
Olgun karşılamaya çalıştım. İnsanların zor dönemleri olabilir. Bu süre de ben de kendisine destek verirsem ve yanında olduğumu hissettirirsem daha iyi olabilir şeklinde düşündüm ve bir tepki vermedim. Hala kendisinin bir şeyleri anlatmasını bekliyorum. Ay oldu eylül , ekim. İş yerinde çok iletişim kurmamaya başladım. Farketmiş olacak ki biraz yakınlaşmaya başladı. Ama bana hala bir açıklama yapılmıyordu.
Artık şöyle düşünmeye başladım ; acaba hiç açıklama yapmasını beklemesem ve benmi konuşsam. Bana bir açıklama yapmana gerek yok gibi söylemek geldi içimden. Ancak konuşmaya davet etmesi gereken ben değil, söz verdiği üzere oydu.
Benım artık kızgınlığım geçmiş ve iletişim kurmaya çalışıyorum ancak istediğim yakınlığı bir türlü alamıyorum. Bu arada aylardan kasım oldu.
Tam bir hafta önce 15 kasım'da ayrıldıklarını sandığım, aralarında duygusal bağın bittiğini sandığım kızın erkek arkadaşı çalıştığımız yere geldi ve onunla görüştü. Kendime nasıl bir hikayedeyim lan ben diye soruyorum. Acayip sinirliyim. Ama kendime hakım olmam lazım.
O akşam tamamen düşündüm, olabilir eski arkadaşı ile mağaza içinde bir konu hakkında görüşmüş olabilirler. Sonuçta çok samımı değillerdi. Ancak benim bunları görmem de gerekmezdi. Artık kafamda tamamen bu kızı bitirmem gerektiğini anladım. Olan yine bana oldu.
Bir açıklama yapmamasınıda hissettiği suçluluk duygusu olduğuna bağlıyorum. Kendiside bu durumdan memnun değil davranışlarındanda belli ediyor.
Bu hikaye burda biter arkadaş dedim kendi kendime ve artık tamamen set çektim. Konuşmalarım ve kendisine olan tavrım, herhangi biri gibi artık.
İnsanların duyguları ile oynayan biri ile beraber olmak anlamsız. Kendimi yara bandı gibi hissettim. Hala çok üzgünüm, onu gördükçe kurduğum hayaller geliyor hala aklıma ve her zamanki gibi içimde kelebekler uçuşuyor ancak tekrar başlamanın bir manası yok. Duygularımı bastırıp kendimi buna alıştırıp hayatıma devam edeceğim. Yüzüne karşı söylemek istediğim çok şey var ancak, değeceğini düşünmüyorum.
Bir kez daha kimseye güvenilmeyeceğini anlaşım bulunmaktayım. Okuduğunuz için teşekkürler. Selamlar.
Vol3 yazıyorum çünkü https://forum.shiftdelete.net/threads/asktan-yana-sansim-yok.420658/#post-4137331 bu linkte vol2 versiyonu mevcut.
Vol2 den sonra uzun bir süre ilişkiye ara vermiştim güven sorunlarım vardı ve gerçekten güvenebileceğim biri ile yola devam etmek istiyordum. Uzatmadan konuya gireyim;
Geçen sene bu zamanlar; 5 yıldır çalıştığım mağazaya bir bayan işe alındı. İlk görüşte tutuldum ancak dediğim gibi tanımadan bir adım atmak istemedim. 2016 aralıktan 2017 nisana kadar tanımaya çalıştım ilgimi pek belli etmedim ancak bir çok ortak noktamız olduğunu gördükten, hayata bakış açısını da görebildikten sonra anlaşabileceğimize karar verdim.
Tam olarak Nisan 2 de açıldım hanımefendiye. Saatlerce konuştuk whatshap üzerinden. Meğerse onunda bana ilgisi varmış. Konuştukça daha da kaynaştık. Ben ilişkinin adını koymak adına çevremizde ki insanlarında bizim bir ilişkiye başladığımı bilmesini istedim. Birazda kıskancım ondan da olabilir. Ancak karşı taraf her seferinde itiraz etti. Yaklaşık bir ay kadar whatshaptan konuştuk. Bana aralıklarla sürekli söylediği şöyle bir cümle oldu. ''Hayatımı düzene soktuktan sonra seninle görüşmek istiyorum'' şeklinde tam olarak. Ben anlayışla karşıladım. Belki onunda güven sorunları vardır gibi düşünüyordum.
Ama bu bizim sürekli konuşmamızı ve görüşmemizi etkilemedi. Birbirimize karşı olan ilgimiz devam ediyordu.
Nisan ve temmuz arası toplasanız 2 defa dışarda görüşmüsüzdür. Görüştüğümüz zamanlarda da karşı taraf genellikle çok kalabalık olmayan sakin yerleri tercih ediyordu.
Temmuz ayı içinde bir arkadaşının evinde buluştuk. Akşam saatlerine kadar sohbet ettik.
Bir anda ertesi gün hiçbir mesajıma cevap vermemeye başladı. 1. gün 2. gün. 3. gün derken bir gün uzunca bir mesaj attı. Ana konusu yine aynı; ''Kendi başıma halletmem gereken şeyler var. Benim kafamı toparlamaya ihtiyacım var. Seninle ilgili bir sorun yok'' dedi.Üzerine bende kendi başına halletmesi gereken sorunların kafamı karıştırdığını bana bir açıklama yapmasını istedim. Yapmadı. Son cümlesi zorlamamı, istersen bu hikayeyi bitirebiliriz'' oldu. Kabul etmedim. Sonrasında tekrar zamana ihtiyacı olduğunu herşeyi zamanı gelince anlatacağını söyledi. Yine anlayışla karşılamaya çalıştım. ( malesef)
Üzerine düşmedim. Ben her zaman bekleyeceğimi ve kendisini gerçekten sevdiğimi söyledim.
Bu süre zarfında ben bir açıklama bekliyorum ve aynı iş yerinde olduğumuz için iletişim kurmak mecburiyetindeydik. Birbirimize karşı ilgimiz yine devam ediyordu ancak, o cümlelerin ardından ben bir adım atamıyordum. Sürekli ondan bir açıklama bekler halde kaldım.
Birbirimize küs ve dargın değildik . Az da olsa yine konuşuyorduk.
Kendisi bir anda şehir içinde farklı bir eve taşınma kararı aldı ve bir sabah beni tüm sosyal medya hesaplarından engelledi. Nedenini sorduğumda iş yerinde anlatamayacağını daha sonra anlatacağını söyledi. ''Gizlim saklım yok'' dedi.
Yine anlayışla karşılamaya devam ediyorum ancak gerçekten bu sefer sinirliyim.
Tekrar bir açıklama beklediğimi kendisine ilettim. Benden yine zaman istedi ve ''kendi evime taşınıyım, bir rahatlıyım anlatıcam '' dedi.
Yeni evine Ağustos sonu gibi taşındı. Ben halen bir cevap bekliyorum. Ama kendisinden ne bir konuşma talebi ne de açıklama yapma zorunluğunda hissettiğine dair bir tavır yok.
Ve ben o sıralar çöküntüdeyim. Gerçekten arafta kalmıştım. Bu ilişkinin sonu ne olacak. Ne ayrılabiliyoruz ne kavuşabiliyoruz.
Ve o sıra öğrendim ki kızın uzun süre beraber yaşadığı bir erkek arkadaşı varmış. Benimle görüştüğü sıralarda kaldığı ev erkek arkadaşının eviymiş. Aralarında duygusal bir bağ kalmamış ve ayrılmışlar benden o yüzden zaman istiyormuş. Bunu öğrendikten sonra gerçekten ruh halim inanılmazdı. Hem seviyor hem nefret ediyordum. Ne yapacağımı bilemiyordum.
Olgun karşılamaya çalıştım. İnsanların zor dönemleri olabilir. Bu süre de ben de kendisine destek verirsem ve yanında olduğumu hissettirirsem daha iyi olabilir şeklinde düşündüm ve bir tepki vermedim. Hala kendisinin bir şeyleri anlatmasını bekliyorum. Ay oldu eylül , ekim. İş yerinde çok iletişim kurmamaya başladım. Farketmiş olacak ki biraz yakınlaşmaya başladı. Ama bana hala bir açıklama yapılmıyordu.
Artık şöyle düşünmeye başladım ; acaba hiç açıklama yapmasını beklemesem ve benmi konuşsam. Bana bir açıklama yapmana gerek yok gibi söylemek geldi içimden. Ancak konuşmaya davet etmesi gereken ben değil, söz verdiği üzere oydu.
Benım artık kızgınlığım geçmiş ve iletişim kurmaya çalışıyorum ancak istediğim yakınlığı bir türlü alamıyorum. Bu arada aylardan kasım oldu.
Tam bir hafta önce 15 kasım'da ayrıldıklarını sandığım, aralarında duygusal bağın bittiğini sandığım kızın erkek arkadaşı çalıştığımız yere geldi ve onunla görüştü. Kendime nasıl bir hikayedeyim lan ben diye soruyorum. Acayip sinirliyim. Ama kendime hakım olmam lazım.
O akşam tamamen düşündüm, olabilir eski arkadaşı ile mağaza içinde bir konu hakkında görüşmüş olabilirler. Sonuçta çok samımı değillerdi. Ancak benim bunları görmem de gerekmezdi. Artık kafamda tamamen bu kızı bitirmem gerektiğini anladım. Olan yine bana oldu.
Bir açıklama yapmamasınıda hissettiği suçluluk duygusu olduğuna bağlıyorum. Kendiside bu durumdan memnun değil davranışlarındanda belli ediyor.
Bu hikaye burda biter arkadaş dedim kendi kendime ve artık tamamen set çektim. Konuşmalarım ve kendisine olan tavrım, herhangi biri gibi artık.
İnsanların duyguları ile oynayan biri ile beraber olmak anlamsız. Kendimi yara bandı gibi hissettim. Hala çok üzgünüm, onu gördükçe kurduğum hayaller geliyor hala aklıma ve her zamanki gibi içimde kelebekler uçuşuyor ancak tekrar başlamanın bir manası yok. Duygularımı bastırıp kendimi buna alıştırıp hayatıma devam edeceğim. Yüzüne karşı söylemek istediğim çok şey var ancak, değeceğini düşünmüyorum.
Bir kez daha kimseye güvenilmeyeceğini anlaşım bulunmaktayım. Okuduğunuz için teşekkürler. Selamlar.