Murataltug
Dekan
- Katılım
- 15 Ekim 2017
- Mesajlar
- 5,873
- Reaksiyon puanı
- 3,096
- Puanları
- 113
- Yaş
- 38
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Dördüncü halife Hz. Ali'nin soyundan gelen, onu sahâbe ve diğer halîfelerden üstün tutan mezhebe mensup kimse. Alevîlik düşüncesi, hz Ali'ye uyup onun Kur'an'daki nâs ve Resulullah (s.a.s.)'ın vasiyetiyle imamlığa tayin edildiğini ileri süren; imametin onun soyundan dışarı çıkmayacağına inanan ve onu sahâbelerden üstün gören zümrelerin başlattığı hareketin genel adıdır.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Bu harekete katılanlar, hz Ali'ye (r.a.) uydukları için Alevî taraftar olanlara tarafını tutan' anlamında "Şia İslâm âlimleri Alevîlik için 'Râfıza' 'Ravâfız' tabirlerini kullanırlar. İslâm tarihinde Hz. Peygamber'den sonra halîfe olarak Hz. Ali'yi tanıyanlara, Ali'ye mensup,Ali taraflısı anlamında "Alevî" tabiri kullanıldı.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Alevîlik, halifelikte Hz. Ali'nin hakkının yendiğini, Hz. Peygamber'den sonra Ebû Bekre bey'at etmekle, İslâm'a aykırı hareket ettiği iddiasını yansıtır. Hz. Ali'nin hilâfette hakkını şu sebeplere dayandırırlar hz Ali Hz. Peygamber'in varisiydi. İslam'ı ilk kabul edendir. Hz. Muhammed (s.a.s.)'in amcasının oğlu ve damadıdır. İslâm savaşlarının kahramanı Hz. Muhammed'in en yakın yardımcısıdır Hz. Muhammed (s.a.s.) hz Ali'ye olan sevgisini ve güvenini bildirerek, onun halîfe olacağına işaret etmiştir.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Alevîler hz Ebû Bekir, hz Ömer ve hz Osman'ın halifeliğini batıl saydılar.şerîat kurallarına ve Hz. Peygamber'in sünnetine aykırı görerek savaşmayı seçtiler Ancak, Hz. Peygamber'in, Hz. Ali hakkında söylediklerini Hz. Ebû Bekir ve Hz. Ömer gibi diğer büyük Sahâbîler hakkında da söylemiştir hastalandığında imamlığa Hz. Ebû Bekr'i geçirmiştir. Hz. Peygamber, müslümanların başına kimin geçeceğini belirtmeden dünyadan ayrılmıştır.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Efendimiz halife olacak kişiyi belirtmemiştir eğer hadîs olsaydı, Hz. Ebû Bekr'in halife seçildiği konuşma ve müzâkerelerde söz edilmesi gerekirdi. ashâb-ı kîrâm,Hz. Peygamber'den işittiğini nakletmekten çekinmeyecek derecede üstün mezîyetlere sahiptir.Allah Resulü'nün cenazesiyle uğraştığında halîfelik seçiminde hazır bulunamayan Hz. Ali ile halifelik seçiminin istişare edilmemiş olması eksiklik sayılabilir.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Ensâr'ın hilâfet konusunu müzâkere eden topluluğa Hz. Ömer'le Hz. Ebû Bekr sonradan katılmıştı. Bu önemli meselede yanlış adım atılmaması için işin kısa sürede çözülmesi gerekiyordu seçimde Hz. Ebû Bekir halife seçilmiş Hz. Ali de hz Ebû Bekr'e bey'at etmiştir.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Şia, îtikâdî ve siyasî bir mezheptir Alevîlik, Hz. Ebû Bekr es-Sıddık'a (r.a.), Ömer el-Faruk'a (r.a.) ve Osman Zünnureyn (r.a.)'e buğz ve düşmanlık taşıyan bir tarîkat görünümündedir. Bu iftiraya sebep Emevilerdir. Emeviler devrinde, hz Ömer in hilâfetine kadar hutbelerde ehl-i beyte hakaret edilir lânetler okunurdu.emevilerin yanlış hareketleri müslümanları bağlamazdı emevilerin hilâfet konusundaki yanlışlarını göze alarak müslümanları zalim göstermek haksızlıktır hakdan sapmadır.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Resulullah'ın üç halifesi ve Ashâb Ebi Talib hakkında düşmanlık yapmamışlardır Alevîlik, parçalanmış tarîkatlara ayrılmıştır.bunları İmam Ebu Câ'fer in içtihatlarıyla amel eden müslümanlarla aralarında fark görmeyen yeryüzünde Allah'ın hâkimiyetini istediklerini haykıran Ca'feriyye ve Zeydiye kollarına bağlı müslümanlarla karıştırmamak gerekir.
Câferîlerle, Zeydîleri Alevî kolları Batînîler, * Karmatîler, kuzey Afrika ve Mısır'da hüküm süren Fâtımîlerden, Anadolu Alevîlerinden, Lübnan ve Suriye'deki Dürzî ve Nusayrîlerden ayırt etmek gerekir.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Alevîlerden Gulât yani aşırı gidenler Hz. Ali'de,ilâhî nitelikler ve özellikler olduğuna Allah'ın Ali'nin varlığında, insan suretinde çıktığını, hz alinin ilâh-insan olduğunu söyleyenler bile çıktı. Ali'nin mehdi olduğunu, ölmediğini ve kıyamet gününden önce dünyada adaleti sağlayacağını öne sürdüler. Bunlar "sebeîler"dir.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
İslâm'da ilk dînî ayrılık ilk Alevîlik, Hz. Ali hayatta iken San'alı Yahudi Sebe'nin telkini ile başlamıştır. Hz Ali'nin ve soyundan olmayan Sem'an, Mansur Hattâb, Müslim gibi Ali ile aile bağı bulunmayan sadece taraftarlık yapan yabancıların öncülük ettiği farzları terketmenin caiz olduğuna imanın, imamı bilmekten ibaret bulunduğuna inanan Alevî kolları meydana çıkmıştır.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Alevî kollarını birleştiren Câ'fer es-Sâdık tarafında inanışlarında İslâm'a aykırı bulunduğu için kovulan, İmam Câfer'in lânetlemesine uğrayan Mansur el-İclî ile Ebû'l-Hattâb'ın ekolü, "İsmâiliye Yedi İmam" mezhebini oluşturmuştur. Batınîlik adı verilen mezhep Yemen'de kökleşmiş, Irak, İran, Horasan ve Türkistan'a kol atmış ve batıda Endülüs'e kadar yayılmıştır.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Batıni yedi imam mezhebinden olanlar Bahreyn'de Ahsâ'da Karmatiyye mezhep ve hükümetini, Kûfe'de ve Basra'da birçok ihtilâlleri, Mağrip'te Alevî Hükûmeti"ni,Mısır'da Fâtımî halifeliğini vücûda getirmişlerdir. Cebel-i Dürûz'da Lübnan'da yaşayan "Dürzîlik"te Batınîlikten doğmuştur. Muhammed Nusayr de Suriye, Lübnan Adana yöresinde Nusayrîlik"i kurmuştur.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Hz. Ali'nin ölümünden sonra Kerbelâ olayında Hz. Hüseyin'in şehadeti ile Alevîler siyasî bir görüş çevresinde toplandı Şia (Şiîlik) İran'da gelişip Alevî mezhebinin özünü oluşturdu İslâm ordusunun doğuya doğru ilerlediğini gören İran, bağımsızlığını kaybedeceğini anlayınca, Hz. Ali taraftarlığını benimsedi.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Anadolu Alevîliği Batınîlik'in devamı değildir. Yesevî, Kalenderî, Hayderî gibi Türk tarikatlarının, Hurûfiliğin, Vücûdiyye ve Dehriyye inançlarının Türk gelenek ve göreneklerinin halk şiirinin yaşadığı bir dünyadır.tenâsüh", "hulûl", "ibâha "iştirak" ilkeleriyle Türk şölenlerini andıran âyinler görülür. XIII. yüzyılda Anadoluda Orta Asya'dan Horasan'dan göçen bilgin ve mutasavvıfların derin etkileri olmuştur.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Harezm'li göçmenler, Anadolu'nun dînî havasının değişmesine yol açmışlardır. tarihi kökenlere dayanan Alevîlik günümüzde varlığını sürdürmektedir. Şiîlik, Bektâşîlik ve Kızılbaşlık gibi Alevî kollarının özel törenleri, toplantıları bulunmaktadır.Hz. Hüseyin'in Kerbelâ'da şehid edildiği 10. Muharrem günü kutsal olup, matem kabul edilir.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Şiîler kerbela gününde anma törenleri düzenler, dövünür, ağlar, yakınırlar. Kızılbaş ve Bektâşîler günün acısını çeker, dövünmezler. Alevî törenlerinin en büyüğü kadınların da katıldığı "cem âyini"dir. cuma günleri düzenlenir. Cem âyininin küçüğüne "dernek" denir. toplantılar sazlı sözlü, içkili olur. zikirler yapılır. dede sure veya ayet okur.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
cem'âyininden başka "görgü âyini", canlardan birinin diğerini şikâyeti hâlinde "sorgu âyini" düzenlenir. Nevrûz,bahar bayramı, hem de Hz. Ali'nin doğum günü sayıldığı için kutsal kabul edilir ve törenler düzenlenir .Alevîlik İran'da ve Anadolu'da şiir ve edebiyatla yayılmıştır. Alevîlerin şairleri Nesimî, Fuzûlî, Hatâî, Pîr Sultan Abdal, Kul Himmet, Yeminî ve Virânî'dir. Nesimî ve Fuzûlî dışındakiler batinîdirler.Yollarını dîn ekolü ve İslâmiyetin esası kabul eden Alevîler, Hz. Peygamber, Hz. Ali, Oniki İmam ve Hacı Bektaş Velî'yi öncü sayarlar
Dördüncü halife Hz. Ali'nin soyundan gelen, onu sahâbe ve diğer halîfelerden üstün tutan mezhebe mensup kimse. Alevîlik düşüncesi, hz Ali'ye uyup onun Kur'an'daki nâs ve Resulullah (s.a.s.)'ın vasiyetiyle imamlığa tayin edildiğini ileri süren; imametin onun soyundan dışarı çıkmayacağına inanan ve onu sahâbelerden üstün gören zümrelerin başlattığı hareketin genel adıdır.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Bu harekete katılanlar, hz Ali'ye (r.a.) uydukları için Alevî taraftar olanlara tarafını tutan' anlamında "Şia İslâm âlimleri Alevîlik için 'Râfıza' 'Ravâfız' tabirlerini kullanırlar. İslâm tarihinde Hz. Peygamber'den sonra halîfe olarak Hz. Ali'yi tanıyanlara, Ali'ye mensup,Ali taraflısı anlamında "Alevî" tabiri kullanıldı.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Alevîlik, halifelikte Hz. Ali'nin hakkının yendiğini, Hz. Peygamber'den sonra Ebû Bekre bey'at etmekle, İslâm'a aykırı hareket ettiği iddiasını yansıtır. Hz. Ali'nin hilâfette hakkını şu sebeplere dayandırırlar hz Ali Hz. Peygamber'in varisiydi. İslam'ı ilk kabul edendir. Hz. Muhammed (s.a.s.)'in amcasının oğlu ve damadıdır. İslâm savaşlarının kahramanı Hz. Muhammed'in en yakın yardımcısıdır Hz. Muhammed (s.a.s.) hz Ali'ye olan sevgisini ve güvenini bildirerek, onun halîfe olacağına işaret etmiştir.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Alevîler hz Ebû Bekir, hz Ömer ve hz Osman'ın halifeliğini batıl saydılar.şerîat kurallarına ve Hz. Peygamber'in sünnetine aykırı görerek savaşmayı seçtiler Ancak, Hz. Peygamber'in, Hz. Ali hakkında söylediklerini Hz. Ebû Bekir ve Hz. Ömer gibi diğer büyük Sahâbîler hakkında da söylemiştir hastalandığında imamlığa Hz. Ebû Bekr'i geçirmiştir. Hz. Peygamber, müslümanların başına kimin geçeceğini belirtmeden dünyadan ayrılmıştır.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Efendimiz halife olacak kişiyi belirtmemiştir eğer hadîs olsaydı, Hz. Ebû Bekr'in halife seçildiği konuşma ve müzâkerelerde söz edilmesi gerekirdi. ashâb-ı kîrâm,Hz. Peygamber'den işittiğini nakletmekten çekinmeyecek derecede üstün mezîyetlere sahiptir.Allah Resulü'nün cenazesiyle uğraştığında halîfelik seçiminde hazır bulunamayan Hz. Ali ile halifelik seçiminin istişare edilmemiş olması eksiklik sayılabilir.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Ensâr'ın hilâfet konusunu müzâkere eden topluluğa Hz. Ömer'le Hz. Ebû Bekr sonradan katılmıştı. Bu önemli meselede yanlış adım atılmaması için işin kısa sürede çözülmesi gerekiyordu seçimde Hz. Ebû Bekir halife seçilmiş Hz. Ali de hz Ebû Bekr'e bey'at etmiştir.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Şia, îtikâdî ve siyasî bir mezheptir Alevîlik, Hz. Ebû Bekr es-Sıddık'a (r.a.), Ömer el-Faruk'a (r.a.) ve Osman Zünnureyn (r.a.)'e buğz ve düşmanlık taşıyan bir tarîkat görünümündedir. Bu iftiraya sebep Emevilerdir. Emeviler devrinde, hz Ömer in hilâfetine kadar hutbelerde ehl-i beyte hakaret edilir lânetler okunurdu.emevilerin yanlış hareketleri müslümanları bağlamazdı emevilerin hilâfet konusundaki yanlışlarını göze alarak müslümanları zalim göstermek haksızlıktır hakdan sapmadır.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Resulullah'ın üç halifesi ve Ashâb Ebi Talib hakkında düşmanlık yapmamışlardır Alevîlik, parçalanmış tarîkatlara ayrılmıştır.bunları İmam Ebu Câ'fer in içtihatlarıyla amel eden müslümanlarla aralarında fark görmeyen yeryüzünde Allah'ın hâkimiyetini istediklerini haykıran Ca'feriyye ve Zeydiye kollarına bağlı müslümanlarla karıştırmamak gerekir.
Câferîlerle, Zeydîleri Alevî kolları Batînîler, * Karmatîler, kuzey Afrika ve Mısır'da hüküm süren Fâtımîlerden, Anadolu Alevîlerinden, Lübnan ve Suriye'deki Dürzî ve Nusayrîlerden ayırt etmek gerekir.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Alevîlerden Gulât yani aşırı gidenler Hz. Ali'de,ilâhî nitelikler ve özellikler olduğuna Allah'ın Ali'nin varlığında, insan suretinde çıktığını, hz alinin ilâh-insan olduğunu söyleyenler bile çıktı. Ali'nin mehdi olduğunu, ölmediğini ve kıyamet gününden önce dünyada adaleti sağlayacağını öne sürdüler. Bunlar "sebeîler"dir.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
İslâm'da ilk dînî ayrılık ilk Alevîlik, Hz. Ali hayatta iken San'alı Yahudi Sebe'nin telkini ile başlamıştır. Hz Ali'nin ve soyundan olmayan Sem'an, Mansur Hattâb, Müslim gibi Ali ile aile bağı bulunmayan sadece taraftarlık yapan yabancıların öncülük ettiği farzları terketmenin caiz olduğuna imanın, imamı bilmekten ibaret bulunduğuna inanan Alevî kolları meydana çıkmıştır.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Alevî kollarını birleştiren Câ'fer es-Sâdık tarafında inanışlarında İslâm'a aykırı bulunduğu için kovulan, İmam Câfer'in lânetlemesine uğrayan Mansur el-İclî ile Ebû'l-Hattâb'ın ekolü, "İsmâiliye Yedi İmam" mezhebini oluşturmuştur. Batınîlik adı verilen mezhep Yemen'de kökleşmiş, Irak, İran, Horasan ve Türkistan'a kol atmış ve batıda Endülüs'e kadar yayılmıştır.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Batıni yedi imam mezhebinden olanlar Bahreyn'de Ahsâ'da Karmatiyye mezhep ve hükümetini, Kûfe'de ve Basra'da birçok ihtilâlleri, Mağrip'te Alevî Hükûmeti"ni,Mısır'da Fâtımî halifeliğini vücûda getirmişlerdir. Cebel-i Dürûz'da Lübnan'da yaşayan "Dürzîlik"te Batınîlikten doğmuştur. Muhammed Nusayr de Suriye, Lübnan Adana yöresinde Nusayrîlik"i kurmuştur.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Hz. Ali'nin ölümünden sonra Kerbelâ olayında Hz. Hüseyin'in şehadeti ile Alevîler siyasî bir görüş çevresinde toplandı Şia (Şiîlik) İran'da gelişip Alevî mezhebinin özünü oluşturdu İslâm ordusunun doğuya doğru ilerlediğini gören İran, bağımsızlığını kaybedeceğini anlayınca, Hz. Ali taraftarlığını benimsedi.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Anadolu Alevîliği Batınîlik'in devamı değildir. Yesevî, Kalenderî, Hayderî gibi Türk tarikatlarının, Hurûfiliğin, Vücûdiyye ve Dehriyye inançlarının Türk gelenek ve göreneklerinin halk şiirinin yaşadığı bir dünyadır.tenâsüh", "hulûl", "ibâha "iştirak" ilkeleriyle Türk şölenlerini andıran âyinler görülür. XIII. yüzyılda Anadoluda Orta Asya'dan Horasan'dan göçen bilgin ve mutasavvıfların derin etkileri olmuştur.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Harezm'li göçmenler, Anadolu'nun dînî havasının değişmesine yol açmışlardır. tarihi kökenlere dayanan Alevîlik günümüzde varlığını sürdürmektedir. Şiîlik, Bektâşîlik ve Kızılbaşlık gibi Alevî kollarının özel törenleri, toplantıları bulunmaktadır.Hz. Hüseyin'in Kerbelâ'da şehid edildiği 10. Muharrem günü kutsal olup, matem kabul edilir.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
Şiîler kerbela gününde anma törenleri düzenler, dövünür, ağlar, yakınırlar. Kızılbaş ve Bektâşîler günün acısını çeker, dövünmezler. Alevî törenlerinin en büyüğü kadınların da katıldığı "cem âyini"dir. cuma günleri düzenlenir. Cem âyininin küçüğüne "dernek" denir. toplantılar sazlı sözlü, içkili olur. zikirler yapılır. dede sure veya ayet okur.
ALEVÎ-ALEVÎLİK
cem'âyininden başka "görgü âyini", canlardan birinin diğerini şikâyeti hâlinde "sorgu âyini" düzenlenir. Nevrûz,bahar bayramı, hem de Hz. Ali'nin doğum günü sayıldığı için kutsal kabul edilir ve törenler düzenlenir .Alevîlik İran'da ve Anadolu'da şiir ve edebiyatla yayılmıştır. Alevîlerin şairleri Nesimî, Fuzûlî, Hatâî, Pîr Sultan Abdal, Kul Himmet, Yeminî ve Virânî'dir. Nesimî ve Fuzûlî dışındakiler batinîdirler.Yollarını dîn ekolü ve İslâmiyetin esası kabul eden Alevîler, Hz. Peygamber, Hz. Ali, Oniki İmam ve Hacı Bektaş Velî'yi öncü sayarlar
