GiDERKEN BÜTÜN YEŞİLLERİ GÖZLERİN ALDI.
HAZAN GELDİ TÜM ŞEHİR MAHZUN SARIYA KALDI
Gözlerin; Nemrut ateşi ahir zamanın ben İbrahim gibi yanmaya niyetlenmişim dalmışım gözlerine şeksiz şüphesiz, su taşıyan karıncalar ayaklarının altında eziliyor görmüyorsun onları senin gözün yükseklerde ateşe çer çöp taşıyan kuşları gösteriyorsun:'-Ne güzel kuşlar degil mi?' diye soruyorsun.Güleyim mi? Ah-u zarmı edeyim bilmiyorum.. Gülzar oluyor gözlerin biranda...
Gözlerin; Yusuf zindanı.. Bir düş görüyorum, düşümde gözlerine düşüyorum... Kendim yorumlayıp kendi düşümü beraatıma karar veriyorum çıkıyorum gözlerinden...
Kuraklık başlıyor asyanın en mahrem yaylalarında en güzel kelimelerimi kuşanmış, toynakları ateş saçan ap ak atlarla dörtnala geliyorum yeşil gözlerine doğru...
Gözlerin; Babamın ak alnı, anamın duaları kadar saf, temiz, derin...
Ben, her dem gözlerindeyim...
Gözlerin; İstanbul!! Atları denizden, kadırgaları karadan yürütüyorum.Tüm olmazları olur edenin gücüne sığınıp ve dua isteyip aksakallardan duruyorum gözlerinin önünde. "Ya sen beni al Ya da ben seni" diyorum ve bir adım Fatih oluyor o demde..
Gözlerinin peşinde devr ediyorum alemi ve zamanı, gözlerinden başlıyorum yolculuğa ve gide gide gözlerinde bitiyor yolculuğum..
Gözlerini Kars kalesinin önünde görüyorum ilk kez ve kaybediyorum sonra...Gözlerini arıyorum tüm şehirlerde en son Ankara kalesinin önünde görüyorum. Ve tüm griliğine, resmiyetine, hiyerarşisine ragmen yurt ediyorum Ankara'yı sırf Yeşil Gözlerinin kokusu sinmiş diye...
Üç kıta, yedi deniz geziyorum nicesini tahtından edip, nice toprağı mülk ediyorum gözlerin için...
Gözlerin; Cehennem. Ben yanmak için gönüllü giriyorum gözlerine.. Yanayım ki temizlensin gözlerinden ayrı geçen an'ların günahı.. Ve sonra cennet oluyor gözlerin ve ben gözlerindeyim pir-ü pak.
Gözlerin; gökyüzü ben ağ bulut bir o yana bir bu yana savrulmaktayım..
Gözlerin; tüm zamanlar boyu anlı şanlı ressamlara ilham olmuş. Bir gonca güle düşmüş çiğ tanesini resmeden ressam mutlaka yaşlı gözlerini çizmiş...Ve tüm zamanlar boyu en güzel şiirler hep gözlerin için yazılmış;
GÖZLER Kİ; BİRER NURUDUR SEN DE İLAHIN
GÖZLER Kİ; SENİN EN KATI ZULMÜN VE SİLAHIN
VUR ŞANLI SİLAHINLA GÖNÜL MÜLKÜ DÜZELSİN
SEN VURURKENDE ÖLDÜRÜYORKENDE GÜZELSİN
GÜN SENDEN IŞIK ALSADA BİNBİR RENGE BÜRÜNSE
AY SECDE EDİP ÇEHRENE YERLERDE SÜRÜNSE
HERŞEY SİLİNİP KAYBOLUYORKEN NAZARIMDAN
YALNIZ O YEŞİL GÖZLERİNİN NURU GÖRÜNSE
Gözlerin; dualarımın hedefine, şair yanımın menziline girdi bi kere artık unutmam mümkün değil...O sebeple sen iyi bak gündüzleri gözlerine, onlar artık benimdir her gece..
Türkü gözlerine yazılmış son mektuptur bu..Ne kağıdın ne kalemin ne de kelamın gücü yeter anlatmaya gözlerini...
Şimdi en manidar sükuttur gözlerin..
Sen artık en iyisi 'Kapat gözlerini kimse görmesin'..
Unutmadan...'Yalnız benim için bak yeşil yeşil....!'
Mustafa TÜRKASLAN
http://turkaslan.blogcu.com/yesil-gozlerin/780756
