Ah şu nefis yokmu bize günahları işleten.Şairin bir şiiri geldi aklıma:
Benim Nefsim
Ruhuma bir kefen bezi yeter de,
Yetmez aç nefsime sırma ve ipek.
Çare yok yüzünden düştüğüm derde;
Yesem de “toprakla karışık kepek…”
Güneşle bir tutsam girmez hizaya;
Dar bulur, sığmam der dipsiz fezaya.
Kuyruk sallar sonra hırlar ezaya;
Benim nefsim, benim nefsim ne köpek !…
Necip Fazıl Kısakürek
