KÜfre DÜŞÜren SÖzler -haller

[MuratSelim]

Şirk

Allahü teâlâya ortak yapmak

benzetmek demektir. Benzeten kimseye müşrik denir. Küfrün çeşitleri vardır. Hepsinin en kötüsü

en büyüğü şirktir. Bir şeyin her çeşidini bildirmek için

genelde

bunların en büyüğü söylenir. Bunun için

âyet-i kerime ve hadis-i şeriflerde bildirilen şirk

her cins küfür demektir.
Kur’an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:
(Allahü teâlâ

şirki [her çeşit küfrü] asla affetmez ve şirkten başka olan [büyük küçük bütün] günahları dilerse affeder.) [Nisa 48]

Bir kâfir

bir kelime-i tevhid söylemekle mümin olduğu gibi

bir mümin de

bir söz söylemekle kâfir olur. Küfre düşürücü söz kulln imanı gider de haberi olmaz. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Öyle bir zaman gelir ki

kişinin imanı gider de haberi olmaz. Halbuki ondan

gömleğin çıktığı gibi

iman çıkmış olur.) [Deylemi]

Küfre düşenin bütün ibadetlerinin sevapları yok olur

tevbe ederse

geri gelmez

ayrıca

nikahını da yenilemesi gerekir. Tevbe etmek için

yalnız Kelime-i şehadet söylemeleri kâfi değildir. Küfre sebep olan o şeyden de tevbe etmeleri gerekir. Küfre düştüğü şeyleri bilmiyorsa

bilip bilmediğim bütün küfür söz ve işlerden tevbe ettim demesi yeterlidir.

Berika ve Hadika’da ve Mecmaul-enhür’de diyor ki:
(Erkek veya kadın

bir Müslüman

âlimlerin sözbirliği ile küfre sebep olacağını bildirdikleri bir sözün veya işin küfre sebep olduğunu bilerek

amden [yani tehdit edilmeden

istekle] veya başkalarını güldürmek için söyler

yaparsa

manasını düşünmese dahi

imanı gider. Mürted olur. Buna Küfr-i inadi denir. Eğer bunun küfre sebep olduğunu bilmeyip

amden söyler

yaparsa

yine mürted olur. Buna Küfr-i cehli denir. Çünkü

her Müslümanın

bilmesi gereken şeyleri öğrenmesi farzdır. Bilmemesi özür değil

büyük günahtır. Küfr-i inadi ve küfr-i cehli ile mürted olanın

nikahı bozulur. Zevcesinden vekalet alarak

iki şahit yanında veya camide cemaat ile (Tecdid-i nikah) yapması gerekir. İkiden fazla tecdid için (Hulle) lazım olmaz. Küfre sebep olan sözü

hata ederek [yani amden olmayıp

yanılarak] veya tevilli olarak veya ikrah [tehdit] edilerek söylerse

mürted olmaz ve nikahı bozulmaz. Küfre sebep olması

âlimler arasında ihtilaflı olan bir sözü amden söyleyen mürted olmaz ise de

bunun tevbe ve istiğfar etmesi ve tecdid-i nikah yapması ihtiyatlı olur.)

(Her iki halde de küfre girenin önceki ibadetleri yok olur. Tevbe ederse

geri gelmez. Zengin ise tekrar hacca gitmesi gerekir. Önce eda ettiği namaz

oruç veya zekatları kaza etmez. Fakat küfre düşmeden önce yapmadığı ibadetleri kaza eder. Tevbe için yalnız kelime-i şehadet söylemek yeterli değildir. Küfre sebep olan şeyden de tevbe etmesi gerekir. Küfre sebep olan sözü

hata ederek

yanılarak veya tevilli olarak söyleyen veya küfrü gerektirdiği âlimler arasında ihtilaflı olan bir sözü bilerek söyleyen küfre girmez. Fakat tecdid-i iman etmesi gerekir.)

Küfre düşüren söz ve işleri öğrenerek bunlardan sakınmalı ve küfre düşmekten korunmak için sabah-akşam (Allahüme inni euzü bike min en üşrike bike şeyen ve ene âlemü ve estağfirüke lima la âlemü inneke

ente allamülguyub) duasını okumalıdır!

İbni Hacer-i Mekki hazretlerinin Zevacir isimli eseri ile

(Hadika

Berika

Birgivi

Miftah-ül Cenne

Mektubat-ı Rabbani

Seadet-i Ebediyye

İbni Abidin) aldığımız

küfre düşüren söz ve işlerden bazıları şunlardır:

Küfre sebep olan bazı söz ve işler

1- Allahü teâlâya layık olmayan şey söylemek. Mesela bir kimse bir işi yaptığı halde

(Allah biliyor ki yapmadım) demek. Yahut

yapmadığı bir şey için (Allah biliyor ki yaptım) demek. Böyle söylemek Allahü teâlâyı hâşâ cahillikle suçlamak olur.

2- Allah akıllıdır

şuurludur

iyi düşünür demek. Böyle demekle Allahü teâlâ yaratıklara benzetilmiş oluyor.

3- Peygamberleri küçültücü şey söylemek

onunla alay etmek. Mesela Hz. Âdemi kastedip (İlk insan vahşi idi) demek. Veya bir evliyayı peygamberden üstün bilmek. Yahut peygamberin dediği doğru ise biz kurtulduk demek. Bir kimseye (Öküz aleyhisselam) demek.
(Yalnız Kur'an)

(Kur'andan başka kaynak tanımam)

(Kur'andan başka kaynağa lüzum yok)

(Peygamber postacıdır

vazifesi bitmiştir)

(Peygamberimizden sonra Resul gelmez ama nebi gelir) gibi sözler küfürdür. Yani bu şekilde söyleyen ve inanan kâfir olur.

4- Peygamber efendimizden sonra başka bir peygamberin geleceğini caiz görmek.

5- Melekleri küçültücü şey söylemek. Mesela (Senin bakışın bana Azrail gibi geliyor) demek. Yahut (Cebrail bile söylese inanmam) demek. (Bu ibadetin sevabını yazacak melek yok) demek. (Çocuklarınızı iyi yetiştirmezseniz

zebani olur) demek.

6- İslam âlimlerinin sözlerini

fıkıh kitaplarını ve fetvalarını tazim etmesi gerekirken tahkir etmek. Mesela (İmam-ı a'zamın kıyası hak değildir) demek.

7- Ahirette olacak şeylerle alay etmek. Mesela (Ben Cenneti istemem

Cehennemi isterim. Çünkü bütün nataşalar oradadır) demek.

8- Allahü teâlânın emir ve yasaklarına yani Kur'an-ı kerimde ve hadis-i şeriflerde açık bildirilmiş ve İslam âlimlerinin kitapları ile her tarafa yayılmış

inanılması zaruri olan din bilgilerinden birine inanmamak

beğenmemek veya önem vermemek. Mesela (Ben görmediğim için cinlere

nazara inanmam) demek.

9- Kesin haram olduğu bilinen bir şeyi yiyip içerken besmele çekmek. Mesela şarap içerken veya domuz eti yerken Besmele çekmek küfürdür.

10- Kur'an-ı kerimi teganni ile [şarkı okur gibi] okuyan hafıza

ne güzel okuyor demek.

11- Kâfirlerin ibadet olarak yaptıkları ve kâfirlik alameti olan veya İslamiyet’i inkâr etmek ve inanmamak alameti olan ve tahkir etmemiz vacip olan şeyleri yapmak veya kullanmak. Bunlardan meşhur olanlarını bilmeyerek veya şaka olarak veya herkesi güldürmek için yapmak da küfürdür. Mesela zünnar denilen papaz kuşağını bağlamak. Bunları başkalarını güldürmek için de kullanmak küfre sebep olur. İtikadının doğru olması fayda vermez.

12- Yunan felsefecileri gibi

dünya ezeli ve ebedi demek.

13- İslamiyet’e

(İslam düşüncesi) demek. Çünkü İslamiyet bir düşünce sistemi değildir. İlahi emir ve yasaklara düşünce demekten çok sakınmalıdır! İçinde (İslam düşüncesi)

(İslam nazariyesi) gibi ifadeler bulunan kitaplar çok zararlıdır.

14- Kâfirlerin dini âyinlerini

bayramlarını beğenmek. Mesela zaruretsiz bir hıristiyanın Noelini tebrik etmek. Nevruz günü yumurta boyamak. Kiliseye gidip

feyz almak niyetiyle âyinlere iştirak etmek.

15- (Yahudi ve hıristiyanların Allah’a inananları Cennete gidecek) demek.

16- Mucizeyi veya kerameti inkâr etmek.

17- Meşhur bir harama helal

meşhur bir helale haram demek. Mesela domuz yağı helal

sirke

üzüm suyu haram demek.

18- Âyeti

besmeleyi

bir melek

bir peygamber ismi bulunan yazıyı

kasten helaya

necasete

[pisliğe] atmak. Müslümanın ağzına [def-i hacet lafzı ile] sövmek.

19- Hac

namaz

oruç gibi meşhur ibadetlerin şeklinde şüphe etmek. Mesela (Acaba namaz böyle mi kılınır) demek.

20- Bir parça et yemek

din ilmi öğrenmekten iyidir demek. Din ilmi küçümsendiği için küfür oluyor.

21- (Bir süre sonra Hıristiyan olacağım) diye düşünmek. Bir bayan

bir Hıristiyanla evlenmeye karar verdiği andan itibaren kâfir olur. Bir erkek de bir ateist bayanla evlenmeye karar verdiği andan itibaren kâfir olur.

22- Ağır bir hastalığa düşüp de

(Allah’ım benim canımı al da

istersen kâfir olarak al) demek.

23- (Allah’ım çocuğumu aldın

başka elinden ne gelirse onu yap) demek.

24- Tırnağı uzun olana

(Tırnak kesmek sünnettir) dense

o da

(Sünnet olsun ne olacak) dese

kâfir olur. Tırnağını kesmediği için değil

sünnete önem vermediği

beğenmediği için küfür olur.

25- İnşallah

maşallah demek karın doyurmaz. Maşallahla inşallahla iş olmaz veya namaz kılmak karın doyurmaz demek. Bunları söylemekle dinimizin emri beğenilmemiş ve alay edilmiş oluyor. İnşallah

Allah’ın izni ile demektir. Allah’ın izni olmadan hiçbir şey olmaz. Onun için

hayır ve şer Allah’tandır diye iman etmek gerekir. Hayır gibi şerrin de Allah’tan olduğuna inanmamak küfür olur.

26- Dostuna veya sevgilisine

(Sen bana Allah’tan da

Peygamberden de sevgilisin) demek.

27- İlim meclisine gidelim dendiğinde

(Benim orada ne işim var) diyerek ilmi küçümsemek veya İslam âlimlerini lanetlemek

kötülemek.

28- Küfre rıza küfürdür. Müslüman olmak isteyene elimdeki şu işi bitirip de geleyim diyerek

onun Müslüman olmasını geciktirmek.
29- Birine kâfir diye hitap edilse

o da kabul eder mahiyette

bir harekette bulunması veya bir söz söylemesi

küfre sebep olur. Kâfire hürmet olsun diye efendim demek

hürmet gayesiyle papazın veya papanın elini öpmek küfre sebep olur. Bir Müslümana kâfir dense

söyleyen kâfir olur.

30- Avrupa’daki şehirlere imrenip

(Hıristiyanlar Müslümanlardan hayırlıdır

iyidir) demek.

31- Bir kimse aksırsa [hapşırsa]

biri de (Allah sana rahmet etsin) dese

bir başkası da (Öyle deme

onun rahmete ihtiyacı yok) dese

son söyleyen küfre girer.

32- Âişe validemize iffetsiz demek. [İffetli olduğu

Cennetlik olduğu ve müminlerin annesi olduğu âyet-i kerimelerle sabittir.]

33- Hz. Ebu Bekir sahabeden değildi demek.

34- Eshab-ı kiramdan birine kâfir demek. [Çünkü Kur’an-ı kerimde hepsinin Cennetlik olduğu bildirilmiştir. Birine kâfir denilince Kur’ana inanılmamış olur.]

35- (Mazlum olarak öldürülen kâfir

Cennete girer) demek.

36- Kötülere alay gayesiyle

deyyusan-i kiram hazretleri demek.

37- Aradığı hadisi bulamayınca

hadis kitabını yere atmak veya (Bu Kur’anla amel etmiyorsunuz

ben de onu yere atıyorum) diyerek Mushafı yere fırlatmak.

38- Haram paradan sevap ummak. Mesela bir bayan fuhuş parası ile kurban kesse

bundan sevap umsa

küfre girer. Sevap ummadan yaparsa küfre girmez.

39- Allahü teâlâyı mekanlı bilmek

mesela hıristiyanlar gibi Allah gökte oturuyor demek. Allahü teâlâyı kastedip

(Göklerden bir ses geldi)

(Allah

gökten bize bakıyor) demek. Böyle söylemek Allahü teâlâya mekan isnat etmek olur. Dünya

gezegenler

Cennet ve Cehennem ezeli değildir

sonradan yaratılmıştır

mahluktur. Yer ve gökler yok iken de Allahü teâlâ var idi. İslam âlimleri

(Allah her zaman ve her yerde ebedi olarak hazır ve nazırdır) demenin caiz olduğunu bildirmişlerdir. Ancak

Allahü teâlâ zamanlı ve mekanlı olmadığı için bu söz

görünüş üzere kalmaz

mecaz olur. Bu bakımdan (Allah

zamansız ve mekansızdır

hiçbir yerde olmayarak hazır ve nazırdır) demek caiz olur.
Böyle olmazsa

Allahü teâlâyı zamanlı ve mekanlı bilmek olur ki bu ise küfürdür.

Miftah-ül Cenne kitabında (Bir kimse

"Allah’tan hali [boş] yer yok" dese veya "Allah gökte benim şahidim" dese

kâfir olur. Çünkü Allahü teâlâya mekan isnat etmiş olur. Halbuki Allahü teâlâ mekandan beridir) buyuruluyor. (Küfr Bahsi)

40- (Namaz kılmam ama

kalbim temiz) demek. [Çünkü burada namaza önem verilmiyor

namaza önem vermemek küfürdür. Namaz kılmayan hep haram işliyor demektir

haram işleyenin kalbi temiz olmaz.]

41- Bir Müslümanı kötülemek gayesiyle (Allahlık) demek.

42- (Anan baban esmer

sen nasıl sarışın oldun?) diyene

(Ben imalat hatasıyım) demek. Böyle söylemekle hâşâ Yaratıcının yanlış iş yaptığı söylenmiş oluyor

43- O

cimrilerin Allah’ı demek.

44- İlahileri müzikle söylemek. Çünkü ilahiler ibadettir

ibadete haram karıştırmak küfür olur.

45- (Ebu Cehil

şimdikilerden daha şerefli kâfirdi) demek.

46- Ecelin hoyrat eli demek. [Çünkü Ecel Allah’ın emri ile gelir

Allah’ın emrini veya Azrail aleyhisselamın vazifesini zulüm gibi göstermek küfürdür.]

Bunların hepsi küfrü gerektiren sözlerdir. Küfre sebep olan bir sözü

tehdit edilmeden söyleyenin imanı gider. Çünkü her müslümanın bilmesi gereken şeyleri öğrenmesi farzdır. Bilmemesi özür olmaz

büyük günahtır. Küfre girenin önceki ibadetleri yok olur. Tevbe edince

geri gelmez. Tevbe için yalnız kelime-i şehadet söylemek yetmez. Küfre sebep olan şeyden de tevbe etmesi gerekir.
Bir sözle insan küfre düşebilir

kâfir olabilir.

http://www.uslanmam.com/dini-bilgiler/82075-kufre-dusuren-sozler-haller.html

 

[PROVDR]

cok guzel bilgiler, gercekten tam olarak acikliyor tesekkurler kardesim...