İntihar

[Mutsuzadam1]

Yaşım 19 bir abim annem babam var çekirdek aileyiz ama 19 senedir ailemin bu zamana kadar hep maddi destekte bulundular onun ( normal masraflar ) onun dışında manevi olarak hiç bir boka yaramıyor lar abim 25 yaşında bu zamana kadar abilik yaptığını görmedim mahalledi adamlar daha çok abilik yapmıştır öyle diyimi yani ailem yok sevgi yok güven yok arkadaşlarım bi yere kadar onlarda yok hayattan zevk alamıyorum herşey boş geliyor insan yaşaması için sevgiye ihtiyacı vardır ben bunu doğduğumdan beri hissedemiyorum kesin kararımı verdim ve ölücem

 

[umutbitti]

Umutsuzluğa kapılma, bir de intihar edemezsen ailen sana bakmayıp evden atmak isteyince ne yapacaksın? Kendi ayaklarının üstünde durabilmen lazım bunun için de sabır ve istek lazım. Benim önerim sosyalleşmen sonra da derslerine düzenli bir şekilde çalışıp ortalama bir üniversite kazanmak olacak.

 

[Mutsuzadam1]

İntihar edemezsin derken o kolay iş istek yok bazen öyle bir duruma geliyorsun ki sadece bekliyorsun boşluğa düşüyorsun işte o an anlıyorsun ki yaşamanın anlam yok bu depresyona falan girdiğim için değil 2 senedir düşünüyorum ben bu işi yani artık kararım kesin

 

[umutbitti]

İntihar öyle kolay iş değil cesaret ister. Seni vazgeçirecek değilim intihar etmeye cidden karar verdiysen ve korkmuyorsan saygı duyarım. Ama bence hayatını sonuna kadar devam ettir nereye giderse artık. İntiharı senelerdir düşünen biri olarak anca bunu söyleyebilirim sana.

 

[Drangleic]

Bence bu kararı vermek için çok erken çünkü bu yaşta değiştirebileceğin çok şey var. Tek yapman gereken çalışmak ve çabalamak bu sayede kendine yeni bir hayat kurabilirsin bence sen daha yola çıkmadan pes etmişsin. Hayat sana bir şans vermediyse bu şansı senin yaratman gerekiyor.

 

[İsyankar97]

Ama intihar edersen günah işlediğin için sana kabir yılanı musallat olur.

 

[Sucrofe]

Sanal dünyaya ver kendini durumun bu kadar kötüyse, iyi bir çözüm değil ama etkili bir çözüm. Ya da hobi edin, vücut geliştirmeyle falan ilgilen. Anlayacağın, beynini meşgul et.

 

[honline]

1- intihar edersen
2- adam öldürürsen
Cennete gidemezsin sonra duymadım bilmiyordum deme.

 

[umutbitti]

1- intihar edersen
2- adam öldürürsen
Cennete gidemezsin sonra duymadım bilmiyordum deme.

İntiharı göze almış birinin umrunda mı bu sence?

 

[BJKolik]

İntihar etmeyi aklından çıkar. Kız arkadaşı edin hem de birden fazla sevebileceğin ve seni sevebilecek bir kız karşına çıkacaktır. Spor yap aileni takma kafana çok muhatap olma ailenle. Kısacası yaşamana bak gerekirse ailenden ayır kendini

 

[honline]

İntiharı göze almış birinin umrunda mı bu sence?

Bunu bilemeyiz, hatırlatmakda fayda var.

 

[Narrator]

Halihazırda bir konu olduğu için yeni konu açmak istemedim, o yüzden buraya içimi dökeceğim Okuyacak herkese şimdiden teşekkürlerimi sunuyorum.

18 yaşındayım. Küçüklüğümden beri asosyalim ve bu hayatıma sömürdü, mahvetti. Dışarı çıkınca utanıyorum geriliyorum doğru düzgün yürüyemiyorum bile insanlar bana bakıyormuş gibi geliyor bunun sebebi ise tipim dış görünüşüm. Kolumda yara var küçükllükten kalma çok kotu duruyor. Aslında her şey biraz şans, yakışıklı bir insan olarak doğsaydım şu an gayet sosyal biriydim. Ama olmadı işte tipsiz salağın teki oldum. Dişlerim bile düzgün değil yamuk gülmeye utanıyorum tel taktırsan yine onun için para gerekiyor fakirim. Kızlara yaklaşamıyorum konuşmaktan çekindiğim için değil dış görünüşümden dolayı. Ben de biliyorum yoksa bir kıza yakınlaşıp merhaba demeyi ama olmuyor işte arkadaşlar. Eğer böyle giderse kendimi öldüreceğim çok net söylüyorum. Keşke hiç doğmasaydım ya bıktım melankoliye bağlamaktan da bıktım sadece huzur istiyorum huzur ise benim için ölüm artık bundan sonra. Kendimi asla değiştiremeyeceğim hep ezik asosyal çirkin bir insan olarak hayatımı sürdüreceğim.

 

[honline]

Halihazırda bir konu olduğu için yeni konu açmak istemedim, o yüzden buraya içimi dökeceğim Okuyacak herkese şimdiden teşekkürlerimi sunuyorum.

18 yaşındayım. Küçüklüğümden beri asosyalim ve bu hayatıma sömürdü, mahvetti. Dışarı çıkınca utanıyorum geriliyorum doğru düzgün yürüyemiyorum bile insanlar bana bakıyormuş gibi geliyor bunun sebebi ise tipim dış görünüşüm. Kolumda yara var küçükllükten kalma çok kotu duruyor. Aslında her şey biraz şans, yakışıklı bir insan olarak doğsaydım şu an gayet sosyal biriydim. Ama olmadı işte tipsiz salağın teki oldum. Dişlerim bile düzgün değil yamuk gülmeye utanıyorum tel taktırsan yine onun için para gerekiyor fakirim. Kızlara yaklaşamıyorum konuşmaktan çekindiğim için değil dış görünüşümden dolayı. Ben de biliyorum yoksa bir kıza yakınlaşıp merhaba demeyi ama olmuyor işte arkadaşlar. Eğer böyle giderse kendimi öldüreceğim çok net söylüyorum. Keşke hiç doğmasaydım ya bıktım melankoliye bağlamaktan da bıktım sadece huzur istiyorum huzur ise benim için ölüm artık bundan sonra. Kendimi asla değiştiremeyeceğim hep ezik asosyal çirkin bir insan olarak hayatımı sürdüreceğim.

1- intihar edersen
2- adam öldürürsen
Cennete gidemezsin başkası için yaşama kendin için yaşa.
Akıl vermek haddim değil ama beterin de beteri var senin o yaralı dediğin kolun için intihar düşünüyorsun peki hiç kolu olmayanlar var haline şükür et, Evladın anne babaya, anne babanın evlada fayda vermeyeceği günde hangi yüzle çıkacaksın yaradan huzuruna? Gel isyan etme şükredenlerden ol.

 

[Narrator]

1- intihar edersen
2- adam öldürürsen
Cennete gidemezsin başkası için yaşama kendin için yaşa.
Akıl vermek haddim değil ama beterin de beteri var senin o yaralı dediğin kolun için intihar düşünüyorsun peki hiç kolu olmayanlar var haline şükür et, Evladın anne babaya, anne babanın evlada fayda vermeyeceği günde hangi yüzle çıkacaksın yaradan huzuruna? Gel isyan etme şükredenlerden ol.

Dostum şükür şükür nereye kadar ya? Benim şükretmem o adamın kolunu geri getirecek mi? Nefret ediyorum benliğimden, hayatımdan, bıktım. İnançlı biri değilim o yüzden gram umrumda değil o 1.şıktaki seçenek.

 

[TerabyteForever]

Halihazırda bir konu olduğu için yeni konu açmak istemedim, o yüzden buraya içimi dökeceğim Okuyacak herkese şimdiden teşekkürlerimi sunuyorum.

18 yaşındayım. Küçüklüğümden beri asosyalim ve bu hayatıma sömürdü, mahvetti. Dışarı çıkınca utanıyorum geriliyorum doğru düzgün yürüyemiyorum bile insanlar bana bakıyormuş gibi geliyor bunun sebebi ise tipim dış görünüşüm. Kolumda yara var küçükllükten kalma çok kotu duruyor. Aslında her şey biraz şans, yakışıklı bir insan olarak doğsaydım şu an gayet sosyal biriydim. Ama olmadı işte tipsiz salağın teki oldum. Dişlerim bile düzgün değil yamuk gülmeye utanıyorum tel taktırsan yine onun için para gerekiyor fakirim. Kızlara yaklaşamıyorum konuşmaktan çekindiğim için değil dış görünüşümden dolayı. Ben de biliyorum yoksa bir kıza yakınlaşıp merhaba demeyi ama olmuyor işte arkadaşlar. Eğer böyle giderse kendimi öldüreceğim çok net söylüyorum. Keşke hiç doğmasaydım ya bıktım melankoliye bağlamaktan da bıktım sadece huzur istiyorum huzur ise benim için ölüm artık bundan sonra. Kendimi asla değiştiremeyeceğim hep ezik asosyal çirkin bir insan olarak hayatımı sürdüreceğim.

Güzel bir mesleğin olsun, tip te yapar sın manita da

 

[Creative]

Söz konusu "intihar" vb. başlıklar ve içerikli konularınız kilitlenecektir. Bu tarz konuşmaların kişi ve kişilere zarar vereceğini düşündüğümüzden tamamen konular kilitlenmiştir.

Saygılarımla.