joker10
Asistan
- Katılım
- 20 Nisan 2009
- Mesajlar
- 331
- Reaksiyon puanı
- 0
- Puanları
- 0
Gürcistan’daki NATO tatbikatı, ittifak açısından tam bir hezimetle sonuçlandı. Rusya’nın uyarısı üzerine, tatbikata çağırılan eski Sovyet ülkeleri, üstelik Batı’ya en yakın grup olan Baltık ülkeleri, tatbikata katılmayacaklarını bildirdiler.
Belki de NATO tatbikatına en büyük darbe, Ermeniler’den geldi. 5 Mayıs günü, Ermenistan, başlangıçta olumlu baktığı tatbikata katılım çağrısını geri çevirdi. Ermenistan, Bush yönetimi ile İsrail’in son bir yıldır da yoğunlaştırdığı “Ermenistan’ı kazanıp İran-Rusya çizgisinden çıkarma” siyasetine rağmen, tercihini Rusya’dan yana kullanmıştı. Yeni ABD yönetimi için değilse bile, İran’ı kuşatma hevesi hâlâ canlı olan İsrail için “büyük şok” olduğuna kuşku yoktur. Bununla birlikte Türk basını, yalnızca İsrail’in yarattığı şokları yansıtmaktan ilginç bir haz aldığından, 6 Mayıs tarihinde, “İsrail’den Ermeniler’e Büyük Şok!” manşetleriyle haber veriyordu: İsrail parlamentosunda Meretz partisi başkanı Haim Oron’un, “Ermeniler’in 1915 iddialarının İsrail meclisinde tartışılması” yolundaki önerisi geri çevrilmişti.
Türk basını açısından bunun, Ermenistan’a İsrail’in çaresiz bir misillemesi, ucuz bir rest olmasının bir önemi yoktu. Bir süre daha, yahudilerin Ermeni soykırımı tezinden uzak duracakları düşüncesiyle Türk halkının rahatlaması isteniyordu.
Tam da bu sırada, ABD Ermenileri Meclisi başkanı Arpi Vardanyan, ABD’nin Ermenistan’a yaptığı yıllık yardımın düşürüleceği haberini aldıklarını duyuruyordu. Rus haber ajansı Interfaks’a göre bu yıl vaat edilen 48 milyar dolarlık yardım, 2010 yılında 30 milyar dolarak çekilecek, ayrıca ABD’nin Ermenistan’a vaad ettiği askeri malzeme yardımı da azaltılacaktı.
ABD-İsrail’in “Ermenistan’ı kazanma” stratejisinin çöktüğünü söylemek için henüz erken. Ama bu gelişmeler, Ermenistan tarihinin İsrail’e en yakın Devlet Başkanı olan Serj Sarksyan’ın bile, ABD-İsrail çekimine tümden girmediğine ya da giremediğine işaret; kuşku yok, “Türkiye’yle anlaşma” haberlerinin, daha doğrusu söylentilerinin bile ülke içinde ne büyük tepki uyandırdığını görünce, bu yolda tereddütler yaşamıştır.
Türkiye ne mi yapıyor? Bush yönetimi ile İsrail’in “Ermenistan’ı kazanma” siyasetinde, Ermenistan’a armağan olarak sunuluyorduk. Abdullah Gül, hiçbir tarihsel iddiasından vazgeçmeyen Ermenistan’a, tarihsel iddialarımızdan vazgeçme pazarlığı yapmaya gidiyordu; öyle ki, Milliyet’ten Semih İdiz, 15 Eylül 2008’de Türkiye’nin “resmi özür” olasılığını duyurmaktan bile geri kalmamıştı.
Gelinen noktada, Tayyip Erdoğan’ın bir hafta önce, milletvekillerini “provokatör” ilan ettiği Azerbaycan’a şimdi gezi yapıp “Azerileri satmayacağız” yollu açıklamalar yapması pek göz yaşartıcıdır. Keşke bunu, ABD ile İsrail Ermenistan’la restleşmeden, Şimon Peres Azerbaycan’a gidip Azeriler’in sırtını sıvazlama planları yapmadan önce gerçekleştirebilseydi.
Barış Zeren
Belki de NATO tatbikatına en büyük darbe, Ermeniler’den geldi. 5 Mayıs günü, Ermenistan, başlangıçta olumlu baktığı tatbikata katılım çağrısını geri çevirdi. Ermenistan, Bush yönetimi ile İsrail’in son bir yıldır da yoğunlaştırdığı “Ermenistan’ı kazanıp İran-Rusya çizgisinden çıkarma” siyasetine rağmen, tercihini Rusya’dan yana kullanmıştı. Yeni ABD yönetimi için değilse bile, İran’ı kuşatma hevesi hâlâ canlı olan İsrail için “büyük şok” olduğuna kuşku yoktur. Bununla birlikte Türk basını, yalnızca İsrail’in yarattığı şokları yansıtmaktan ilginç bir haz aldığından, 6 Mayıs tarihinde, “İsrail’den Ermeniler’e Büyük Şok!” manşetleriyle haber veriyordu: İsrail parlamentosunda Meretz partisi başkanı Haim Oron’un, “Ermeniler’in 1915 iddialarının İsrail meclisinde tartışılması” yolundaki önerisi geri çevrilmişti.
Türk basını açısından bunun, Ermenistan’a İsrail’in çaresiz bir misillemesi, ucuz bir rest olmasının bir önemi yoktu. Bir süre daha, yahudilerin Ermeni soykırımı tezinden uzak duracakları düşüncesiyle Türk halkının rahatlaması isteniyordu.
Tam da bu sırada, ABD Ermenileri Meclisi başkanı Arpi Vardanyan, ABD’nin Ermenistan’a yaptığı yıllık yardımın düşürüleceği haberini aldıklarını duyuruyordu. Rus haber ajansı Interfaks’a göre bu yıl vaat edilen 48 milyar dolarlık yardım, 2010 yılında 30 milyar dolarak çekilecek, ayrıca ABD’nin Ermenistan’a vaad ettiği askeri malzeme yardımı da azaltılacaktı.
ABD-İsrail’in “Ermenistan’ı kazanma” stratejisinin çöktüğünü söylemek için henüz erken. Ama bu gelişmeler, Ermenistan tarihinin İsrail’e en yakın Devlet Başkanı olan Serj Sarksyan’ın bile, ABD-İsrail çekimine tümden girmediğine ya da giremediğine işaret; kuşku yok, “Türkiye’yle anlaşma” haberlerinin, daha doğrusu söylentilerinin bile ülke içinde ne büyük tepki uyandırdığını görünce, bu yolda tereddütler yaşamıştır.
Türkiye ne mi yapıyor? Bush yönetimi ile İsrail’in “Ermenistan’ı kazanma” siyasetinde, Ermenistan’a armağan olarak sunuluyorduk. Abdullah Gül, hiçbir tarihsel iddiasından vazgeçmeyen Ermenistan’a, tarihsel iddialarımızdan vazgeçme pazarlığı yapmaya gidiyordu; öyle ki, Milliyet’ten Semih İdiz, 15 Eylül 2008’de Türkiye’nin “resmi özür” olasılığını duyurmaktan bile geri kalmamıştı.
Gelinen noktada, Tayyip Erdoğan’ın bir hafta önce, milletvekillerini “provokatör” ilan ettiği Azerbaycan’a şimdi gezi yapıp “Azerileri satmayacağız” yollu açıklamalar yapması pek göz yaşartıcıdır. Keşke bunu, ABD ile İsrail Ermenistan’la restleşmeden, Şimon Peres Azerbaycan’a gidip Azeriler’in sırtını sıvazlama planları yapmadan önce gerçekleştirebilseydi.
Barış Zeren
