''Veda" Kısa Bir Kelime, Eylemi Zor...

[-Beneficence-]

Bir anda çoğaldı ayyuka çalan saatler..
Nefret mi sevda mı karar veremediğim bir kalp sancısı..
Görmemek için verdiğim o çaba..
Ve her gördüğümde içimdeki sızıntı da cabası .

Evet kimse biliyordu bu sessizliğimin sebebi ne? Susmaktı benim haykırışlarım. Fırtınamdı cevap vermemek.. İçten içe yok olmaktı fark edilememek…
Biliyor musun çok özledim eski günleri.. Annemin beni uyutmak için verdiği çabayıninnileri..Bir “ah” etsem geceleri hiç usanmadan kalkıp beni yoklamasını.. Hastalandığımda başımdan ayrılmamasıateşimi düşürmek için yaptığı o soğuk suları.. Çok özledim o masum zamanları.
Değişiyor ya insan en güzel örneğini aynada görüyorum. Neydim ne oldum diyorum ve ne olacağımı çok merak ediyorum !

Sıkıldım tüm oyunlardan.
Yapmacık tavırlar arkadan iş çevirmelerden..
Tam oscarlık bir oyunculuk..
Ayakta alkışlanmalık senaryolar..

Hayatım ´dın hayatın´ı mahvettin.
İnsanlığım´dın insanlığından eser yok.
Nefesim´din solunum yolları tıkalı.
”Sevdiğim” derdim ne kadar yalan söylemişim...

Masum gözlerin vardıellerin gibi.. Sarıldığında o titreyişini dinlerdim. Tir tir... Masumca gülerdim. İliklerime kadar hissederdim.
Farkındaysan –di’li geçmiş zamanlı tüm cümlelerim. Ne şimdi ne gelecek zamanlı yazılarım. Sana dair herşeyi bırakmışım geçmişte.. Ne hayatım ne insanlığım ne nefesim ne sevdiğim kaldı hayallerimde...

”Veda” kısa bir kelime eylemi zor..
Öznesi belirsizken yüklemine çare yok...
(Alıntıdır)
​