tesisatcıhssaaa
Asistan
Arkadaşlar merhaba, bunları yazarken amacım derdime şifa bulmak değil. Yazınca bir nevi rahatlıyor içim. Bu problemi yaşayan var ise ne demek istediğimi anlamıştır. Yaşım geldi 27’ye yakın zamanda nikahım olacak. Ne kadar çabalasamda bazı hislerden kurtulamadım. Normalde eğlenceli espirili şen şakrak biri gibi görünsemde özümde tam tersi bir çok şeyi kafaya takan içimde büyüten kendimi mutsuz eden biriyim. Şu kafaya takıp her şeyi olumsuz düşünme huyumu bir türlü yenemedim. Her konu olmasada bazı dönemlerde hayatı kendime zindan etme yeteneğine sahibim. Maddi anlamda öyle çok varlığı olan birisi değilim. Aileminde öyle zenginliği yok dairemiz emekli bide kira geliri kimseye muhtaç olmadan borçsuz yaşadık hep. İlerde nikahım olcak nişanlımla bir problemim yok gayet iyiyiz. Derdimi sıkıntımı dinler hep yanımda olur. Öyle oda yüksekten uçan biri değil. Herşeyi ölçüsündedir. Bir sorun yokken bile ben bazı şeyleri düşünüp karamsarlığa kapılıyorum. İlerde geçinmeydi işti kiraydı gibi bunları atlatıyorum. İkimizde çalışıyoruz diyorum işimizde iyi borcumuz yok eşyalarınızı hallettik 0 borçla diyorum. Bu sefer başka bişeye takıyorum. Öyle birikimimle araba almıştım. 1 yıl kullandım ilerde en kötü aldığım fiyata satarım diye aracın 1-2 yerinde baya bir problem çıktı. Şuan aracın fiyatı benim aldığımın 15 bin üzerinde. Bu sefer onu taktım. Aracı satabilirmiyim aldığım fiyatın yarısına bile gitse iyi düşünmeye başladım. Ama bu kötü düşünceler hep var. Bunu yenmenin hala bir yolunu bulamadım. Ya diyorum dünyanın sonumu sağlığım yerimde kime ne borcum var. Arkamda ailem var. Çıkcağı varmış diyorum. Ama istemsiz beynim yine o düşüncelere gidiyor. Yazmanın tek sebebi bazen yazınca rahatlıyor olmaktır. Böyle kötü düşünen arkadaşlar varsada nasıl kurtulmaya çalışıyor merak ettim. Düşünmeyin boşverin der iseniz o dediğiniz gibi olmuyor.
kullanmadım bende yani. Bir arkadaşım var psikolojik danışmanlık ve rehberlik mezunu bazen ona anlatıyorum. O bana 3 misli kendi derdini anlatıyor. 
