Sen...

red-bird

Profesör
Katılım
1 Şubat 2008
Mesajlar
4,116
Reaksiyon puanı
8
Puanları
218
Ben kırmızı bir kuştum, çırpınırken uçmak için gökyüzüne seninle karşılaştım. Sen esrarengizdin, çözümsüz gibi, sıradışı… Seni tanımam, anlamam, bilmem gerekirdi. Ve… Seni tanıdıkça sevmeye başladım, sevdikçe daha da bir çok sevmeye… Ama hala esrarengizdin bana. Ben öyle görmek istiyordum seni. Herşeyinden haberim olduğu halde, hala gizemli gelebiliyordun bana. Özlemenin anlamı farklılaştı içimde… İnsan göremediğini özler değil mi! Sen yanımdayken bile ben seni özlüyordum. Yanımda olmamanı zaten hiç istemiyordum ama mümkünlüğüde olmuyordu hiç. Gözlerin, ellerin, duruşun, gülüşün… Herşeyin… Evet herşeyinle beni kendine çekmeyi başarıyordun. Gökyüzüm olmuştun… Yılların geçmesine inat, seni her görüşümde tekrar tekrar terliyordu ellerim ve titriyordu bedenim… Bu heyecanı hissetmek yalnız seninle olabilirdi zaten. Kalbim hızla atarken, içimde tarifsiz bir sızı ve karnımda tuhaf bir ağrı…
Aşk mı bu!
Seni her gürüşümde, her telefon konuşmamızda ve her aklıma gelişinde bu duyguları tekrar tekrar hissetmek… Çok güzel… Aklıma her gelişinde yüzümde beliren gülümseme, etraftaki insanların bana tuhafça bakışlarına rağmen o tebessümü yüzümden atamamak.. Ve daha nicesi seninle ilgili… Yine benimlesin… Sen gökyüzümsün… Ve varlığın içimi süslediği sürece asla çırpınmayacağım… Biliyorum uzaklarda ama benimlesin…

red-bird
 

LaWa

Profesör
Katılım
22 Şubat 2009
Mesajlar
3,119
Reaksiyon puanı
47
Puanları
228
Yazdıkların her zamanki güzel.
Onursal şairleri aramızda görmek çok keyifli :)
 

red-bird

Profesör
Katılım
1 Şubat 2008
Mesajlar
4,116
Reaksiyon puanı
8
Puanları
218
:) teşekkür ederim LaWa...
 
Üst