herşeyin bittiği an...
--------------------------------------------------------------------------------
" Bitti" dedin "bitti" soğuk bir ses tonuyla. her şey bitti artık uzatmayalım diye. Ben ne yapmıştım ki sana, her şey bir anda bitti. Telefonun basında donup kalmıştım. Söyleyecek hiç bir söz bulamıyordum. Ne konuşmuştuk seninle; eğer birgün ayrılacak olursak sözü fazla uzatmayacaktık. Yaşanan bir sevgimiz vardı, ona saygı duyacaktık. Haklıydın da nasıl bana gelişinin sebebini sormadıysam, gidişinin sebebini de sormayacağım. Telefonu kapatmadan önce sana son söyleye bildiğim "SENİ SEVİYORUM" olmuştu. sonra sen telefonu kapattın.
Yağmur başlamıştı. Sanki gökyüzü halime üzülmüştü. Dalgalar hırçın hırçın kayalara çarpıyordu. Sanki onlarda anlamıştı üzgün olduğumu. Nasıl üzülmeyeyim ki kalbimin yarısı gitmişti. Ama bir sözümüz vardı, bu sözü tutacaktım. Bu sevgiyi sen bitirdin, geri dön diye yalvarmayacaktım. Yaşanan güzel günlerin hatırına.
Sana hak veriyorum düşündükçe. Gidenin geri dönmesini istemek bencillikti aslında. Belki sende kolay bitirmedin bu sevgiyi. Sırf ben istiyorum diye devam etmemiz çok saçma olurdu. Kim bilir bitirene kadar ne acılar çekmiştin. Zorlada güzellik olmaz dı ki....
Aradan zaman geçmişti. Kalbimin yaralarını yeni yeni sarmaya başlamıştım. Alışmıştım artık benden gidişine. Gün oldu sevdiğim duydum ki bir başkası girmiş hayatına. Artık bana söylediğin sevgi sözlerini ona söyler olmuşsun. O an biraz üzüldüm. İnan ama sevindim senin adına. Hala sevmeyi bilen bir kalbin var diye.
Duydum ki sevdiğim, onu sevmiyormuşsun. Kandırıyormuşsun sevgi sözleriyle. Basitmiş senin için sevgi. Anlamını yitirmiş artık. Sevgi senin için bir eğlence olmuş. İşte o an kalbimin acıdığını hissettim; nasıl bu kadar kalpsiz olabildin diyee...
.....meral....
--------------------------------------------------------------------------------
" Bitti" dedin "bitti" soğuk bir ses tonuyla. her şey bitti artık uzatmayalım diye. Ben ne yapmıştım ki sana, her şey bir anda bitti. Telefonun basında donup kalmıştım. Söyleyecek hiç bir söz bulamıyordum. Ne konuşmuştuk seninle; eğer birgün ayrılacak olursak sözü fazla uzatmayacaktık. Yaşanan bir sevgimiz vardı, ona saygı duyacaktık. Haklıydın da nasıl bana gelişinin sebebini sormadıysam, gidişinin sebebini de sormayacağım. Telefonu kapatmadan önce sana son söyleye bildiğim "SENİ SEVİYORUM" olmuştu. sonra sen telefonu kapattın.
Yağmur başlamıştı. Sanki gökyüzü halime üzülmüştü. Dalgalar hırçın hırçın kayalara çarpıyordu. Sanki onlarda anlamıştı üzgün olduğumu. Nasıl üzülmeyeyim ki kalbimin yarısı gitmişti. Ama bir sözümüz vardı, bu sözü tutacaktım. Bu sevgiyi sen bitirdin, geri dön diye yalvarmayacaktım. Yaşanan güzel günlerin hatırına.
Sana hak veriyorum düşündükçe. Gidenin geri dönmesini istemek bencillikti aslında. Belki sende kolay bitirmedin bu sevgiyi. Sırf ben istiyorum diye devam etmemiz çok saçma olurdu. Kim bilir bitirene kadar ne acılar çekmiştin. Zorlada güzellik olmaz dı ki....
Aradan zaman geçmişti. Kalbimin yaralarını yeni yeni sarmaya başlamıştım. Alışmıştım artık benden gidişine. Gün oldu sevdiğim duydum ki bir başkası girmiş hayatına. Artık bana söylediğin sevgi sözlerini ona söyler olmuşsun. O an biraz üzüldüm. İnan ama sevindim senin adına. Hala sevmeyi bilen bir kalbin var diye.
Duydum ki sevdiğim, onu sevmiyormuşsun. Kandırıyormuşsun sevgi sözleriyle. Basitmiş senin için sevgi. Anlamını yitirmiş artık. Sevgi senin için bir eğlence olmuş. İşte o an kalbimin acıdığını hissettim; nasıl bu kadar kalpsiz olabildin diyee...
.....meral....
um.
