Hayata düşülen 'NOTLAR'

[|Ⓢєччαh|]

@|SeYYaH| dini imanı para olmuş adamlara bu laflar tesir etmez abim.
İnsani vasıflarını yitirmişlere ne anlatabilirsin ki?

"Küfre saplananlara gelince, onları uyarsan da, uyarmasan da, onlar için birdir, inanmazlar." (Bakara, 6)

Evet, onların durumunu en iyi yüce kitabımız anlatmış zaten!

 

[|Ⓢєччαh|]

''masum insanları öldürmenin utancını kapatacak büyüklükte bir bayrak yoktur.''

 

[ariakas]

hayatda cok acı var cok

 

[|Ⓢєччαh|]

uzun zaman oldu, hayata not düşememişiz. bugün aklıma geldi, mübarek ramazan-ı şerif sebebiyle...
evet, ibret alma vakti, şükretme vakti...
Yaradanına biraz daha yaklaşma, yakınlaşma, bağlarını güçlendirme vakti.

eşim geçen gün geçirdiği çok ağır bir ameliyatın ardından tam üç gün su içemedi, yasakladılar çünkü.
görmeliydiniz, bir yudum su için hayatımı verebilirim diyordu, o kadar yani.
içimin nasıl da parçalandığını bilemezsiniz,
o gün sahip olduğumuz ni'metlerin ilk kez bu kadar farkına varabildim.
sadece su değildi büyük ni'met, onu içebilecek sıhhate sahip olmak bile büyük bir ni'metti.
bunu ancak o sıhhati kaybettiğinizde anlayabiliyorsunuz.
hani şair demiş ya, "ol mahiler ki derya içreler, deryanın kadrin bilmezler."
yani balık suyun içindeyken kıymetini bilmez, ama suyun dışına çıkınca ne büyük bir nimetten mahrum kaldığını onun yokluğunda hissedebiliyor ancak.

bu arada, iftar saati yaklaşıyor, cümle oruçlulara oruçları kutlu olsun, yaklaşan saatleri hürmetine günahlarınız, günahlarımız mağfiret olsun inşaallah, ve açtığınızda afiyetler olsun, sıhhatler ve mutluluklar olsun.

 

[|Ⓢєччαh|]

Bu konuya son mesajımı yazdığımda rahmetli eşim henüz hayattaydı. Bu konuyu sürekli olarak açmıştım, dikkate değer bulduğum hayata dair notları yazacaktım. Lakin olmadı, aradan takriben 4 yıla yakın bir zaman geçmiş, ancak bu konuyu hatırlayabildim.

Fırsat buldukça inşaallah tekrar canlandırmak isterim. Bazen hayattan notlar, bazen ibretamiz hikayeler... İnsan ruhuna dokunabilecek ne varsa...

***

Züleyha Yusuf''u zindana attırdıktan sonra çok özler ...

Ve gidip zindan gardiyanına; Bizim suçlu yerinde mi!?

Der ve uzaktan bakar...

Bir zaman sonra onun sesini duymak ister...

Ve gardiyan şüphelenmesin diye ...

''Bu suçlu burada çok rahat onu biraz kırbaçla!'' der...

Tabi gardiyan da Yusuf''u çok sevdiği ve suçsuz olduğunu bildiği için ...

Onun yerine bir pöstekiye vurur ve o her vuruşta ‘’ahh’’ der!

Böylece Züleyha hergün onun sesini duyar.

Bir gün gardiyan; "Ey Yusuf durumdan şüphelenmesinler...

Bir defa olsun sırtına vurayım...'' Der!

Ve o vurur vurmaz Yusuf ‘’ahhhh!’’ deyince ...

Züleyha YETEEER! Diye bağırır...

Sevgi ruhların imtizacından ibarettir.

Nasıl ki birbirine karışan iki suyu ayırmak imkansızsa...

Bazen sevgi de öyle bir noktaya varır ki biri diğerinin acısını hisseder !!

Eğer birinin başına gelen dert diğerinin başına gelmiyorsa SEVGİDEN BAHSEDİLEMEZ.