Hayat İşte...

[hüzün_]

Soğuk bir günde pencereme gelen ve duymadığım için oracıkta ölen serçe kuşu gibiydi kapımı çalan zamansız aşklar,
Ya ben sağırdım duymadım,
Ya da onlar halsizdi duyuramadı
Hep son anda yetiştim ben hayata
Giderken sadece bakmakla yetindim
Dokunmaya çalıştıklarım
Hep bir adım ötemdeydi ama
Ya ben "gel" demeye cesaret edemedim
Ya da onlar gitmeyi seçti
İşte buydu hayat
Ben hayatın içinde olmayı seçtikçe
Hayat beni bir uçurumdan aşağı itti
Düşündüm de ben miydim hep imkansızı seçen?
Yoksa hayat mıydı beni imkansıza iten?

(Bazı şeyleri seçme hakkımız yok malesef)

Hüzün_lü