Fuzûlî Sözleri

[Death Mark]

• Cânı içün kim ki cânânın sever cânın sever,
• Cânı kim cânânı içün sevse cânânın sever.
  • (Dünyada her kim ki canını, cananı için severse aslında yine cananını sevmiş olur, aynı şekilde cananını yani sevgilisini kendi canı için seven kişi yine kendi varlığını sevmiş olur.)
• Mende Mecnûn'dan füzûn âşıklık isti'dâdı var
• Âşık-i sâdık menem Mecnûn'un ancak adı var
  • (Bende mecnun’da olduğundan daha fazla aşıklık kabiliyeti, sevmeye doğal eğilim var. Gerçek aşık benim Mecnun'un sadece adı var.)
• Perde çek çehreme hicran günü ey kanlı sirişk
• Ki gözüm görmeye ol mâh-likaadan gayrı
  • (Ayrılık günü yüzüme perde çek ey kanlı gözyaşı! Ki gözüm o ay yüzlüden başka bir şey görmesin.)
• Ne yanar kimse bana âteşî dilden özge
• Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı.
  • (Bana, ne gönül ateşinden başka kimse yanar, Ne de tan yelinden başka kimse kapımı açar.)
• Ya Rab belâ-yı aşk ile kıl âşina beni
• Bir dem belâ-yı aşktan etme cüda beni.
  • (Tanrım, aşk belasıyla beni tanıştır, bir an bile aşk belasından uzak tutma beni.)
• Ya Rab bana cism ü cân gerekmez,
• Cânân yoğ ise cihân gerekmez.
  • (Ya Rab artık bana vücut ve can, sevgilisiz dünya gerekmez.)
• Söylesem tesiri yok, sussam gönül râzı değil.
  • (Sussam gönül râzı değil, söylesem kâr eylemez.)
• Selâm verdim; rüşvet deyüldür diye, selâmım almadılar. (Şikâyetname'den)
• Varlık Allah'a aittir. Gerisi hep hayal ve düşten ibarettir. Bugüne dek bildiğim, bulduğum ve sahip olduğum her şey gerçekte O'ndan ibaret imiş. Zannım, hakikate yönelince sevgim de aşk oluverdi.
• Aşk derdiyle hoşem el çek ilacımdan tabib,
• Kılma derman kim helakim zehri dermanındadır.
  • (Ey tabib! Aşk derdiyle başım hoş benim; yaramdan el çek sen. Bana derman hazırlama ki senin merhemlerin benim ölümüm sayılır.)
• Aşk imiş her ne var âlemde. İlm bir kıyl ü kâl imiş ancak.
  • (Dünyada her ne var ise kaynağı aşktır; ilim ise koca bir dedikodu.)
• Suya virsün bâğ-bân gül-zârı zahmet çekmesün
• Bir gül açılmaz yüzün tek virse min gül-zâra su
  • (Bahçivan gül bahçesini sele versin (su ile mahvetsin), bosuna yorulmasin; Çünkü bin gül bahçesine su verse de senin yüzün gibi bir gül açilmaz.)
• Öyle ser-mestem ki idrâk etmezem dünyâ nedir,
• Ben kimem sâki olan kimdir mey-i sahbâ nedir
  • (Öyle kaybettim ki kendimi aşk içkisiyle, anlamıyorum dünya nedir? Ben kimim, saki olan kimdir ve içki kadehi nedir? (Unuttum!..))
• İlm kesbiyle pâye-i rif’at
• Arzû-yı muhâl imiş ancak
• Aşk imiş her ne var âlemde
• İlm bir kıyl ü kâl imiş ancak
  • (Bilim ile yüksek makamlara erişmek gerçekleşmeyecek hayal imiş. Dünyada her şey yalnızca aşk'tan ibaret imiş, Bilim ise kuru dedikodudan ibaret imiş.))
• Ger derse Fuzûlî ki “güzellerde vefâ var”
• Aldanma ki şâir sözü elbette yalandır.
• Mey biter saki kalır. Her renk solar haki kalır. İlim insanın cehlini alsa da, hamurunda varsa eşeklik; baki kalır.
• Can verme sakın aşka aşk afeti candır
• Aşk afeti can olduğu meşhuru cihandır.
• Beni candan usandırdı cefadan yar usanmaz mı
• Felekler yandı ahımdan muradım şem‘i yanmaz mı
• Masivaya meyleden aşık Hüda’dan dûr olur,
• Defter-i uşşakta onun namı nâ-malûm olur
  • (Allah'tan gayrısına gönül veren aşık O'ndan uzaklaşır,aşıkların defterinde onun ismi yoktur,bilinmez.)