Eksik Bir Şiir

[hüzün_]

Bu sevda
İlk yazıdır tüm Mevsimlerin..
Çiçek çiçek
Bal bal
Yüreğimden yüreğin akar..

Yeni bir düş kurmak gerek
Güneş ufku
Kızıla çalmadan
Toprak
Tohumla uyanmadan
Vakit
Tutmadan kuşluğu
Yeni bir düş kurmak gerek
Kuşların sabah ürkekliğiyle...

Eksik bir şiir gibi
Yarım yamalak
Bırakmadan
Söylenmemişi
Bir düş kurmak gerek...
’s’nin ahengine
Tutunarak
Bağırmak gerek...
Avaz avaz
Dağlara.
Bir adım daha yaklaşmak
Uçuruma
Yüreğin ürpererek
Bir dalın ucuna
Yürümek
En kızıl elma için..
Uzanmak gerek
En uzağa.
Ve
Yeni bir düş kurmak gerek...


Bu kadar çokken herşey
O kadar az ki
Düşlerimiz..
ilk olgunlaşan meyveler gibi
Korkunun kurduyla
Uyanıyoruz
Yarınlara...

Toprak
Bitimsiz oysa
Toprak dost
Hava varsıl
Güneş cömert
Yağmur bereketiyle Düşmekte
Toprağa...

Toprak tükenmeden
Düşlemek gerek
Düş
Umuda gebedir
Umut
Mutluluğa...

Nurşen Kaygısız