PREFERABLE
Asistan
- Katılım
- 8 Ekim 2010
- Mesajlar
- 164
- Reaksiyon puanı
- 1
- Puanları
- 0
BİR TEBESSÜM HİKAYESİ
Küçük kiz, hüzünlü bir yabancıya gülümsedi. Bu gülümseme adamın
kendisini daha iyi hissetmesine sebep oldu. Bu hava içinde yakin
geçmişte kendisine yârdim eden bir dosta teşekkür etmediğini
hatirladi. Hemen bir not yazdı, yolladı.
Arkadaşı bu teşekkürden o kadar keyiflendi ki, her öğle yemek yediği
lokantada garson kıza yüklü bir bahşiş bıraktı. Garson kız ilk defa
böyle bir bahşiş alıyordu. Aksam eve giderken, kazandığı paranın bir
parçasını her zaman köse basında oturan fakir adamın şapkasına bıraktı.
Adam öyle ama öyle minnettar oldu ki... İki gündür boğazından aşağı
lokma geçmemişti. Karnini ilk defa doyurduktan sonra, bir apartman
bodrumundaki tek odasının yolunu islik çalarak tuttu. Öyle neşeliydi
ki, bir saçak altında titreyen köpek yavrusunu görünce, kucağına alıverdi.
Küçük köpek gecenin soğuğundan kurtulduğu için mutluydu. Sıcak odada
sabaha kadar koşuşturdu. Gece yarısından sonra apartmanı dumanlar
sardı. Bir yangın başlıyordu. Dumanı koklayan köpek öyle bir havlamaya
başladı ki, önce fakir adam uyandı, sonra bütün apartman halkı...
Anneler, babalar dumandan boğulmak üzere olan yavrularını kucaklayıp,
ölümden kurtardılar...
Bütün bunların hepsi, beş kuruşluk bile maliyeti olmayan bir tebessümün sonucuydu.
MUTLU BİR GÜLÜMSEYİŞİN YERİNİ HİÇ BİR TATLI SÖZ TUTAMAZ ))
Küçük kiz, hüzünlü bir yabancıya gülümsedi. Bu gülümseme adamın
kendisini daha iyi hissetmesine sebep oldu. Bu hava içinde yakin
geçmişte kendisine yârdim eden bir dosta teşekkür etmediğini
hatirladi. Hemen bir not yazdı, yolladı.
Arkadaşı bu teşekkürden o kadar keyiflendi ki, her öğle yemek yediği
lokantada garson kıza yüklü bir bahşiş bıraktı. Garson kız ilk defa
böyle bir bahşiş alıyordu. Aksam eve giderken, kazandığı paranın bir
parçasını her zaman köse basında oturan fakir adamın şapkasına bıraktı.
Adam öyle ama öyle minnettar oldu ki... İki gündür boğazından aşağı
lokma geçmemişti. Karnini ilk defa doyurduktan sonra, bir apartman
bodrumundaki tek odasının yolunu islik çalarak tuttu. Öyle neşeliydi
ki, bir saçak altında titreyen köpek yavrusunu görünce, kucağına alıverdi.
Küçük köpek gecenin soğuğundan kurtulduğu için mutluydu. Sıcak odada
sabaha kadar koşuşturdu. Gece yarısından sonra apartmanı dumanlar
sardı. Bir yangın başlıyordu. Dumanı koklayan köpek öyle bir havlamaya
başladı ki, önce fakir adam uyandı, sonra bütün apartman halkı...
Anneler, babalar dumandan boğulmak üzere olan yavrularını kucaklayıp,
ölümden kurtardılar...
Bütün bunların hepsi, beş kuruşluk bile maliyeti olmayan bir tebessümün sonucuydu.
MUTLU BİR GÜLÜMSEYİŞİN YERİNİ HİÇ BİR TATLI SÖZ TUTAMAZ ))
preferable