llavinya
Dekan
- Katılım
- 9 Ekim 2006
- Mesajlar
- 7,781
- Reaksiyon puanı
- 92
- Puanları
- 0
Bir adam, bir şey­le­rin de­li­si ola­cak!
Kal­bin­de­ki da­va­sı­nı; san­ki ci­ğe­ri­ne sap­lan­mış oku ka­nır­tıp kı­rar ve tem­re­ni­ni te­nin­de bı­ra­kır gi­bi için­de sak­la­ya­cak...
Her adım­da ve her ne­fes­te du­ya­ca­ğı iş­te bu sı­zı­nın in­le­me­le­ri;
..onun des­ta­nı ola­cak!
Bir adam, bir şey­le­rin de­li­si ola­cak!
Her de­li ve­lî ol­mu­yor ama, ve­lî­li­ğin yo­lu de­li­lik­ten ge­çi­yor; ken­di­ni fe­da­dan, ar­dı­na bak­ma­yıp is­ti­ka­me­te koş­mak­tan, boş söz­le­re ku­lak tı­ka­mak­tan ge­çi­yor...
Ve bu adam; bak­tı­ğı, gör­dü­ğü, bağ­lan­dı­ğı aş­kın ate­şiy­le ya­na­cak!
Bir adam, bir şey­le­rin de­li­si ola­cak!
Bu ada­mın; ül­kü em­di­ği bir ana­sı, tö­re tü­ten bir ba­ca­sı ola­cak...
Ko­yun­la­rı var­sa on­la­ra dağ­lar­da ha­yal ot­la­ta­cak; ya­yı var­sa oku­nu kı­zı­lel­ma­la­ra doğ­ru sa­la­cak; ka­le­mi var­sa kâ­ğıt­la­ra sev­da­sı­nı ya­za­cak!
Bir adam bir şey­le­rin de­li­si ola­cak!
“Akın­cı”lar gi­bi, “dal­kı­lıç”lar gi­bi, “de­li”ler gi­bi ken­din­den ge­çe­rek da­la­cak de­rin­le­re ve di­lin­de za­fer tür­kü­le­riy­le dö­ne­cek!
Bir adam bir şey­le­rin de­li­si ola­cak!
Bir san­cak, ni­ha­yet; bir de­li­nin san­ca­ğı ola­cak!
Bir za­fer, en so­nun­da; bir de­li­nin za­fe­ri ola­cak!
Bir top­rak, ile­le­bet; ken­di­ne de­li olan­la­rın yur­du ola­cak!
Bir ül­kü, bir ha­yal, bir mef­kû­re, bir ide­al; çi­çek gi­bi açıl­mak için; ken­di­ne sev­da­lan­mış de­li­ler bu­la­cak!
Bir adam, bir şey­le­rin, de­li­si ola­cak!
Yok mu ken­di­ni ada­ya­cak bir idea­lin?
Ne du­ru­yor­sun;
..bul­sa­na!
Muammer Erkul
Kal­bin­de­ki da­va­sı­nı; san­ki ci­ğe­ri­ne sap­lan­mış oku ka­nır­tıp kı­rar ve tem­re­ni­ni te­nin­de bı­ra­kır gi­bi için­de sak­la­ya­cak...
Her adım­da ve her ne­fes­te du­ya­ca­ğı iş­te bu sı­zı­nın in­le­me­le­ri;
..onun des­ta­nı ola­cak!
Bir adam, bir şey­le­rin de­li­si ola­cak!
Her de­li ve­lî ol­mu­yor ama, ve­lî­li­ğin yo­lu de­li­lik­ten ge­çi­yor; ken­di­ni fe­da­dan, ar­dı­na bak­ma­yıp is­ti­ka­me­te koş­mak­tan, boş söz­le­re ku­lak tı­ka­mak­tan ge­çi­yor...
Ve bu adam; bak­tı­ğı, gör­dü­ğü, bağ­lan­dı­ğı aş­kın ate­şiy­le ya­na­cak!
Bir adam, bir şey­le­rin de­li­si ola­cak!
Bu ada­mın; ül­kü em­di­ği bir ana­sı, tö­re tü­ten bir ba­ca­sı ola­cak...
Ko­yun­la­rı var­sa on­la­ra dağ­lar­da ha­yal ot­la­ta­cak; ya­yı var­sa oku­nu kı­zı­lel­ma­la­ra doğ­ru sa­la­cak; ka­le­mi var­sa kâ­ğıt­la­ra sev­da­sı­nı ya­za­cak!
Bir adam bir şey­le­rin de­li­si ola­cak!
“Akın­cı”lar gi­bi, “dal­kı­lıç”lar gi­bi, “de­li”ler gi­bi ken­din­den ge­çe­rek da­la­cak de­rin­le­re ve di­lin­de za­fer tür­kü­le­riy­le dö­ne­cek!
Bir adam bir şey­le­rin de­li­si ola­cak!
Bir san­cak, ni­ha­yet; bir de­li­nin san­ca­ğı ola­cak!
Bir za­fer, en so­nun­da; bir de­li­nin za­fe­ri ola­cak!
Bir top­rak, ile­le­bet; ken­di­ne de­li olan­la­rın yur­du ola­cak!
Bir ül­kü, bir ha­yal, bir mef­kû­re, bir ide­al; çi­çek gi­bi açıl­mak için; ken­di­ne sev­da­lan­mış de­li­ler bu­la­cak!
Bir adam, bir şey­le­rin, de­li­si ola­cak!
Yok mu ken­di­ni ada­ya­cak bir idea­lin?
Ne du­ru­yor­sun;
..bul­sa­na!
Muammer Erkul
