Ben mi anormalim? Tüm çevrem mi?

[Alyx Vance]

Cümlenin tamamını okumanızı öneririm.

Arkadaşlar. Şimdi bende normal bir insan gibi yaşıyordum. Sahbah kalkarım kahvaltı yaparım açar telefonu öğlen ablamla bişiler yaparız somra akşamada oyın pynayıp konuşuruz sonra yatarız. Ama.... bana artık bişeyler garip gibi geliyor. Sanki 4. duvarı aştım gibi. Sürekli olduğum hayatı, (allah affetsin) dinimi, şu anki durumu ve daha fazlasını sorgular oldum. Neden böyle? Neden bazı şeyler aynı? İşin üzücü tarafı insanlar bu sıkıcı hayata kendini bırakmış. Şimdi babama baba baksana şu duruma ülke çok kötü diyorum babam hemen yok öyle bişey bak paramızı kazanıyoz yok uçak yok helikopter yok iş yok okul. Aslında oda biliyor durumun kötülüğünü ama söyleyemiyor. Sanki bu cümleleri sadece ben söyleyebiliyorum. Ailem hep konuşur sohbet eder, ben ise odama çekilip düşünüyorum. Hayat neden böyle? Neleri yanlış yapıyorum? Neyi eksik yapıyorum? Sanki oyunda gibiyim. Normali yıktığım zaman oyun bitecek, mutlu son olacak gibi. Neden herkes mutlu? Neden ben değilim? Neden herkes bu sıkıcı hayattan memnun? Neden herkes üç kuruş için kendini paralıyor? Neden herkes bu hayatı istiyor? Neden? Neden? NEDEN??????
Bu sıkıcı hayatımı değiştirmek istiyorum ama hayali birşey engelliyor sanki. Sizin bu konudaki düşünceleriniz nelerdir arkadaşlar?

 

[MG4446]

Ben her şeyden umudu kesmiş durumdayım

 

[KamtariR]

İşte bunlar hep AMAÇSIZLIKTAN.

İnsanın kısa dünya hayatına gönderilmesinin bir amacı var. Bu amaç unutulduğunda tatminsizlik başlar, tatminsizlik ise insanı kötü hayata sürükler.

Amacını bilir ve hayatını bu amaca uygun bir şekilde yaşarsan, hayat sıkıcı değil, aktif hale gelir.

 

[blackalert]

Selamlar,

Çok kişinin bu durumda olduğunu düşünüyorum. Pandemi, ekonomik kriz, savaşlar, afetler, çevremizdeki insanlar v.s. ister istemez devamlı olarak olumsuz durumlara maruz kaldık uzun süredir.

5 dakikalığına her şeyi bırakıp, her şeyi unutup ve her şeyin biteceğini bilip huzurla nefes alsak, her şeyin ne kadar boş ve boşuna sıkıntı olduğunu göreceğiz. Peki her şeyi nasıl unuturuz ben bir sanat eseri tabloya bakarak unutabiliyorum mesela garip gelebilir, tablo karşısına geçip 5 dakika sadece tablonun içinde hissediyorum kendimi ve şarj olduğumu hissediyorum.

Tabii 5 dakika sonra hayata döndüğümde kaldığımız yerden devam ama şarj olmuş şekilde. Çocuklarımıza daha güzel bir dünya bırakmak için elimizden geleni yapmak için çalışmaya, düşünmeye devam... Her kes kendi çevresini iyileştirmeye çalışırsa bir gün her şey daha güzel olacak. Hep kötüyü düşünüp kötü olacak diyerek hiç bişey yapmazsak; hem gelceğimize hem de geçmiştekilere ihanet gibi olur.. Kendi yorumum tabi ki .

Selamlar.

 

[Aslantaş]

Mutsuz insan, daha çok mutsuzları görür ama hayatta mutlu yaşayan milyonlarca kişi de vardır... Kimi zengin, kimi fakir... Aslında bu konu hayattan beklentine baglıdır...