merhaba arkadaşlar
aşık olduğum bayan 42 yaşında bense 38 yaşındayım kendisi yalnız parmağında alyans yok ve 3 kedisi var.
onu unutmak için çok büyük uğraş verdim ama anladım ki ben ona aitim, hergün ona sarılma ihtiyacı hissediyorum yapamadığım için yüreğim eziliyor. ona ulaşmam lazım ancak ulaşamıyorum telefon numarasını ve facebook adresini biliyorum ancak benimle görüşmek istemediği düşündüğüm için kendisiyle iletişime geçmiyorum, hatta cep telefon numarasını değiştirmişse hiç şaşırmam
kadınları avcunun içi gibi çok iyi bilen erkeklerde varsa onlarında cevaplarını bekliyorum
size yaşananları detaylı özetle anlatıyorum Allah aşkına söyleyin bu nedir:
sınıfa ilk dersimde geç kaldım ve hoca daha ben montumu çıkarmama bile izin vermeden soluk soluğa iken beni aptal yerine koyan en adice yalan ile oradan kovmaya çalıştı (eğer kendimizi yalan söylemediğini düşünmeye zorlarsak; o halde verdiği dersten bi haber olması lazım) sonrası suratı asıldı ama daha sonra ilgilendi güler yüzlü oldu ama bana karşı davranışlarında hiçbir zaman sınıftaki diğer öğrencilerle eşit olamadım
herşey rağmen ilk başlarda bana karşı oldukça iyiydi
sabah sınıfa geç geldiğimde oturduğu yerden bana liseli kız gibi bana baktığına tanık oldum (aksi davranan erkek çekici gelir hevesi ile umarsızca yüzümü çevirdim) ve o gün sınıfa resimde ölçü almayı öğretiyordu bu yüzden hepimizle beraber oturduğu sırada sıradakilerle sohbet ediyordu herkesle samimi sohbet ederken bana gözlerimini içine bakarak konuşuyordu
ne yazık ki o sırada çok büyük aptallık yaptım, kadınlara karşı çok utangaç olduğumdan ayrıca aksi davranan erkek çekici gelir hevesi ile bakışlarımı ondan kaçırdım. asıl sebep bana bakarken heyecanlanıp ne yapacağını bilemez bir şekilde gözüne ucube görünmekten korktum.
işte o günden sonra bana karşı davranışları değişti, herşey tepeteklak oldu
sonra kendisi bana karşı oldukça karmaşık davranmaya başladı, sabah okula gelirken okul binası kapısında yolu gözetlediğini görüyordum ve beni görünce koşarak arkadaşının yanına kaçıyor arkadaşıyla konuşurken, ben günaydın diyorum bana tersliyerek zoraki günaydın diyor (ilk başlarda "ben sana kırgınım" yüz ifadesiyle isteksiz yarım ağızla günaydınla karşılık veriyordu) ama ben içeri girer girmez ardımdan oda sınıfa giriyordu
bana karşı hareketleri tuhaflaştı mesela yanımdan geçerken yarım daire çizerek benden uzaklaşarak yanımdan geçiyordu. sonra sıralar gidip tuvallar gelince; yanımdan sırtını dönerek geçme yöntemini kullanmaya başladı.
her konuşmamda beni sürekli tersledi bana sürekli haksızlıklar yaptı (öyleki bir anda olsa sınıftaki herkes tepki verdi ama sonra bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın modunda devam ettiler)
bazı anlarda yüzüme gülümsediği oluyordu ama sürekli değil sadece 2 kere de olsa resmimi incelerken elini omzumda tuttuğu oldu
ama diğer günler sınıfa geldiğimi görünce "gene mi geldi bu ya!" manasında tersler bir şeklide ters hareket yapıyordu hemde her defasında!
sabah günaydın derken beni terslemekte daha da azıtmaya başlamıştı artık sanki abuk sabuk bir söz söylemişim gibi terslemeye başladı o gün bütün gün boyunca tersleyince bende sonraki derste sabah karşılaştığımda günaydın demeyi kestim, sonra kendisi sınıfa girdiğinde bütün sınıfa özel günaydın gösterisi sundu [sınafa sağlı sollu başını saygıyla eğerek günaydın dedi (bu hareketi bende; "ben öyle yapmam günaydın derim" dersecine bir izlenim oluşturdu)] bu hareketini sadece o gün yaptı, millet hocaya günaydın der olnlara soğuk bir karşılık verirdi o kadar.
ama ben bu sırada sırtımı döndüm ve sonraki hareketi beni şok etti. ağlamamak için kendini zor tutuyor gibi konuşuyordu, zaten zar zor konuşuyordu konuşmalarında sık sık duraksıyordu ve resmen dokunsan ağlacak bir haldeydi (bu sözü tanımlayan olayı bir insanda ilk kez o zaman tanık oldum) , öğrencileriyle ilgilenirken iki kolunu arkadan birleştiriyordu ve kolunu sıkıyordu vede eli zangır zangır titriyordu vede arada sırada elini var gücü ile sıkıyordu (bütün gücünü kullanarak elini sıktığı çok bariz belli oluyordu). ve sabah hareketleri diğer öğrencileriyle ilgilenirken yüzü bana dönükken özel tersler bir şekilde başını şiddetle çeviyordu (aman bakmazsan bakma be! dercesine)
ama sonra ona baktığımı onunla ilgilendiğimi görünce yumuşadı ve bakmama izin verdi (öncesinde kendisine bakmama ters tepki veriyordu hatta önceki dersinde bu davranışında azıtmıştı eliyle yüzünü kapatmaya başlamıştı, zaten kendisine günaydın demeyi kesip sırtımı dönmemin sebeplerinden biri bu hareketi)
o gün bütün gün boyunca diğer kadınlar öğretmeni kucaklayıp sarıldı yanağından öpüp durdular (moral vermek amacıyla yapıyorlardı) zaten öğleden sonra hocanın sabah geçirdiği krizi atlatmıştı morali düzelmişti ve önceki günler ters tepki verdiği kendisine bakmama artık yumuşak başlı tepki veriyordu
ve oradan ayrılmamdan son birkaç ders önce yeni bir harekete başlamış arttan boyaları sonraki öğrenciler kullansın diye kağıda aktarıyorduk bu kağıt hocanın masasında durur ve işlemi öğrenciler ilgilenirdi ama sonra birden bununla özellikle hoca ilgilenmeye başladı ve bu kağıdı sürekli benim yanıbaşıma koyuyordu, bir keresinde kağıdı taa sınıfın ucuna götürdü (ki kendi dahil olmak üzere herkese uzak) sonra dönüş yolunda yüzüme gülümseyerek yanımdan geçti.
yüzüme gülümseyerek diğer derslerde de yanımdan geçti ama bunu çok az yaptı
ilk baştan beridir neredeyse her derste bana kaçamak bakarken iş üstünde yakalıyordum ve o o anda bakışlarını kaçırıyordu. her uygun durumu bana kaçamak bakış için değerlendiriyordu, onu defalarca çok berbat bir şekilde iş üstünde yakaladım ama o gene de öyle yapmaya devam etti
ancak bana karşı öğretmenlik görevini yapmıyordu ve bu benim canımı acıtıyordu, sanki sığıntı gibi sınıfın bir köşesinde öylece kendi kendime resim yapıyordum sanki sınıfa kayıtlı bir öğrenci değilimde sokaktan sınıfa kaçak gelmişim araya kaynamışım gibi bir acayiplikti!
yağlı tablo dersindeydik herkes resmini bir kaç ders sonra bitiriyor sonraki resme geçiyor ben hep aynı resim, çünkü aşık olduğum öğretmenim benimle ilgilenmiyordu, ve bu konuda iyicene azıtmaya başlamış bir renk için önce mor derken sonra mavi diyerek işimi yokuşa sürerek tablonun işini daha da uzatıyordu artık tablo yılan hikayesine dönmüştü, ama tablo ağır kalıyorsun hala tamamlayamadın diye beni azarlamaya başlamıştı
sınıfta herkes ile özellikle yakından detaylı ilgileniyor ancak bana gelince yanımdan hızlıca geçiyordu ancak ben sorarsam cevap veriyordu ki son derslerde iyice abartmış 7 metre ötesindeki tablo için masada oturduğu yerden cevap veriyor, önce tabloyu mora sonra aynı yeri maviye yönlendirerek resmen benimle alay etmeye başlamıştı.
bende sormayı kestim 5 ders boyunca böyle gitti ve oda bundan çok memnun ilgilenmiyordu, tepkisini ölçmek için yeni tuval satın aldım yeni resim çizmeye başladım ilgilenmediği tablo yarım yamalak öylece duruyordu en ufak tepkisi dahi olmadı.
benimde tepem attı tablonun üzerinden tepkimi verdim (küfür veya hakaret değil veya kötü sözle değil)
sonraki hafta seni sınıfta istemiyorum diyerek bütün sınıfın önünde küçük düşürerek sanki tapulu evinden kovarmışçasına beni kovdu
öğrenci işlerine gittim yalan dolan iftira rezilliğin alasını yaptı kovulmam için 1 saatten uzun mücadile etti
bense sınıfta beni küçük düşürdüğü için resmen aptallaştım [ben bu garip durumu böyle tarif ediyorum (milletin gözü önende kavga etmek veya benzeri şeyler yapmak en nefret ettiğim şeydir) ]
iş öyle raddeye geldi ki hocanın kendisi bile benim hiçbir yalanına karşı çıkmamam tepesini attırmış olacak ki; bir yalanını her defasında daha da abartarak tekrarlamaya başladı (bu sırada çok tuhaflaştı uzattıkça uzattı sürekli aytnı şeyi tekrarladı taki ben tepki verinceye kadar, ama hoca devam etti ve bende tık yok, artık abartı dozajı saçmalamanın ötesine geçmeye başlamıştı işte o sırada ben kararlı bir şekilde "ben öyle birşey demedim" tepki verdim. hoca "vay be tepki verebiliyormuş" dercesine gülümseyerek söylediğini kesti bu konu hakkında hiçbirşey söylemedi.
o sırada içeri bir kız girdi hocayla ikimizin durumu anlattımız öğrencilerinden sorumlu bayanla birşey konuşmaya başladı. bende bu kadının işinin bitmesini bekliyorum sonra sözüm ona hocanın yanında kalmaya ikna etmeye çalışacağım ben beklerken hoca bana döndü
kaç yaşındasın toygar?
- 38 yaşındayım hocam
"ooooo bazı şeyleri öğrenme yaşını geçeli baya olmuş" (bunu söylerken benden çekinerek söyledi, söylemekte baya zorlandı, takılarak duraksayarak ve kekeleyerek baya zor söyledi)
ama beni oradan kulakları ağzında gönderdi
aşık olduğum bayan 42 yaşında bense 38 yaşındayım kendisi yalnız parmağında alyans yok ve 3 kedisi var.
onu unutmak için çok büyük uğraş verdim ama anladım ki ben ona aitim, hergün ona sarılma ihtiyacı hissediyorum yapamadığım için yüreğim eziliyor. ona ulaşmam lazım ancak ulaşamıyorum telefon numarasını ve facebook adresini biliyorum ancak benimle görüşmek istemediği düşündüğüm için kendisiyle iletişime geçmiyorum, hatta cep telefon numarasını değiştirmişse hiç şaşırmam
kadınları avcunun içi gibi çok iyi bilen erkeklerde varsa onlarında cevaplarını bekliyorum
size yaşananları detaylı özetle anlatıyorum Allah aşkına söyleyin bu nedir:
sınıfa ilk dersimde geç kaldım ve hoca daha ben montumu çıkarmama bile izin vermeden soluk soluğa iken beni aptal yerine koyan en adice yalan ile oradan kovmaya çalıştı (eğer kendimizi yalan söylemediğini düşünmeye zorlarsak; o halde verdiği dersten bi haber olması lazım) sonrası suratı asıldı ama daha sonra ilgilendi güler yüzlü oldu ama bana karşı davranışlarında hiçbir zaman sınıftaki diğer öğrencilerle eşit olamadım
herşey rağmen ilk başlarda bana karşı oldukça iyiydi
sabah sınıfa geç geldiğimde oturduğu yerden bana liseli kız gibi bana baktığına tanık oldum (aksi davranan erkek çekici gelir hevesi ile umarsızca yüzümü çevirdim) ve o gün sınıfa resimde ölçü almayı öğretiyordu bu yüzden hepimizle beraber oturduğu sırada sıradakilerle sohbet ediyordu herkesle samimi sohbet ederken bana gözlerimini içine bakarak konuşuyordu
ne yazık ki o sırada çok büyük aptallık yaptım, kadınlara karşı çok utangaç olduğumdan ayrıca aksi davranan erkek çekici gelir hevesi ile bakışlarımı ondan kaçırdım. asıl sebep bana bakarken heyecanlanıp ne yapacağını bilemez bir şekilde gözüne ucube görünmekten korktum.
işte o günden sonra bana karşı davranışları değişti, herşey tepeteklak oldu
sonra kendisi bana karşı oldukça karmaşık davranmaya başladı, sabah okula gelirken okul binası kapısında yolu gözetlediğini görüyordum ve beni görünce koşarak arkadaşının yanına kaçıyor arkadaşıyla konuşurken, ben günaydın diyorum bana tersliyerek zoraki günaydın diyor (ilk başlarda "ben sana kırgınım" yüz ifadesiyle isteksiz yarım ağızla günaydınla karşılık veriyordu) ama ben içeri girer girmez ardımdan oda sınıfa giriyordu
bana karşı hareketleri tuhaflaştı mesela yanımdan geçerken yarım daire çizerek benden uzaklaşarak yanımdan geçiyordu. sonra sıralar gidip tuvallar gelince; yanımdan sırtını dönerek geçme yöntemini kullanmaya başladı.
her konuşmamda beni sürekli tersledi bana sürekli haksızlıklar yaptı (öyleki bir anda olsa sınıftaki herkes tepki verdi ama sonra bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın modunda devam ettiler)
bazı anlarda yüzüme gülümsediği oluyordu ama sürekli değil sadece 2 kere de olsa resmimi incelerken elini omzumda tuttuğu oldu
ama diğer günler sınıfa geldiğimi görünce "gene mi geldi bu ya!" manasında tersler bir şeklide ters hareket yapıyordu hemde her defasında!
sabah günaydın derken beni terslemekte daha da azıtmaya başlamıştı artık sanki abuk sabuk bir söz söylemişim gibi terslemeye başladı o gün bütün gün boyunca tersleyince bende sonraki derste sabah karşılaştığımda günaydın demeyi kestim, sonra kendisi sınıfa girdiğinde bütün sınıfa özel günaydın gösterisi sundu [sınafa sağlı sollu başını saygıyla eğerek günaydın dedi (bu hareketi bende; "ben öyle yapmam günaydın derim" dersecine bir izlenim oluşturdu)] bu hareketini sadece o gün yaptı, millet hocaya günaydın der olnlara soğuk bir karşılık verirdi o kadar.
ama ben bu sırada sırtımı döndüm ve sonraki hareketi beni şok etti. ağlamamak için kendini zor tutuyor gibi konuşuyordu, zaten zar zor konuşuyordu konuşmalarında sık sık duraksıyordu ve resmen dokunsan ağlacak bir haldeydi (bu sözü tanımlayan olayı bir insanda ilk kez o zaman tanık oldum) , öğrencileriyle ilgilenirken iki kolunu arkadan birleştiriyordu ve kolunu sıkıyordu vede eli zangır zangır titriyordu vede arada sırada elini var gücü ile sıkıyordu (bütün gücünü kullanarak elini sıktığı çok bariz belli oluyordu). ve sabah hareketleri diğer öğrencileriyle ilgilenirken yüzü bana dönükken özel tersler bir şekilde başını şiddetle çeviyordu (aman bakmazsan bakma be! dercesine)
ama sonra ona baktığımı onunla ilgilendiğimi görünce yumuşadı ve bakmama izin verdi (öncesinde kendisine bakmama ters tepki veriyordu hatta önceki dersinde bu davranışında azıtmıştı eliyle yüzünü kapatmaya başlamıştı, zaten kendisine günaydın demeyi kesip sırtımı dönmemin sebeplerinden biri bu hareketi)
o gün bütün gün boyunca diğer kadınlar öğretmeni kucaklayıp sarıldı yanağından öpüp durdular (moral vermek amacıyla yapıyorlardı) zaten öğleden sonra hocanın sabah geçirdiği krizi atlatmıştı morali düzelmişti ve önceki günler ters tepki verdiği kendisine bakmama artık yumuşak başlı tepki veriyordu
ve oradan ayrılmamdan son birkaç ders önce yeni bir harekete başlamış arttan boyaları sonraki öğrenciler kullansın diye kağıda aktarıyorduk bu kağıt hocanın masasında durur ve işlemi öğrenciler ilgilenirdi ama sonra birden bununla özellikle hoca ilgilenmeye başladı ve bu kağıdı sürekli benim yanıbaşıma koyuyordu, bir keresinde kağıdı taa sınıfın ucuna götürdü (ki kendi dahil olmak üzere herkese uzak) sonra dönüş yolunda yüzüme gülümseyerek yanımdan geçti.
yüzüme gülümseyerek diğer derslerde de yanımdan geçti ama bunu çok az yaptı
ilk baştan beridir neredeyse her derste bana kaçamak bakarken iş üstünde yakalıyordum ve o o anda bakışlarını kaçırıyordu. her uygun durumu bana kaçamak bakış için değerlendiriyordu, onu defalarca çok berbat bir şekilde iş üstünde yakaladım ama o gene de öyle yapmaya devam etti
ancak bana karşı öğretmenlik görevini yapmıyordu ve bu benim canımı acıtıyordu, sanki sığıntı gibi sınıfın bir köşesinde öylece kendi kendime resim yapıyordum sanki sınıfa kayıtlı bir öğrenci değilimde sokaktan sınıfa kaçak gelmişim araya kaynamışım gibi bir acayiplikti!
yağlı tablo dersindeydik herkes resmini bir kaç ders sonra bitiriyor sonraki resme geçiyor ben hep aynı resim, çünkü aşık olduğum öğretmenim benimle ilgilenmiyordu, ve bu konuda iyicene azıtmaya başlamış bir renk için önce mor derken sonra mavi diyerek işimi yokuşa sürerek tablonun işini daha da uzatıyordu artık tablo yılan hikayesine dönmüştü, ama tablo ağır kalıyorsun hala tamamlayamadın diye beni azarlamaya başlamıştı
sınıfta herkes ile özellikle yakından detaylı ilgileniyor ancak bana gelince yanımdan hızlıca geçiyordu ancak ben sorarsam cevap veriyordu ki son derslerde iyice abartmış 7 metre ötesindeki tablo için masada oturduğu yerden cevap veriyor, önce tabloyu mora sonra aynı yeri maviye yönlendirerek resmen benimle alay etmeye başlamıştı.
bende sormayı kestim 5 ders boyunca böyle gitti ve oda bundan çok memnun ilgilenmiyordu, tepkisini ölçmek için yeni tuval satın aldım yeni resim çizmeye başladım ilgilenmediği tablo yarım yamalak öylece duruyordu en ufak tepkisi dahi olmadı.
benimde tepem attı tablonun üzerinden tepkimi verdim (küfür veya hakaret değil veya kötü sözle değil)
sonraki hafta seni sınıfta istemiyorum diyerek bütün sınıfın önünde küçük düşürerek sanki tapulu evinden kovarmışçasına beni kovdu
öğrenci işlerine gittim yalan dolan iftira rezilliğin alasını yaptı kovulmam için 1 saatten uzun mücadile etti
bense sınıfta beni küçük düşürdüğü için resmen aptallaştım [ben bu garip durumu böyle tarif ediyorum (milletin gözü önende kavga etmek veya benzeri şeyler yapmak en nefret ettiğim şeydir) ]
iş öyle raddeye geldi ki hocanın kendisi bile benim hiçbir yalanına karşı çıkmamam tepesini attırmış olacak ki; bir yalanını her defasında daha da abartarak tekrarlamaya başladı (bu sırada çok tuhaflaştı uzattıkça uzattı sürekli aytnı şeyi tekrarladı taki ben tepki verinceye kadar, ama hoca devam etti ve bende tık yok, artık abartı dozajı saçmalamanın ötesine geçmeye başlamıştı işte o sırada ben kararlı bir şekilde "ben öyle birşey demedim" tepki verdim. hoca "vay be tepki verebiliyormuş" dercesine gülümseyerek söylediğini kesti bu konu hakkında hiçbirşey söylemedi.
o sırada içeri bir kız girdi hocayla ikimizin durumu anlattımız öğrencilerinden sorumlu bayanla birşey konuşmaya başladı. bende bu kadının işinin bitmesini bekliyorum sonra sözüm ona hocanın yanında kalmaya ikna etmeye çalışacağım ben beklerken hoca bana döndü
kaç yaşındasın toygar?
- 38 yaşındayım hocam
"ooooo bazı şeyleri öğrenme yaşını geçeli baya olmuş" (bunu söylerken benden çekinerek söyledi, söylemekte baya zorlandı, takılarak duraksayarak ve kekeleyerek baya zor söyledi)
ama beni oradan kulakları ağzında gönderdi
