Ne Yapacağım Bilmiyorum

[unknownboy]

İlgili arkadaşlara selamlar öncelikle, size küçük bir sorunumu dile getirmek istiyorum. Sorunum çok uzun olduğu için kısa bir özet geçmenin anlamanız için yeterli olacağını düşünüyorum, kendimden bahsedip konuya giriş yapacağım: Ben 2. sınıftan beri bilgisayar bağımlısı hayatta hiç bir vasfı olmayan akademik yada herhangi bir başarısı da olmayan tek bildiği oyun oynamak olan 16 yaşında (lise 2'ye geçtim bu sene) anne baba bir de 12 yaşında kardeşiyle birlikte yaşayan birisiyim. İsterseniz konuya giriş yapalım. 2. sınıftan beri babamın bana o lanet olası laptop ı aldı ve 3. 4. sınıfa kadar bağımlılığım aşırı düzeyde ilerlemiş oldu. Sonra annemler bunun bu kadar zararlı olduğunu gördüklerinde kışları(okulların açık olduğu zamanlar) yasaklama koymaya başladılar. 5. 6. sınıf internet kafeyi öğrendim, haftada 2 gün gitmeme izin veriyordu annem ama gittim mi dibine çöküyordum ve gitmediğim 5 gün boyunca da annemin babamın telefonunda "clash of clans" vb. oyunlar oynar aklım hep oyunlarda olurdu yani ve bu şekilde beynimi eritmeye devam ettim. 7. sınıfa geldiğimde liselere giriş sınavı yaklaşıyor diye beni koleje verdiler ve de benden beklentileri aşırı derece artmaya başladı. 7. sınıf ders çalışırdım ama gene aklım hep oyunlarda idi sonra özel dersler falan çattı geçti liselere giriş sınavı. Beklenti düşmüştü zaten benim isteksizliğimden dolayı(eğitim online olunca bilgisayardaarkada da hep oyun oynardım ders dinlediğim yoktu zaten). 9. sınıf(beklenti kalmadı zaten artık) da online eğitim bilgisayar başında hiç bir şey
öğrenmeden geçti. 1 ay sonra okula gideceğiz ve neler olacak gerçekten bilmiyorum. şu anki yaz bilgisayar oyunlarından kurtulmak için her şeyi denedim herhalde haftalarca depresyona girdiğimi her gece ağladığımı hatırlıyorum ve süreçte oyunlardan zevk alamamaya başladım. Sadece oyunlar değil hiç bir şeyden mutlu olamıyorum okula gitmiyorum sokağa inmiyorum artık sosyal aktivitem kalmadı yazılım öğreneyim dedim kendimi zorluyorum ama dün 3 kere izlediğim videoyu bu gün hatırlamıyorum beynim almıyor artık. Kendimi çok kötü hissediyorum. Sadece oyun oynadığımız arkadaşlarım var(kolejden arkadaşlarım) onların gözünde bile kendimi değersiz hissediyorum kendimi. Gece babamı benim yüzümden ağlarken duymuştum. Kısa süreli bir üzüntü yaşamıştım ama o anı unutamıyorum bu kadar vasat bir evlat olmak kötü hissettiriyor. Artık babam bana bakarken gözlerinin içi ağlıyor kahroluyor bunu görebiliyorum fakat elimden hiç bir şey gelmiyor. Gene bilgisayar başında oturuyorum ama eskisi gibi mutlu olamıyorum. Kendimi büyümüş gibi hissediyorum ama hala çocuk gibi davranıyorum. ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çok çaresizim
eğer buraya kadar okuduysanız size çok minnettarım yardımcı olursan çok mutlu olurum teşekkür ederim

 

[Fakehero]

İlgili arkadaşlara selamlar öncelikle, size küçük bir sorunumu dile getirmek istiyorum. Sorunum çok uzun olduğu için kısa bir özet geçmenin anlamanız için yeterli olacağını düşünüyorum, kendimden bahsedip konuya giriş yapacağım: Ben 2. sınıftan beri bilgisayar bağımlısı hayatta hiç bir vasfı olmayan akademik yada herhangi bir başarısı da olmayan tek bildiği oyun oynamak olan 16 yaşında (lise 2'ye geçtim bu sene) anne baba bir de 12 yaşında kardeşiyle birlikte yaşayan birisiyim. İsterseniz konuya giriş yapalım. 2. sınıftan beri babamın bana o lanet olası laptop ı aldı ve 3. 4. sınıfa kadar bağımlılığım aşırı düzeyde ilerlemiş oldu. Sonra annemler bunun bu kadar zararlı olduğunu gördüklerinde kışları(okulların açık olduğu zamanlar) yasaklama koymaya başladılar. 5. 6. sınıf internet kafeyi öğrendim, haftada 2 gün gitmeme izin veriyordu annem ama gittim mi dibine çöküyordum ve gitmediğim 5 gün boyunca da annemin babamın telefonunda "clash of clans" vb. oyunlar oynar aklım hep oyunlarda olurdu yani ve bu şekilde beynimi eritmeye devam ettim. 7. sınıfa geldiğimde liselere giriş sınavı yaklaşıyor diye beni koleje verdiler ve de benden beklentileri aşırı derece artmaya başladı. 7. sınıf ders çalışırdım ama gene aklım hep oyunlarda idi sonra özel dersler falan çattı geçti liselere giriş sınavı. Beklenti düşmüştü zaten benim isteksizliğimden dolayı(eğitim online olunca bilgisayardaarkada da hep oyun oynardım ders dinlediğim yoktu zaten). 9. sınıf(beklenti kalmadı zaten artık) da online eğitim bilgisayar başında hiç bir şey
öğrenmeden geçti. 1 ay sonra okula gideceğiz ve neler olacak gerçekten bilmiyorum. şu anki yaz bilgisayar oyunlarından kurtulmak için her şeyi denedim herhalde haftalarca depresyona girdiğimi her gece ağladığımı hatırlıyorum ve süreçte oyunlardan zevk alamamaya başladım. Sadece oyunlar değil hiç bir şeyden mutlu olamıyorum okula gitmiyorum sokağa inmiyorum artık sosyal aktivitem kalmadı yazılım öğreneyim dedim kendimi zorluyorum ama dün 3 kere izlediğim videoyu bu gün hatırlamıyorum beynim almıyor artık. Kendimi çok kötü hissediyorum. Sadece oyun oynadığımız arkadaşlarım var(kolejden arkadaşlarım) onların gözünde bile kendimi değersiz hissediyorum kendimi. Gece babamı benim yüzümden ağlarken duymuştum. Kısa süreli bir üzüntü yaşamıştım ama o anı unutamıyorum bu kadar vasat bir evlat olmak kötü hissettiriyor. Artık babam bana bakarken gözlerinin içi ağlıyor kahroluyor bunu görebiliyorum fakat elimden hiç bir şey gelmiyor. Gene bilgisayar başında oturuyorum ama eskisi gibi mutlu olamıyorum. Kendimi büyümüş gibi hissediyorum ama hala çocuk gibi davranıyorum. ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çok çaresizim
eğer buraya kadar okuduysanız size çok minnettarım yardımcı olursan çok mutlu olurum teşekkür ederim

Kendine farklı hobiler edinmeye bak. Bisiklet sür, kitap oku vs. Sağlam kafa sağlam vücutta bulunur. 32 yaşında bir adam olarak bu yaşımda stres atmak için, fiziksel aktivite için uzun mesafeli bisiklet sürüyorum.