Ka-Shar
Öğrenci
- Katılım
- 24 Temmuz 2014
- Mesajlar
- 57
- Reaksiyon puanı
- 0
- Puanları
- 6
Arkadaşlar size en beğendiğim creepypastaları yazıcam okuyun geçin 
1-)Jeff The Killer (Klasik) :
1-)Jeff The Killer (Klasik) :
ilesinin yeni bir komşuları vardı. Onların babası işinde terfi edilmiş, ve en iyi şekilde yaşayan "Zevk" Dolu bir komşular.(Bu cümlede İngilizce manası Türkçe manası farklı geldiğinden dolayı biraz karmaşık çevirmek zorunda kaldım.)Jeff ve onun kardeşi Liu hiç şikayet etmediler.Yeni,Daha iyi ev.Sevmemek eldemi?Taşınırken,komşulardan biri gelir.
"Merhaba" "Ben Barbara; ben bu sokağın ötesinde oturuyorum.Sadece kendimi ve oğlumu tanıtmak için geldim" Kadın arkasını döner ve oğlunu çağırır. "Bak Billy, Bunlar yeni komşularımız." Billy'de merhaba dedikden sonra içeri girerler.
"Şey,"dedi Jeff'in annesi, "Ben Margaret, ve buda benim kocam Peter, bizim iki oğlumuz var,Jeff ve Liu" Kendilerini tanıtdıktan sonra,Barbara Bill'in doğum günü için onları davet etti. Jeff ve ailesi ev işlerini bitirdikten sonra Jeff annesinin yanına gider.
"Anne,Neden bizi çocukların partisine davet ettin? Eğer farkında değilseniz, Ben bir gerizekağlı bir çocuk değilim."
"Jeff,"Dedi annesi,"Biz buraya taşındık;Ve biraz komşularımızla vakit geçirmemiz gerek.Şİmdi Biz partiye gidiyoruz, Ve NOKTA." Jeff konuşmaya başladı fakat kendini durdurdu, Kendiside hiç bir şey yapamıyacağını biliyordu.Odasına yürüdü ve yatağına uzandı ve tavana doğru baktı ve aniden garip bir his hissetti.. Acı dolu değildi ama kötü bir hisdi. Jeff bunun sadece kramp yada başka bir şey sandı ve annesinin sesini duydu. Ve yanına gitti.
Sonraki gün, Jeff merdivenlerden indi ve kahvaltı etti ve okula gitmek için hazırlandı.Kahvaltısını ederken o garip hissi tekrar hissetti ama bu sefer çok ağır ve güçlüydü. Hafif bir acı verdi kendisine.Fakat yine umursamadı.Otobüs durağına gittiler ve otobüsü beklerken bir kaç çocuk kaykay ile üstünden zıpladılar,"Noluyor lan!?" dediler.
Kaykaya tekme atıp eliyle aldılar. olar 12 yaşındaymış gibi görünüyorlardı.Jeff den bir yaş küçük.Aeropostale T-Shirt ü ve yamalı blue jeans giyiyordu.
"Vay,vay,vay görünüşe göre biraz yeni et bulduk." Birden 2 başka çocuk belirdi. birisi sıska biriside iri yarı."Ve o Troy." Onlar şişman çocuğa baktı.
"Ve ben" Dedi birinci çocuk,"Ben Randy.Şimdi,Siz çocuklar küçük bir bedel ödemelisiniz yol parası gibi."Liu ayağı kalktı,Ve yumruk atmak için hazırlandı ve çocuklar Liu ya bıçaklarını çektiler."Demek öyle. Ben daha çok birlik olmayı tercih ediyordum ama siz zor yolu tercih ettiniz."Çocuklardan birisi Liu nun cüzdanını aldı.Jeff yine aynı hissi hissetti. Fakat bu sefer çok güçlüydü hatta yakıyordu.Ayağa kalktı, ve Liu yu oturttu ve onu yoksaydı ve çocukların üzerine doğru yürüdü."
"Dinle beni seni küçük serseri,hemen kardeşimin cüzdanını vericeksiniz!"Randy cüzdanı cebine soktu ve bıçağını çekti.
"Oh? Ne yapıcaksın?" Jeff çocuğun burnuna kafa attı.Sonra Jeff çocuğun bileğini alıp kırdı.Randy çığlık attı ve Jeff bıçağı onun elinden aldı.Troy ve Keith koşarak uzaklaşmaya çalıştı,fakat Jeff çok hızlıydı. Randy i yere attı.Keith koşmaya çalıştı.fakat Jeff yetişti ve Keith in kolunu bıçakladı.Keith bıçağını düşürerek yere düşerek çiğlık atmaya başladı.Troyda koşuyordu.Fakat Jeff in bıçağa ihtiyacı yoktu. Jeff Troy un miğdesine doğru sert bir yumruk attı. Troy yere düştü.Yere düştüğü gibi ortadan kayboldu. Liu hiç bir şey yapamadı fakat hayretler içinde Jeff e doğru bakıyordu.
"Jeff Bunu nasıl yaptın!?"Dediği şey bu kadardı. Otobüsün geldiğini gördüler ve olabildiğince hızlı koşmaya başladılar otobüs sürücüsü Randy ve diğerleri için koşuyordu.Jeff ve Liu okula gittiler, Ne olduğu hakkında bir şey söylemeye cesaret edemediler.Yapabildikleri oturup ve dinlemek.Liu kardeşinin birkaç çocuğu hakladığını biliyordu, fakat Jeff daha fazlasını biliyordu. Bu bir şeydi, korkunç bir şeydi. ne zaman bu hissi hissetse güçleniyordu, birilerini acıtmak gibi..Eve geldiklerinde ailesi bugün nasıl bir gündü diye sorduklarında garip bir ses ile "Bu gün harika bir gündü !"Ertesi sabah kapının çaldığını duyan Jeff aşağı indi ve iki tane polis ve annesini gördü.Annesi sinirli gözüküyordu.
"Jeff bu polisler diyorki sen 3 çocuğa saldırmışsın. Fakat bu normal bir saldırı değil, onlar bıçaklaşmış. BIÇAKLANMIŞ OĞLUM!."
"Anne onlar ben ve Liu ya bıçak tutmuştu."
"Oğlum," dedi polislerden birisi,"Biz 3 çocuk bulduk 2 si bıçaklanmış, birisinin miğdesinde çürük var, ve birde kaçmaya çalıştığın hakkında tanığın var. Şimdi bize ne diyeceksin?" Jeff diyebileceği tek şey ikisinin saldırıya uğradığıdı. Fakat bu işe yaramıyacaktı.Yani Jeff kendisini veya Liu yu koruyacak hiç bir şey yapmadı.
"Oğlum,sakin ol"Jeff bunu yapamadı,
"Bayım,O.. o bendim. ben onların hepsini hakladım Liu beni engellemeye çalıştı ama durduramadı beni."Polis partnerine ve ona doğru baktı.
"Şey çocuk, görünüşe gör.."
"Bekle!"dedi Liu.Liu nun elinde bir bıçak vardı. Polisler silahlarını çekti ve Liu ya doğru doğruttular.
"O bendim, hepsini ben dövdüm!"
"Oğlum,sadece o bıçağı indir," Dedi polis. Liu pıçağı attı ve ellerini kaldırıp polislere doğru yürüdü.
"Hayır Liu,O Bendim! Ben yaptım!"Jeff ağlayarak okuyordu.
"Hah,Kendini suçlamaya çalışma.Tamam beni götürün."Polis Liu yu arabaya götürdü.
"Liu, Söyle ona o bendim! SÖYLE ONLARA! BENDİM!" Jeff'in annesi Jeffi tuttu.
"Jeff lütfen, yalan söylemene gerek yok.Liu nun olduğunu biliyorduk, durabilirsin."Jeff yardım edemeden araba uzaklaştı.Bir kaç dakika sonra Jeff'in suratında bir şey yanlış gidiyordu.
"Oğlum bu da ne?"Jeff cevap vermedi.Onun ses telleri ağlamaktan kasılmıştı.Bir saat sonra Jeff eve doğru yürüdü, ailesini görmüşleri hepsi şaşırmış,üzgün ve hayal kırıklılığına uğramışlardı.Jeff onlara bakamamıştı.Jeff uyumaya gitti ve aklındaki bütün şeyleri unutmaya çalıştı.Bugün Cumartesi. Jeff annesi sayesinde uyanmıştı,mutlulukla,suratı gün ışığı gibi parlıyordu*.(*=İngilizce atasözü gibi bir şey bkz. mutlu olmak)
"Jeff, Gün geldi." dedi ve perdeleri açtı annesi.
"Ne,Bugün ne var anne?"
"Bugün Billy nin partisi var."
"Anne şaka yapıyorsun değilmi?
"Jeff biz ikimiz ne olduğunu biliyoruz.Bu parti aranızı açacağına inaniyorum.Şimdi giyin."Jeff'in annesi odadan ayrıldı.Sıradan bir T-Shirt ve Jeans giyerek aşağı kata indi.
"Sadece bunlarımı giyiceksin?" dedi Annesi
"Çok fazla giymekten iyidir."dedi.
"Git biraz giyin.Güzel bir izlenim yaratmak istiyorsan." dedi babası.
Jeff, "Süslü kıyafet giymek istemiyorum!" diye bağırdı.
"Sadece bir kaç şey giy." dedi annesi. Jeff etrafına bakındı bir şeyler bulamadı zaman geçtikçe siyah bir pantolon ve beyaz bir kapüşon giydi.
"Sen ne giyiyorsun öyle?"Dedi ikiside(Annesi Babası).Anneside "Oh, Değiştiricek vaktimiz yok sadece gidelim!"Bill'in evine uğradılar bütün aileler çok sıkı giyinmişti. Fakat Jeff evde hiç çocuk görmemişti.
"Çocuklar dışarıda.Jeff,onlarla tanışmak istermisin?" Dedi Barbara.
Jeff dışarı çıktı ve çocukları gördü. Kovboy köstümleriyle kendilerine ateş ediyorlardı plastik silahlarla.Bir çocuk geldi elinde bir oyuncak silah vardı."
"Hey. Bize katılmaya ne dersin?" dedi.
"Ah hayır çocuk. Bu şey için çok yaşlıyım."Sonra çocuk köpek bakışıkyla Jeff e doğru baktı.
"Lütfeeen" Dedi çocuk. "Peki" dedi Jeff. Şapkayı taktı ve çocuklara ateş etmeyi başladı. İlk başta bunun çok saçma olduğunu düşündü fakat sonradan hoşlanmaya başladı.Hatta havalı olduğunu bile düşünmeye başladı.Aniden garip bir ses duydu. Randy Troy ve Keith kaykaylarıyla beraber jeff in üstüne zıpladı. Jeff oyuncak silahını düşürdü. Randy Jeff e nefret dolu gözlerle bakıyordu.
"Merhaba,Jeff, değilmi?" dedi. "Bizim bir kaç bitmemiş işimiz var galiba." Jeff bereli burunu görünce. "Galiba en son hepinizin altınıza sıçmanızı sağlamıştım, ve sen benim kardeşimi hapisaneye gönderdin."
Randy sinirli gözlerle suratına baktı."Oh hayır,sen bizim kıçımızı tekmelemiş olabilirsin o gün fakat bugün değil." Sonra Randy Jeff e doğru koştu ikiside yere düştü Randy Jeff'in burnuna yumruk attı, ve jeff onun kulaklarınından tuttu ve karşılık verdi. Çocuklar çığlık atıyordu ve aileler koşarak evden dışarı çıktı. Troy ve keith ikisi silahlarını ceplerinden çıkardı
Randy bıçağını çekip Jeff in omzuna saplar.
Jeff çığlık atar ve dizlerinin üstüne düşer.Randy suratına doğru tekmelemeye başladı. 3. tekmeden sonra Jeff ayağını tutup çeviriyor,Randy yere düşer ve Jeff kalkarve kapının arkasına yürür.Troy onu tutar.
"Yardıma ihtiyacın varmı?" Jeff i tutar ve verandaya doğru fırlatır.Jeff kan öksürmeye başlar.
"Hadi JEFF DÖVÜŞ BENİMLE!"Jeff i tutup mutfağa fırlatır.Randy bir şişe votka bulur ve Jeff in kafasında kırar.
"Dövüş!" Jeff i oturma odasına fırlatır.
"Hadi jeff bana bak!" Jeff bakar,kafası delik deşik kanlar içindedir."Kardeşini hapisaneye sıkıştıran bendim! Ve şimdi sen burada sadece oturuacaksın ve onun bütün yıl çürümesine izin vericeksin! Utanmalısın!" Jeff kalkmaya başlar.
"Oh sonunda! Kalktın ve dövüşe hazırsın."Jeff'in suratında kan ve votka vardı. Ve yine o garip hissi hissetti."Sonunda.Ayaktasın!" dedi Randy ve Jeff e doğru koştu Bu olduktan sonra Jeff in içinde bir şeyler parçalandı. Psikolojisi bozuldu bütün rasyonel fikirleri yok oldu şimdi her şeyi yapabilirdi.Randy i tuttu ve kalbine doğru bir yumruk attı o kadar serttiki Randy nin kalbinin durmasına sebeb oldu. Randy'nin sesi kesildi ve Randy son nefesini verir. Ve ölür.
Herkez şimdi Jeff e bakıyor. Aileler,Ağlayan çocuklar, Troy ve keith. ikiside Jeff e ateş ettiler fakat ıskaladılar. Jeff merdivenlere koştu Tory ve keith onu takip ettiğini hissetti. tuvalete kadar takip ettiler. ve Jeff havlu askısını alıp Troy ve keith mücadelenin içindeler. Bıçaklar hazırdı.
Troy Jeff'e bıçak salladı,ama işe yaramadı Jeff havlu askısını Troy'un suratına geçirdi. Troy yere düştü ve tek Keith kaldı.Troy dan daha çevikti ve Jeff havlu askısını salladıktan sonra eğildi ve bıçapı bırakıp jeff in boynunu tuttu. Onu duvara doğru itti. Çamaşır suyu gibi bir şey üstlerine döküldü.ikisinide yaktı ve ikiside çığlık atmaya başladı. Jeff gözlerini yapabileceği en iyi şekilde sildi ve havlu askısını keith in lafasına salladı.Keith de garip bir gülüş vardı.
"Çok komik olan ne?" diye sordu Jeff. Keith çakmağını çekti ve "Nemi komik?"Dedi."Senin çevren tamamen alkol ve çamaşır suyu." Sonra Jeff e doğru çakmağı fırlattı. ve Jeff alev aldı. Jeff kötü bir çığlık attı. yuvarlanarak ateşi söndürmeye çalıştı fakat olmadı. alkol onu cehenneme sürüklemişti nerdeyse. hol a doğru koştu. merdivenlerden düştü ve herkez çığlık atmaya başladı Jeff i gördükten sonra.
Jeff uyandığı zaman hiç bir şey göremiyordu, fakat omzunda bir çarpıklık sezdi ve her tarafında dikişler olduğunu fark etti. Ayağı kalkmaya çalıştı tam o sırada hemşire odaya girdi.
"Henüz yataktan kalkabileceğini düşünmüyorum"dedi. Saatler sonra annesinin sesini duydu.
"Tatlım,İyimisin?" Dedi.Jeff onu cevaplayamadı.Suratı tamamen sarılıydı.
"Tatlım iyi haberlerim var. Randy sana saldırdığı konusunda bilgi edinmiş. Liu artık serbest bırakılacakmış." "Ertesi gün serbest bırakılacak, siz ikiniz yine birlikte olabileceksiniz."
Jeff in annesi sarılır ve Jeff e görüşürüz der.2 hafta gibi bir süre sonra bandajları çözülecektir.
"En iyisini umalım,"der doktor. çabucak suratındaki bandajları çıkarır.
Suratı gördükten sonra Jeff in annesi çığlık atar.
"Ne? Ne oldu benim suratıma" der Jeff sonra tuvalete koşar ve suratına bakar.Suratı.. Tamamen berbattı. Dudakları yanmıştı ve kıpkırmızı olmuştu suratı açık beyaza dönmüş,göz kapakları yanmış ve saçı kahverenginden koyu siyaha dönmüştü.(Tıpkı resimdeki surat gibi).Yavaşça elini suratına değdirir ve derisini hisseder.Aynaya baktıktan sonra ailesinin yanına gider.
"Jeff," Der Lui "Bence o kadar kötü değil"
"O kadar kötü değilmi?" der Jeff, "Bu Muhteşem!" Ailesi tamamen şaşırmıştı. Jeff kontrolsüz bir şekilde gülmeye başlar.
"Ah.. Jeff iyimisin?"
"İyimi? bu kadar mutlu olmamıştım hahahhahahaha haaaa, bana bak. Bu surat tamamen harika!"Gülmeyi durduramıyodu.Randy ile dövüşürken Jeff in aklında bir şeyler oldu. akıl sağlığı tersledi. Şimdi tamamen çılgın bir ölüm makinesi, işte bu, ailesi bunu bilmiyor.
"Doktor," dedi Jeff'in annesi, "Benim oğlum iyimi.. hani,kafası.."
"Oh evet, bu tipik sert darbeler yüzünden bu tür şeyler normaldir. Eğer davranışları 2-3 hafta içinde değişmez ise bana getirin onu psikoloji testine sokalım."
"Oh Teşekkürler doktor." "Jeff tatlım hadi gidelim."
"Tmaaaaaaaam Anneciiim, hahahah ahahhhhhaaaaaaaaa!"
Geceleyin Jeff in annesi tuvaletten ses geldiğini duyar ve tuvalete gider. Birisinin ağladığını duyar ve yavaşça girer ve gördüğü şey onu korkutur.Jeff elinde bıçakla suratında bir gülümsemeye benzer bişi yapmıştır.
"Jeff ne yapıyorsun?" diye sorar.
Jeff annesine bakar "Kendimi gülümsemekten bırakamıyorum annecim. birazcık acıtıyor ama buna değer.Şimdi sonsuza kadar gülümseyeceğim! Jeff'in annesi gözünü fark etti gözü sanki bir yüzük gibiydi! Siyah bir yüzük..
"Jeff, senin gözlerin!"
"Suratımı göremiyorum. Artık gözlerimin kapanmasından sıkıldım. bende göz kapaklarımı yaktımki sonsuza kadar suratımı göreyim; yeni suratımı!." Jeff in annesi geriye doğru kaçmaya çalışır. "Sorun ne annecim? Güzel değilmiyim?"
"Evet oğlum," Dedi, "Evet öylesin. H-hadi babanada gösterelim."Hemen koşa koşa kocasının yanına gider."Tatlım,Silahı getir v-" Jeff i görünce konuşmayı bırakır ve elinde bıçağı görür.
"Anne.Yalan söyledin." Bu duydukları son şeydi. Jeff üstlerine doğru koşar ve ikisinide öldürür.
Liu kalkar, ve sesin geldiği tarafa gider ne olduğu hakkında hiç bir fikri yok, sadece gözlerini kapatıp uyumaya çalışır.Birisi onun izlediği hakkında bir hise kapılır. ve bakar.Jeff in eli ağzını kapatmış. Ve bıçağı ona doğru uzatır ve Jeff den kaçmaya çalışır ama işe yarayamaz.Jeff ona doğru fısıldar.
"Shhhhhhh,"Der Jeff,"Sadece Uyumana bak."
2-) Slender Man (Klasik) : Slenderman efsanesinin ortraya çıkışı "Something awful" forumlarında hadi bir korku karakteri yapalım gibi bir başlık altında takım elbiseli,yüzü olmayan,normal insandan neredeyse iki kat uzunlukta yaratılan bir karakter.Amma velakin bazı insanlar bu karakteri gördüğünü söylüyorlar.Ve bazı insanlar "kollarını istediği zaman uzayıp kısalma özelliğine sahip,sırtında yüzgeç gibi eklemleri var" gibi birtakım konuşmalar yapılmış ve şu soru işaretine yol açmıştır "Slender gerçek mi?" işte bu sorunun cevabını size vereceğim.
Slenderman'ın hikayesi 1600'lere dayanmaktadır.Ve bu adamında normal bir insan olduğu hatta adının Daniel olduğu iddia edilmektedir.Ayrıca bu adamın 1600'lerde şovalye olduğu da söylenir.Velhasıl 1900'lü yıllara gelindiğinde ABD,Rusya ve İngiltere çocuk kaçırılmalarıyla sarsılmaktadır.Aileler kel,yüzü olmayan,takım elbiseli bir adamın kaçırdığını söylemektedirler.Ve sadece çocuklar değil,bazı kayakçılar da kaçırılmıştır.Bazı kayakçılar ve çocukların ormanlık bir alanda kaybolduğu söylenir.Slenderman'in görüntülerini bazı video kameralar,yakalayabilmiştir.Ancak polislere ulaştığında ses cızırtılı ve görüntü karıncalanmış olarak gelmiştir.2010 yılları gibi kod adları Marble Hornets,EverymanHYBIRD,DarkHarvest00,MLAndersen0 ve TribeTwelve adlı kişiler Slenderman tarafından saldırıya uğrandığını söylemişlerdir.Mağdurun ölümü ağaçların üzerinde,kazığa oturtularak öldürülmüştür.Aslına bakarsak Slenderman acı çektire çektire öldürmüştür.Çünkü kurbanın saptanan genel ölümü uzun süre kanamadır.Ve organları cesedin yanında plastik bir torba içinde bulunmuştur.Ve kurbanların boğuştuğuna dair hiçbir iz saptanamamıştır,bu uygulama şimdiki zamanda Slender tarafından gerçekleştirilmiyordur.
3-) Smiley Dog : Bu resmi görenlerde delilik meydana geliyor ve hiçbir internet sitesinde bu resmin orjinal hali yok. Sadece orjinal Smile.Dog resmi bu etkiyi yaratabiliyor. Ölüyü dahi diriltebiliyor. Bu lanetten kurtulma imkanı da bu resmi paylaşmak. Evet, email veya sosyal medya yoluyla. Bazı efsanelere göre resim paylaşıp azad edilme yöntemi şeytan tarafından bulunup ilk önce şeytanın resmi ile ortaya çıkmıştı.
2007 yazı Mary E. ile röportaja gittim. 15 yıldır kocasıyla röportaj için görüşüyordum. Mary sonunda kabul etti. Bundan önce de röportajlar yapmıştım. Chicago'da röportaj yapmayı amaçlıyorduk. Ancak ben geldiğimde son anda röportaj yapma fikrini değiştirdi ve kendisini odaya kilitledi. Onu kapıda dinliyor ve dediklerini not alıyordum.
Mary'nin söyledikleri dikkatimi çekmişti, göremesem bile. Onun sesinden ağladığını anlayabiliyordum. Ancak ağlama sesi sanki kabusunda ağlarmış gibiydi. Kocası Terence geldi ve özür diledi. Evden çıktım ve aklıma takılan şey bununla ilgili araştırmalar yapmaktı.
Mary, Chicago bazlı bir forumun adminiyken ilk defa Smile.dog ile karşılaşmıştı. O ve Terence beş aydır evlilerdi. Mary o resmi gören 400 kişiden sadece biriydi ve konuyla ilgili tek konuşandı. Devamı anonim veya... Ölmüştü.
2005 yılında onuncu sınıftaydım. Smile.dog en büyük ilgi alanım olmuştu. Mary en çok bilinen Smile.dog (ya da diğer adıyla Smile.jpg) kurbanıydı. Benim ilgimi çeken tek şey ise bu konuda belirgin bir kanıt kaybı olmasıydı. Bazı insanlar bunun sadece bir şaka olduğunu düşünüyorlardı.
Normaldi. Çünkü her şey bir resim dosyasından ibaretti. Bu resimler daha sonra internette 4chan gibi sitelerde yayılmaya başladı. Ancak hiç birinin orjinal Smile.jpg gibi etkisi yoktu.
Ne Smile.jpg ne de Smile.dog Vikipedi'de geçiyordu. Hatta Smile.jpg hakkında 2girls1cup veya hello.jpg gibi şok siteleri bile siliniyordu.
Bu resimle karşılaşmak artık bir internet efsanesi olmuştu. Mary'nin hikayesi özel değildi. Bu günlerde Smile.jpg'nin Usenet'in ve hackerların elinde olduğu söyleniyor.
Hatta söylentiye göre 90'ların ortasında aynı resim ile "GÜLÜCÜK!! TANRI SENİ SEVİYOR!" ile beraber internette yazı geçtiği bile söyleniyor. Ancak böyle bir link günümüzde bulunmuyor.
Bu resmi gören herkes resmi aynı tanımlıyor: Köpeğe benzer bir yaratık (Siberya Husky'si gibi) ve kamera flaşı ile aydınlatılmış, karanlık bir odada oturuyor. Tek arkaplan detayı ise insan eli izi şeklinde kan lekesi. El bomboş. Ön planda olan ise köpeğe benzer yaratık. Büyük bir sırıtış, iki ön diş çok beyaz, çok düz, çok keskin ve insan dişine benziyor.
Ve evet. Bunlar resmi hemen gördükten sonra gelen tanımlamalar. Bu resmi gördükten sonra her gün belirli saat dilimlerinde görüntü sendromları yaşıyorlar ve bu resim akıllarında vanlanıyor. Hatta çok yaygın bir kabusa kadar gidiyor. Bunlar terapi ile düzeliyor. Ama bir yere kadar.
Yaklaşık bir sene sonra. Mary E. bana şu epostayı gönderdi. Mart 2008'in başına yakın bir zamanda:
To: jml@****.com
From: marye@****.net
Subj: Geçen yazki röportaj
Sayın Bay. L,
Geçen yazki davranışım için özür dilerim. Umarım anlayışla karşılarsınız. Sizin bir suççunuz yok. Benim kendi problemlerim yüzünden oldular. Neyse, umarım beni affederdiniz. O zaman, korkuyordum.
Görüyorsunuz, 15 yıldır Smile.jpg tarafından lanetlendim. Smile.dog artık her gece kabularımda. Aptalca gelebilir, ama gerçek. Rüyalarım be kabuslarımı artık gerçekten ayırt edemiyorum. Kabuslarımda ne hareket edebiliyor ne de konuşabiliyorum. Sadece o korkunç resme bakabiliyorum. O eli görüyorum, ve sonra Smile.dog'u. Bana doğru konuşuyor.
Evet o bir köpek değil, tabiki de. Ne olduğu hakkında hiç bir fikrim yok. Beni tek bir şekilde serbest bırakabileceğini söylüyor. Dediği şey: "Sözlerimi yay" Her rüyam bu kelimelerle bitiyor. Anladığınız üzere bana bu resmi başkalarına göstermemi emrediyor.
Ve yaptım. İlk önce resmi 3,5 inçlik floppy diskete attım. Daha sonra kontrol etmeden, atıldığını hissettim.
Bu resmi kendi iş arkadaşıma gösterdim. Hatta Terence'a bile. Sonra ne mi oldu? Eğer Smile.dog sözünü tutsaydı şu aralar rahat uyku çekebilecektim. Eğer yalan söylediyse ne yapabilirdim.
15 yıl hiç birşey yapmadım ve disketi bir rafa kaldırdım. 15 yıldır her gece Smile.dog rüyalarıma giriyor ve sözlerimi yay diyor. 15 yıldır sağlam duruyorum. Ama zor zamanlarım elbette oluyor. Diğer arkadaşlarımın çoğu intihar ettiler. Bazıları tamamen sessizdi. İnternet üzerinden yavaşça kayboldular. Onlar en çok endişelendikleirmdi.
Umarım beni affedersiniz, Bay L., geçen yaz gerçekten çok korktum be utandım Bay L.., sizden istediğim şey lütfen araştırmanıza devam etmeyiniz. Ve son demek istediğim. Herkes hatta benden bile güçlüler onun emirlerine itaat ediyorlar.
İşin başındayken bırakın.
Saygılar,
Mary E.
Terence aylar sonra bana ulaştı ve Mary'nin kendini öldürdüğünü yazdı. Arkasında bıraktıları ise eposta adresini kapatması ve diskteini siyah bir plastik olana kadar yakmasıydı. Bu bölüm onu da çok rahatsız etmişti. Çünkü disket eridiğinde plastik gibi değil, hayvan eti gibi erimişti.
Ben de açıklamalıyım ki ilk duyduğumda ben de şaka zannettim. Ancak daha sonra bu olay yaygınlaştı ve Chicago tabanlı forumlarda en gözde konu oldu. Gazetede Mary E.'nin haberi çıkmıştı ve öldüğü yazıyordu. Ve evet, intiharın nasıl gerçekleştiği hakkında hiçbir şey yazmıyordu. Artık bu konuyu araştırmayacağım. Hatta Mayıs'taki finallerimden beri araştıracak zamanım kalmadı.
Dünyanın bizi test etmesi için garip yolları vardır. Mary E. ile olan röportajımdan tam bir yıl sonra bir eposta aldım
To: jml@****.com
From: elzahir82@****.com
Attachment: http://images2.wikia.no...ages/0/0e/Smile.dog.jpg
"Merhaba" "Ben Barbara; ben bu sokağın ötesinde oturuyorum.Sadece kendimi ve oğlumu tanıtmak için geldim" Kadın arkasını döner ve oğlunu çağırır. "Bak Billy, Bunlar yeni komşularımız." Billy'de merhaba dedikden sonra içeri girerler.
"Şey,"dedi Jeff'in annesi, "Ben Margaret, ve buda benim kocam Peter, bizim iki oğlumuz var,Jeff ve Liu" Kendilerini tanıtdıktan sonra,Barbara Bill'in doğum günü için onları davet etti. Jeff ve ailesi ev işlerini bitirdikten sonra Jeff annesinin yanına gider.
"Anne,Neden bizi çocukların partisine davet ettin? Eğer farkında değilseniz, Ben bir gerizekağlı bir çocuk değilim."
"Jeff,"Dedi annesi,"Biz buraya taşındık;Ve biraz komşularımızla vakit geçirmemiz gerek.Şİmdi Biz partiye gidiyoruz, Ve NOKTA." Jeff konuşmaya başladı fakat kendini durdurdu, Kendiside hiç bir şey yapamıyacağını biliyordu.Odasına yürüdü ve yatağına uzandı ve tavana doğru baktı ve aniden garip bir his hissetti.. Acı dolu değildi ama kötü bir hisdi. Jeff bunun sadece kramp yada başka bir şey sandı ve annesinin sesini duydu. Ve yanına gitti.
Sonraki gün, Jeff merdivenlerden indi ve kahvaltı etti ve okula gitmek için hazırlandı.Kahvaltısını ederken o garip hissi tekrar hissetti ama bu sefer çok ağır ve güçlüydü. Hafif bir acı verdi kendisine.Fakat yine umursamadı.Otobüs durağına gittiler ve otobüsü beklerken bir kaç çocuk kaykay ile üstünden zıpladılar,"Noluyor lan!?" dediler.
Kaykaya tekme atıp eliyle aldılar. olar 12 yaşındaymış gibi görünüyorlardı.Jeff den bir yaş küçük.Aeropostale T-Shirt ü ve yamalı blue jeans giyiyordu.
"Vay,vay,vay görünüşe göre biraz yeni et bulduk." Birden 2 başka çocuk belirdi. birisi sıska biriside iri yarı."Ve o Troy." Onlar şişman çocuğa baktı.
"Ve ben" Dedi birinci çocuk,"Ben Randy.Şimdi,Siz çocuklar küçük bir bedel ödemelisiniz yol parası gibi."Liu ayağı kalktı,Ve yumruk atmak için hazırlandı ve çocuklar Liu ya bıçaklarını çektiler."Demek öyle. Ben daha çok birlik olmayı tercih ediyordum ama siz zor yolu tercih ettiniz."Çocuklardan birisi Liu nun cüzdanını aldı.Jeff yine aynı hissi hissetti. Fakat bu sefer çok güçlüydü hatta yakıyordu.Ayağa kalktı, ve Liu yu oturttu ve onu yoksaydı ve çocukların üzerine doğru yürüdü."
"Dinle beni seni küçük serseri,hemen kardeşimin cüzdanını vericeksiniz!"Randy cüzdanı cebine soktu ve bıçağını çekti.
"Oh? Ne yapıcaksın?" Jeff çocuğun burnuna kafa attı.Sonra Jeff çocuğun bileğini alıp kırdı.Randy çığlık attı ve Jeff bıçağı onun elinden aldı.Troy ve Keith koşarak uzaklaşmaya çalıştı,fakat Jeff çok hızlıydı. Randy i yere attı.Keith koşmaya çalıştı.fakat Jeff yetişti ve Keith in kolunu bıçakladı.Keith bıçağını düşürerek yere düşerek çiğlık atmaya başladı.Troyda koşuyordu.Fakat Jeff in bıçağa ihtiyacı yoktu. Jeff Troy un miğdesine doğru sert bir yumruk attı. Troy yere düştü.Yere düştüğü gibi ortadan kayboldu. Liu hiç bir şey yapamadı fakat hayretler içinde Jeff e doğru bakıyordu.
"Jeff Bunu nasıl yaptın!?"Dediği şey bu kadardı. Otobüsün geldiğini gördüler ve olabildiğince hızlı koşmaya başladılar otobüs sürücüsü Randy ve diğerleri için koşuyordu.Jeff ve Liu okula gittiler, Ne olduğu hakkında bir şey söylemeye cesaret edemediler.Yapabildikleri oturup ve dinlemek.Liu kardeşinin birkaç çocuğu hakladığını biliyordu, fakat Jeff daha fazlasını biliyordu. Bu bir şeydi, korkunç bir şeydi. ne zaman bu hissi hissetse güçleniyordu, birilerini acıtmak gibi..Eve geldiklerinde ailesi bugün nasıl bir gündü diye sorduklarında garip bir ses ile "Bu gün harika bir gündü !"Ertesi sabah kapının çaldığını duyan Jeff aşağı indi ve iki tane polis ve annesini gördü.Annesi sinirli gözüküyordu.
"Jeff bu polisler diyorki sen 3 çocuğa saldırmışsın. Fakat bu normal bir saldırı değil, onlar bıçaklaşmış. BIÇAKLANMIŞ OĞLUM!."
"Anne onlar ben ve Liu ya bıçak tutmuştu."
"Oğlum," dedi polislerden birisi,"Biz 3 çocuk bulduk 2 si bıçaklanmış, birisinin miğdesinde çürük var, ve birde kaçmaya çalıştığın hakkında tanığın var. Şimdi bize ne diyeceksin?" Jeff diyebileceği tek şey ikisinin saldırıya uğradığıdı. Fakat bu işe yaramıyacaktı.Yani Jeff kendisini veya Liu yu koruyacak hiç bir şey yapmadı.
"Oğlum,sakin ol"Jeff bunu yapamadı,
"Bayım,O.. o bendim. ben onların hepsini hakladım Liu beni engellemeye çalıştı ama durduramadı beni."Polis partnerine ve ona doğru baktı.
"Şey çocuk, görünüşe gör.."
"Bekle!"dedi Liu.Liu nun elinde bir bıçak vardı. Polisler silahlarını çekti ve Liu ya doğru doğruttular.
"O bendim, hepsini ben dövdüm!"
"Oğlum,sadece o bıçağı indir," Dedi polis. Liu pıçağı attı ve ellerini kaldırıp polislere doğru yürüdü.
"Hayır Liu,O Bendim! Ben yaptım!"Jeff ağlayarak okuyordu.
"Hah,Kendini suçlamaya çalışma.Tamam beni götürün."Polis Liu yu arabaya götürdü.
"Liu, Söyle ona o bendim! SÖYLE ONLARA! BENDİM!" Jeff'in annesi Jeffi tuttu.
"Jeff lütfen, yalan söylemene gerek yok.Liu nun olduğunu biliyorduk, durabilirsin."Jeff yardım edemeden araba uzaklaştı.Bir kaç dakika sonra Jeff'in suratında bir şey yanlış gidiyordu.
"Oğlum bu da ne?"Jeff cevap vermedi.Onun ses telleri ağlamaktan kasılmıştı.Bir saat sonra Jeff eve doğru yürüdü, ailesini görmüşleri hepsi şaşırmış,üzgün ve hayal kırıklılığına uğramışlardı.Jeff onlara bakamamıştı.Jeff uyumaya gitti ve aklındaki bütün şeyleri unutmaya çalıştı.Bugün Cumartesi. Jeff annesi sayesinde uyanmıştı,mutlulukla,suratı gün ışığı gibi parlıyordu*.(*=İngilizce atasözü gibi bir şey bkz. mutlu olmak)
"Jeff, Gün geldi." dedi ve perdeleri açtı annesi.
"Ne,Bugün ne var anne?"
"Bugün Billy nin partisi var."
"Anne şaka yapıyorsun değilmi?
"Jeff biz ikimiz ne olduğunu biliyoruz.Bu parti aranızı açacağına inaniyorum.Şimdi giyin."Jeff'in annesi odadan ayrıldı.Sıradan bir T-Shirt ve Jeans giyerek aşağı kata indi.
"Sadece bunlarımı giyiceksin?" dedi Annesi
"Çok fazla giymekten iyidir."dedi.
"Git biraz giyin.Güzel bir izlenim yaratmak istiyorsan." dedi babası.
Jeff, "Süslü kıyafet giymek istemiyorum!" diye bağırdı.
"Sadece bir kaç şey giy." dedi annesi. Jeff etrafına bakındı bir şeyler bulamadı zaman geçtikçe siyah bir pantolon ve beyaz bir kapüşon giydi.
"Sen ne giyiyorsun öyle?"Dedi ikiside(Annesi Babası).Anneside "Oh, Değiştiricek vaktimiz yok sadece gidelim!"Bill'in evine uğradılar bütün aileler çok sıkı giyinmişti. Fakat Jeff evde hiç çocuk görmemişti.
"Çocuklar dışarıda.Jeff,onlarla tanışmak istermisin?" Dedi Barbara.
Jeff dışarı çıktı ve çocukları gördü. Kovboy köstümleriyle kendilerine ateş ediyorlardı plastik silahlarla.Bir çocuk geldi elinde bir oyuncak silah vardı."
"Hey. Bize katılmaya ne dersin?" dedi.
"Ah hayır çocuk. Bu şey için çok yaşlıyım."Sonra çocuk köpek bakışıkyla Jeff e doğru baktı.
"Lütfeeen" Dedi çocuk. "Peki" dedi Jeff. Şapkayı taktı ve çocuklara ateş etmeyi başladı. İlk başta bunun çok saçma olduğunu düşündü fakat sonradan hoşlanmaya başladı.Hatta havalı olduğunu bile düşünmeye başladı.Aniden garip bir ses duydu. Randy Troy ve Keith kaykaylarıyla beraber jeff in üstüne zıpladı. Jeff oyuncak silahını düşürdü. Randy Jeff e nefret dolu gözlerle bakıyordu.
"Merhaba,Jeff, değilmi?" dedi. "Bizim bir kaç bitmemiş işimiz var galiba." Jeff bereli burunu görünce. "Galiba en son hepinizin altınıza sıçmanızı sağlamıştım, ve sen benim kardeşimi hapisaneye gönderdin."
Randy sinirli gözlerle suratına baktı."Oh hayır,sen bizim kıçımızı tekmelemiş olabilirsin o gün fakat bugün değil." Sonra Randy Jeff e doğru koştu ikiside yere düştü Randy Jeff'in burnuna yumruk attı, ve jeff onun kulaklarınından tuttu ve karşılık verdi. Çocuklar çığlık atıyordu ve aileler koşarak evden dışarı çıktı. Troy ve keith ikisi silahlarını ceplerinden çıkardı
Randy bıçağını çekip Jeff in omzuna saplar.
Jeff çığlık atar ve dizlerinin üstüne düşer.Randy suratına doğru tekmelemeye başladı. 3. tekmeden sonra Jeff ayağını tutup çeviriyor,Randy yere düşer ve Jeff kalkarve kapının arkasına yürür.Troy onu tutar.
"Yardıma ihtiyacın varmı?" Jeff i tutar ve verandaya doğru fırlatır.Jeff kan öksürmeye başlar.
"Hadi JEFF DÖVÜŞ BENİMLE!"Jeff i tutup mutfağa fırlatır.Randy bir şişe votka bulur ve Jeff in kafasında kırar.
"Dövüş!" Jeff i oturma odasına fırlatır.
"Hadi jeff bana bak!" Jeff bakar,kafası delik deşik kanlar içindedir."Kardeşini hapisaneye sıkıştıran bendim! Ve şimdi sen burada sadece oturuacaksın ve onun bütün yıl çürümesine izin vericeksin! Utanmalısın!" Jeff kalkmaya başlar.
"Oh sonunda! Kalktın ve dövüşe hazırsın."Jeff'in suratında kan ve votka vardı. Ve yine o garip hissi hissetti."Sonunda.Ayaktasın!" dedi Randy ve Jeff e doğru koştu Bu olduktan sonra Jeff in içinde bir şeyler parçalandı. Psikolojisi bozuldu bütün rasyonel fikirleri yok oldu şimdi her şeyi yapabilirdi.Randy i tuttu ve kalbine doğru bir yumruk attı o kadar serttiki Randy nin kalbinin durmasına sebeb oldu. Randy'nin sesi kesildi ve Randy son nefesini verir. Ve ölür.
Herkez şimdi Jeff e bakıyor. Aileler,Ağlayan çocuklar, Troy ve keith. ikiside Jeff e ateş ettiler fakat ıskaladılar. Jeff merdivenlere koştu Tory ve keith onu takip ettiğini hissetti. tuvalete kadar takip ettiler. ve Jeff havlu askısını alıp Troy ve keith mücadelenin içindeler. Bıçaklar hazırdı.
Troy Jeff'e bıçak salladı,ama işe yaramadı Jeff havlu askısını Troy'un suratına geçirdi. Troy yere düştü ve tek Keith kaldı.Troy dan daha çevikti ve Jeff havlu askısını salladıktan sonra eğildi ve bıçapı bırakıp jeff in boynunu tuttu. Onu duvara doğru itti. Çamaşır suyu gibi bir şey üstlerine döküldü.ikisinide yaktı ve ikiside çığlık atmaya başladı. Jeff gözlerini yapabileceği en iyi şekilde sildi ve havlu askısını keith in lafasına salladı.Keith de garip bir gülüş vardı.
"Çok komik olan ne?" diye sordu Jeff. Keith çakmağını çekti ve "Nemi komik?"Dedi."Senin çevren tamamen alkol ve çamaşır suyu." Sonra Jeff e doğru çakmağı fırlattı. ve Jeff alev aldı. Jeff kötü bir çığlık attı. yuvarlanarak ateşi söndürmeye çalıştı fakat olmadı. alkol onu cehenneme sürüklemişti nerdeyse. hol a doğru koştu. merdivenlerden düştü ve herkez çığlık atmaya başladı Jeff i gördükten sonra.
Jeff uyandığı zaman hiç bir şey göremiyordu, fakat omzunda bir çarpıklık sezdi ve her tarafında dikişler olduğunu fark etti. Ayağı kalkmaya çalıştı tam o sırada hemşire odaya girdi.
"Henüz yataktan kalkabileceğini düşünmüyorum"dedi. Saatler sonra annesinin sesini duydu.
"Tatlım,İyimisin?" Dedi.Jeff onu cevaplayamadı.Suratı tamamen sarılıydı.
"Tatlım iyi haberlerim var. Randy sana saldırdığı konusunda bilgi edinmiş. Liu artık serbest bırakılacakmış." "Ertesi gün serbest bırakılacak, siz ikiniz yine birlikte olabileceksiniz."
Jeff in annesi sarılır ve Jeff e görüşürüz der.2 hafta gibi bir süre sonra bandajları çözülecektir.
"En iyisini umalım,"der doktor. çabucak suratındaki bandajları çıkarır.
Suratı gördükten sonra Jeff in annesi çığlık atar.
"Ne? Ne oldu benim suratıma" der Jeff sonra tuvalete koşar ve suratına bakar.Suratı.. Tamamen berbattı. Dudakları yanmıştı ve kıpkırmızı olmuştu suratı açık beyaza dönmüş,göz kapakları yanmış ve saçı kahverenginden koyu siyaha dönmüştü.(Tıpkı resimdeki surat gibi).Yavaşça elini suratına değdirir ve derisini hisseder.Aynaya baktıktan sonra ailesinin yanına gider.
"Jeff," Der Lui "Bence o kadar kötü değil"
"O kadar kötü değilmi?" der Jeff, "Bu Muhteşem!" Ailesi tamamen şaşırmıştı. Jeff kontrolsüz bir şekilde gülmeye başlar.
"Ah.. Jeff iyimisin?"
"İyimi? bu kadar mutlu olmamıştım hahahhahahaha haaaa, bana bak. Bu surat tamamen harika!"Gülmeyi durduramıyodu.Randy ile dövüşürken Jeff in aklında bir şeyler oldu. akıl sağlığı tersledi. Şimdi tamamen çılgın bir ölüm makinesi, işte bu, ailesi bunu bilmiyor.
"Doktor," dedi Jeff'in annesi, "Benim oğlum iyimi.. hani,kafası.."
"Oh evet, bu tipik sert darbeler yüzünden bu tür şeyler normaldir. Eğer davranışları 2-3 hafta içinde değişmez ise bana getirin onu psikoloji testine sokalım."
"Oh Teşekkürler doktor." "Jeff tatlım hadi gidelim."
"Tmaaaaaaaam Anneciiim, hahahah ahahhhhhaaaaaaaaa!"
Geceleyin Jeff in annesi tuvaletten ses geldiğini duyar ve tuvalete gider. Birisinin ağladığını duyar ve yavaşça girer ve gördüğü şey onu korkutur.Jeff elinde bıçakla suratında bir gülümsemeye benzer bişi yapmıştır.
"Jeff ne yapıyorsun?" diye sorar.
Jeff annesine bakar "Kendimi gülümsemekten bırakamıyorum annecim. birazcık acıtıyor ama buna değer.Şimdi sonsuza kadar gülümseyeceğim! Jeff'in annesi gözünü fark etti gözü sanki bir yüzük gibiydi! Siyah bir yüzük..
"Jeff, senin gözlerin!"
"Suratımı göremiyorum. Artık gözlerimin kapanmasından sıkıldım. bende göz kapaklarımı yaktımki sonsuza kadar suratımı göreyim; yeni suratımı!." Jeff in annesi geriye doğru kaçmaya çalışır. "Sorun ne annecim? Güzel değilmiyim?"
"Evet oğlum," Dedi, "Evet öylesin. H-hadi babanada gösterelim."Hemen koşa koşa kocasının yanına gider."Tatlım,Silahı getir v-" Jeff i görünce konuşmayı bırakır ve elinde bıçağı görür.
"Anne.Yalan söyledin." Bu duydukları son şeydi. Jeff üstlerine doğru koşar ve ikisinide öldürür.
Liu kalkar, ve sesin geldiği tarafa gider ne olduğu hakkında hiç bir fikri yok, sadece gözlerini kapatıp uyumaya çalışır.Birisi onun izlediği hakkında bir hise kapılır. ve bakar.Jeff in eli ağzını kapatmış. Ve bıçağı ona doğru uzatır ve Jeff den kaçmaya çalışır ama işe yarayamaz.Jeff ona doğru fısıldar.
"Shhhhhhh,"Der Jeff,"Sadece Uyumana bak."
2-) Slender Man (Klasik) : Slenderman efsanesinin ortraya çıkışı "Something awful" forumlarında hadi bir korku karakteri yapalım gibi bir başlık altında takım elbiseli,yüzü olmayan,normal insandan neredeyse iki kat uzunlukta yaratılan bir karakter.Amma velakin bazı insanlar bu karakteri gördüğünü söylüyorlar.Ve bazı insanlar "kollarını istediği zaman uzayıp kısalma özelliğine sahip,sırtında yüzgeç gibi eklemleri var" gibi birtakım konuşmalar yapılmış ve şu soru işaretine yol açmıştır "Slender gerçek mi?" işte bu sorunun cevabını size vereceğim.
Slenderman'ın hikayesi 1600'lere dayanmaktadır.Ve bu adamında normal bir insan olduğu hatta adının Daniel olduğu iddia edilmektedir.Ayrıca bu adamın 1600'lerde şovalye olduğu da söylenir.Velhasıl 1900'lü yıllara gelindiğinde ABD,Rusya ve İngiltere çocuk kaçırılmalarıyla sarsılmaktadır.Aileler kel,yüzü olmayan,takım elbiseli bir adamın kaçırdığını söylemektedirler.Ve sadece çocuklar değil,bazı kayakçılar da kaçırılmıştır.Bazı kayakçılar ve çocukların ormanlık bir alanda kaybolduğu söylenir.Slenderman'in görüntülerini bazı video kameralar,yakalayabilmiştir.Ancak polislere ulaştığında ses cızırtılı ve görüntü karıncalanmış olarak gelmiştir.2010 yılları gibi kod adları Marble Hornets,EverymanHYBIRD,DarkHarvest00,MLAndersen0 ve TribeTwelve adlı kişiler Slenderman tarafından saldırıya uğrandığını söylemişlerdir.Mağdurun ölümü ağaçların üzerinde,kazığa oturtularak öldürülmüştür.Aslına bakarsak Slenderman acı çektire çektire öldürmüştür.Çünkü kurbanın saptanan genel ölümü uzun süre kanamadır.Ve organları cesedin yanında plastik bir torba içinde bulunmuştur.Ve kurbanların boğuştuğuna dair hiçbir iz saptanamamıştır,bu uygulama şimdiki zamanda Slender tarafından gerçekleştirilmiyordur.
3-) Smiley Dog : Bu resmi görenlerde delilik meydana geliyor ve hiçbir internet sitesinde bu resmin orjinal hali yok. Sadece orjinal Smile.Dog resmi bu etkiyi yaratabiliyor. Ölüyü dahi diriltebiliyor. Bu lanetten kurtulma imkanı da bu resmi paylaşmak. Evet, email veya sosyal medya yoluyla. Bazı efsanelere göre resim paylaşıp azad edilme yöntemi şeytan tarafından bulunup ilk önce şeytanın resmi ile ortaya çıkmıştı.
2007 yazı Mary E. ile röportaja gittim. 15 yıldır kocasıyla röportaj için görüşüyordum. Mary sonunda kabul etti. Bundan önce de röportajlar yapmıştım. Chicago'da röportaj yapmayı amaçlıyorduk. Ancak ben geldiğimde son anda röportaj yapma fikrini değiştirdi ve kendisini odaya kilitledi. Onu kapıda dinliyor ve dediklerini not alıyordum.
Mary'nin söyledikleri dikkatimi çekmişti, göremesem bile. Onun sesinden ağladığını anlayabiliyordum. Ancak ağlama sesi sanki kabusunda ağlarmış gibiydi. Kocası Terence geldi ve özür diledi. Evden çıktım ve aklıma takılan şey bununla ilgili araştırmalar yapmaktı.
Mary, Chicago bazlı bir forumun adminiyken ilk defa Smile.dog ile karşılaşmıştı. O ve Terence beş aydır evlilerdi. Mary o resmi gören 400 kişiden sadece biriydi ve konuyla ilgili tek konuşandı. Devamı anonim veya... Ölmüştü.
2005 yılında onuncu sınıftaydım. Smile.dog en büyük ilgi alanım olmuştu. Mary en çok bilinen Smile.dog (ya da diğer adıyla Smile.jpg) kurbanıydı. Benim ilgimi çeken tek şey ise bu konuda belirgin bir kanıt kaybı olmasıydı. Bazı insanlar bunun sadece bir şaka olduğunu düşünüyorlardı.
Normaldi. Çünkü her şey bir resim dosyasından ibaretti. Bu resimler daha sonra internette 4chan gibi sitelerde yayılmaya başladı. Ancak hiç birinin orjinal Smile.jpg gibi etkisi yoktu.
Ne Smile.jpg ne de Smile.dog Vikipedi'de geçiyordu. Hatta Smile.jpg hakkında 2girls1cup veya hello.jpg gibi şok siteleri bile siliniyordu.
Bu resimle karşılaşmak artık bir internet efsanesi olmuştu. Mary'nin hikayesi özel değildi. Bu günlerde Smile.jpg'nin Usenet'in ve hackerların elinde olduğu söyleniyor.
Hatta söylentiye göre 90'ların ortasında aynı resim ile "GÜLÜCÜK!! TANRI SENİ SEVİYOR!" ile beraber internette yazı geçtiği bile söyleniyor. Ancak böyle bir link günümüzde bulunmuyor.
Bu resmi gören herkes resmi aynı tanımlıyor: Köpeğe benzer bir yaratık (Siberya Husky'si gibi) ve kamera flaşı ile aydınlatılmış, karanlık bir odada oturuyor. Tek arkaplan detayı ise insan eli izi şeklinde kan lekesi. El bomboş. Ön planda olan ise köpeğe benzer yaratık. Büyük bir sırıtış, iki ön diş çok beyaz, çok düz, çok keskin ve insan dişine benziyor.
Ve evet. Bunlar resmi hemen gördükten sonra gelen tanımlamalar. Bu resmi gördükten sonra her gün belirli saat dilimlerinde görüntü sendromları yaşıyorlar ve bu resim akıllarında vanlanıyor. Hatta çok yaygın bir kabusa kadar gidiyor. Bunlar terapi ile düzeliyor. Ama bir yere kadar.
Yaklaşık bir sene sonra. Mary E. bana şu epostayı gönderdi. Mart 2008'in başına yakın bir zamanda:
To: jml@****.com
From: marye@****.net
Subj: Geçen yazki röportaj
Sayın Bay. L,
Geçen yazki davranışım için özür dilerim. Umarım anlayışla karşılarsınız. Sizin bir suççunuz yok. Benim kendi problemlerim yüzünden oldular. Neyse, umarım beni affederdiniz. O zaman, korkuyordum.
Görüyorsunuz, 15 yıldır Smile.jpg tarafından lanetlendim. Smile.dog artık her gece kabularımda. Aptalca gelebilir, ama gerçek. Rüyalarım be kabuslarımı artık gerçekten ayırt edemiyorum. Kabuslarımda ne hareket edebiliyor ne de konuşabiliyorum. Sadece o korkunç resme bakabiliyorum. O eli görüyorum, ve sonra Smile.dog'u. Bana doğru konuşuyor.
Evet o bir köpek değil, tabiki de. Ne olduğu hakkında hiç bir fikrim yok. Beni tek bir şekilde serbest bırakabileceğini söylüyor. Dediği şey: "Sözlerimi yay" Her rüyam bu kelimelerle bitiyor. Anladığınız üzere bana bu resmi başkalarına göstermemi emrediyor.
Ve yaptım. İlk önce resmi 3,5 inçlik floppy diskete attım. Daha sonra kontrol etmeden, atıldığını hissettim.
Bu resmi kendi iş arkadaşıma gösterdim. Hatta Terence'a bile. Sonra ne mi oldu? Eğer Smile.dog sözünü tutsaydı şu aralar rahat uyku çekebilecektim. Eğer yalan söylediyse ne yapabilirdim.
15 yıl hiç birşey yapmadım ve disketi bir rafa kaldırdım. 15 yıldır her gece Smile.dog rüyalarıma giriyor ve sözlerimi yay diyor. 15 yıldır sağlam duruyorum. Ama zor zamanlarım elbette oluyor. Diğer arkadaşlarımın çoğu intihar ettiler. Bazıları tamamen sessizdi. İnternet üzerinden yavaşça kayboldular. Onlar en çok endişelendikleirmdi.
Umarım beni affedersiniz, Bay L., geçen yaz gerçekten çok korktum be utandım Bay L.., sizden istediğim şey lütfen araştırmanıza devam etmeyiniz. Ve son demek istediğim. Herkes hatta benden bile güçlüler onun emirlerine itaat ediyorlar.
İşin başındayken bırakın.
Saygılar,
Mary E.
Terence aylar sonra bana ulaştı ve Mary'nin kendini öldürdüğünü yazdı. Arkasında bıraktıları ise eposta adresini kapatması ve diskteini siyah bir plastik olana kadar yakmasıydı. Bu bölüm onu da çok rahatsız etmişti. Çünkü disket eridiğinde plastik gibi değil, hayvan eti gibi erimişti.
Ben de açıklamalıyım ki ilk duyduğumda ben de şaka zannettim. Ancak daha sonra bu olay yaygınlaştı ve Chicago tabanlı forumlarda en gözde konu oldu. Gazetede Mary E.'nin haberi çıkmıştı ve öldüğü yazıyordu. Ve evet, intiharın nasıl gerçekleştiği hakkında hiçbir şey yazmıyordu. Artık bu konuyu araştırmayacağım. Hatta Mayıs'taki finallerimden beri araştıracak zamanım kalmadı.
Dünyanın bizi test etmesi için garip yolları vardır. Mary E. ile olan röportajımdan tam bir yıl sonra bir eposta aldım
To: jml@****.com
From: elzahir82@****.com
Attachment: http://images2.wikia.no...ages/0/0e/Smile.dog.jpg
