Yokluğuna ömrünü vereni, varlığınla ödüllendiremedin!

[by efsane]

Merhaba

Biliyor musun, farkında olmasam da özlüyorum seni. Ve sen bunu bilmiyorsun bile. Yokum, yok olmamı istiyorsun belki de. Sevmiyorsun, görmüyorsun, istemiyorsun, düşünmüyorsun. Hatta, belki de hatırlamıyorsun bile beni. Yok sayıyorsun artık. Yokum zaten artık ben de, hayalet gibi yaşıyorum. Gülüyorum, ama her gülümseyiş kalbimdeki hüznü biraz daha arttırıyor. Hissetmiyorum artık, duyarsızlaştım herkese. Yaşıyorum, doğru. Ama bir gün ölmek için yaşıyorum. Dua etmiyorum artık, kestim ümidimi. Artık sen bile gelsen, yapıştıramazsın..

Ne yapıyorum, neden yaşıyorum bende bilmiyorum inan. Sürekli bir şeyler yapıyorum, neden veya ne için yaptığımı bilmeden. Hani demiştim ya eskiden, her yazdığımda, okuduğumda, dinlediğimde seni hatırlıyorum, seni arıyorum diye. Artık bunu istemeden yapıyorum. Hatırlamak istemiyorum seni, inan hatırlamak istemiyorum. Gömdüm artık seni kalbime. Gelsen, sevsen dahi bazı şeyler değişmeyecek artık..

Yoruldum. Seni beklemekten, görme ümidi ile yaşamaktan yoruldum. Bana yazma dediğin günden beri, kelimeler boğuşuyor zihnimde. Seni gördüğüm günler aklıma geliyor, gözlerin. Sana yakalanmamak için gizlice boğulduğum gözlerin. Artık boğulmak istemiyorum gözlerinde, en çok görmek istediğim şeylerden kaçıyorum artık. Senden..

Fotoğraflarına dahi bakmıyorum artık. Ne ara bu kadar bittim, ne ara bu kadar bağlanmıştım sana gerçekten hatırlamıyorum. Ama artık biliyorum, bu kadar bağlanmamalıydım sana. Sen, benim sana bu kadar bağlanmamı istememiştin, istemezsin de zaten. Yokluğuna ömrünü vereni, varlığınla ödüllendiremedin sen. Yapamadın. Belki, istesen de yapamazdın. Olmaması gerekiyordu belki de, olmamamız gerekiyordu.

Hiç bir şey imkansız kadar mümkün değildi benim için. Yaşamak da imkansızdı gözümde, ölmekte. Sayende anladım artık. En büyük imkansızlık, en büyük çareymiş aslında. Ama kararlıyım artık, gözlerinde cennetim de saklı olsa, dönüp bakmayacağım. Artık anladım, benim gözlerinde gördüğüm başkasının cennetiydi..

Artık iki şey için yaşıyorum. Rabbim ya karşıma kendi cennetimi görebileceğim birini çıkarsın, ya da en çaresizlerin çaresi ile ödüllendirsin beni. Gücüm yetmiyor artık.

En büyük intiharı ben ediyorum, ama hiç kimse dur demiyorum.Her geçen gün vazgeçmeden yaşıyorum. Yaladıkça, nefes aldıkça ölüme bir adım daha yaklaşıyorum..

Artık, seni sevmiyorum..

Vesselam...

Sâ'fî
[MENTION=221572]-Beneficence-[/MENTION] [MENTION=120282]Alnair Alsad[/MENTION]; Yorumlarınızı bekliyorum..

 

[-Beneficence-]

Benim gönlü temiz kardeşim yazıda geçen bir sözü senin için değiştiriyorum
'Artık geçmişi unutup tek bir şey için yaşıyorum. Rabbim karşıma kendi cennetimi görebileceğim birini çıkarmasını hayırlısıyla bekliyorum'
Bir söz varya hani sevmek bir şeydir ama sevilmek çok şeydir diye bu söze yürekten inananlardan biriyim Rabbim senin karşına sana ayna olacak birini çıkardığında geçmişe bakıp güleceksin ben bunumu unutamadım diyeceksin sen herşeyi dolu dolu yaşaması gereken yüzünden tebessümlerin eksik olmaması gereken insanlardansın o yüzden onu kafana takma olurmu kadir kıymet bilmediyse kendi bilir deyip gül geç emin ol faydası olacaktır herşey gönlünce olsun ben tarafından bizler tarafından sevildiğini unutma bizlerde senin bir aileniz hep yanındayız.

 

[spy60]

Artık, seni sevmiyorum..