- Katılım
- 5 Kasım 2007
- Mesajlar
- 9,864
- Reaksiyon puanı
- 255
- Puanları
- 1,263
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi, kredi kartı üyelik ücretinin ödenmemesi halinde bankanın kredi kartını kullanıma kapatmasını hukuka uygun bularak, ''bankaların gördükleri hizmetin uygun bir karşılığını kart kullanıcılarından istemesinin hakkı olduğuna'' hükmetti.
İzmir'de yaşayan bir kişi, 1997 yılından beri kullandığı kredi kartının Ekim 2008 tarihli faturasına yansıtılan 45 TL'lik üyelik ücretinin iptali için Konak Kaymakamlığı Tüketici Sorunları Hakem Heyeti Başkanlığına başvurdu. Kredi kartı veren banka da kart sahibini arayarak, ''üyelik ücreti vermediği takdirde kartın kapatılacağını'' bildirdi.
Kart sahibinin ücret ödemeyi kabul etmemesi üzerine banka, kredi kartını kullanıma kapattı, bunun üzerine de kart sahibi, İzmir 2. Tüketici Mahkemesi'ne başvurarak, kartın kullanıma açılması ve bankanın bin TL'lik manevi tazminata mahkum edilmesi istemiyle dava açtı.
İzmir 2. Tüketici Mahkemesi, ''bankanın hizmet sağlamaktan haklı bir sebep olmaksızın kaçınamayacağı'' gerekçesiyle kredi kartının kullanıma kapatılması işleminin iptaline, manevi tazminat talebinin de reddine karar verdi.
Yerel mahkemenin kararının, davacı kart sahibi ve davalı banka tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya Yargıtay 13. Hukuk Dairesi'nce görüşüldü.
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi, kart sahibinin manevi tazminat talebinin reddedilmesine yönelik temyiz istemini reddederek, bankanın temyiz incelemesini görüştü. Daire, yerel mahkemenin kararını davalı banka yararına bozdu.
Daire, bankanın, kart sahibini arayarak, ''üyelik ücreti ödemediği takdirde aralarındaki üyelik sözleşmesini feshedip kredi kartını kullanıma kapatacağını'' ihtarında bulunduğuna işaret etti.
''Bankalar kar amacıyla kurulan müesseselerdir. Bu yüzden gördükleri hizmetin karşılığını da isteyebilirler. Bankalar gördükleri hizmetin uygun bir karşılığını isteme hakkına sahiptir'' denilen kararda, kredi kartı hizmetinin banka için riski bulunduğu gibi maliyeti de olduğunu vurgulandı.
''Bankanın kredi kartı maliyetini kredi kartı kullanıcılarına yansıtmasının doğal olduğu'' belirtilen kararda, şunlar kaydedildi:
''Bankalar bu ücreti kart kullanıcılarından istediklerinde, bunu ödemeye yanaşmayan kişilerle sözleşme yapmaya zorlanamayacakları gibi, mevcut sözleşmeleri de bundan sonra sürdürmeye zorlanamazlar. Taraflar arasında mevcut sözleşme hükümlerine göre davalı bankanın davacıdan üyelik üyelik ücreti isteminin kabul edilmemesi nedeniyle sözleşme özgürlüğü çerçevesinde aralarındaki sözleşmeyi feshetmeyi ve kredi kartını kullanıma kapatmasına engel bir hüküm de bulunmamaktadır. Bu durumda davanın reddine karar verilmesi gerekirken aksine düşüncelerle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.''
Kaynak
İzmir'de yaşayan bir kişi, 1997 yılından beri kullandığı kredi kartının Ekim 2008 tarihli faturasına yansıtılan 45 TL'lik üyelik ücretinin iptali için Konak Kaymakamlığı Tüketici Sorunları Hakem Heyeti Başkanlığına başvurdu. Kredi kartı veren banka da kart sahibini arayarak, ''üyelik ücreti vermediği takdirde kartın kapatılacağını'' bildirdi.
Kart sahibinin ücret ödemeyi kabul etmemesi üzerine banka, kredi kartını kullanıma kapattı, bunun üzerine de kart sahibi, İzmir 2. Tüketici Mahkemesi'ne başvurarak, kartın kullanıma açılması ve bankanın bin TL'lik manevi tazminata mahkum edilmesi istemiyle dava açtı.
İzmir 2. Tüketici Mahkemesi, ''bankanın hizmet sağlamaktan haklı bir sebep olmaksızın kaçınamayacağı'' gerekçesiyle kredi kartının kullanıma kapatılması işleminin iptaline, manevi tazminat talebinin de reddine karar verdi.
Yerel mahkemenin kararının, davacı kart sahibi ve davalı banka tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya Yargıtay 13. Hukuk Dairesi'nce görüşüldü.
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi, kart sahibinin manevi tazminat talebinin reddedilmesine yönelik temyiz istemini reddederek, bankanın temyiz incelemesini görüştü. Daire, yerel mahkemenin kararını davalı banka yararına bozdu.
Daire, bankanın, kart sahibini arayarak, ''üyelik ücreti ödemediği takdirde aralarındaki üyelik sözleşmesini feshedip kredi kartını kullanıma kapatacağını'' ihtarında bulunduğuna işaret etti.
''Bankalar kar amacıyla kurulan müesseselerdir. Bu yüzden gördükleri hizmetin karşılığını da isteyebilirler. Bankalar gördükleri hizmetin uygun bir karşılığını isteme hakkına sahiptir'' denilen kararda, kredi kartı hizmetinin banka için riski bulunduğu gibi maliyeti de olduğunu vurgulandı.
''Bankanın kredi kartı maliyetini kredi kartı kullanıcılarına yansıtmasının doğal olduğu'' belirtilen kararda, şunlar kaydedildi:
''Bankalar bu ücreti kart kullanıcılarından istediklerinde, bunu ödemeye yanaşmayan kişilerle sözleşme yapmaya zorlanamayacakları gibi, mevcut sözleşmeleri de bundan sonra sürdürmeye zorlanamazlar. Taraflar arasında mevcut sözleşme hükümlerine göre davalı bankanın davacıdan üyelik üyelik ücreti isteminin kabul edilmemesi nedeniyle sözleşme özgürlüğü çerçevesinde aralarındaki sözleşmeyi feshetmeyi ve kredi kartını kullanıma kapatmasına engel bir hüküm de bulunmamaktadır. Bu durumda davanın reddine karar verilmesi gerekirken aksine düşüncelerle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.''
Kaynak
