Yahya Bey Sözleri

[Mtn S]

• Ey kara günlü seher gibi agardı sakalun
• Haberün yok kefenün boynuna takdı ecelün.
• (Ey talihsiz, kederli kişi, sakalın seher vakti gibi ağardı; ölümün, senin kefenini boynuna taktığının farkında değilsin)
• Seni mânend-i harâmî soyup öldürmek içün
• Geliser yoluna derbend-i fenâda ecelün
• (Ecel, seni bir harâmî gibi soyup öldürmek için, dünya geçidinde önüne geçecektir.)
• Rûhum aslına rücu ide gibi ey Yahyâ
• Pîr olup gerdenümi cânib-i hâke saldum
• (Ey Yahyâ, ruhum aslına döneceğe benziyor; ihtiyarlayıp boynumu toprağa saldım.)
• Ölümlüsine cefâsın ziyâde itmek içün
• İnâd ider kılıcın yâr-ı bî-vefâ bilemez
• (Sevgili, ölümlü âşığının çilesini artırmak için kılıcını bilememekte inat eder.)
• Öldür ne denlü zahmet ise eyle ihtiyâr
• Ne âhum al efendi benüm ne figânum al
• (Senin için her ne kadar zahmet ise de beni öldür; ne âhımı al, ne de şikâyetimi duy.)
• Lâyık degülüz çünki senün mihr ü vefâna
• Hîç olmaz ise bâri cefâ vü sitem eyle
• (Mademki, senin sevgine ve vefâna layık değiliz, hiç değilse bizi üz ve incit (bizimle ilgilen de nasıl ilgilenirsen ilgilen))
• Öldür beni gel bir gün önürdi kerem eyle
• Kanumı döküp cânumı al dem kadem eyle
• (Lutfedip cömertlikte bulun da beni bir gün önce öldür (yarına bırakma); kanımı dök, canımı al ve hayırlı bir iş yap.)
• Işk ile Yahyâ kulun gibi hezâr-ender-hezâr
• Ölmege cânlar virür yolında kurbân oldugum
• (Ey kurban olduğum sevgili, Yahyâ gibi, binlercesi aşk ile yolunda ölmeye canlar verirler.)
• Zahmum gibi acır yüreğim şol zaîfe kim
• Yahyâ gibi öle gide bir acır olmaya
• (Yüreğim, Yahyâ gibi bir acıyanı olmadan ölüp giden yoksul kişiye yaram gibi acır.)
• Cenâzem önine düş gönderi git bâri bir lahza
• Cihânda gerçi cân ardınca cism-i nâtüvan gitmez
• (Dünyada gerçi can ardınca dermansız cisim gitmez ama, sen cenazemin önüne düş ve hiç olmazsa beni bir süre uğurla.)
• Seni togrulug ile sevdi çün kim ey sehî-kâmet
• Ölürse meşhed-i Yahyâda bitmez bir giyâh eğri
• ("Ey servi boylu güzel, seni doğrulukla (içinde kötü duygu, fikrinde fenalık olmadan) sevdiği için Yahya öldüğünde mezarında bir ot bile eğri bitmez.)
• Yahyâ ölüp gidince kûyı kilâbı gibi
• Var iken âsitânı gayrı mekânda yatmaz
• (Yahya, kapısının köpekleri gibi, onun eşiği varken, ölüp gidinceye kadar başka yerde yatmaz.)
• Cennette dahı gönlüm açılmaya zerrece
• Bir gün ölürsem ol meh-i zerrîn külehsiz
• (O sarı veya (altın işlemeli) külahlı sevgilimden ayrı olarak ölürsem,cennette dahi gönlüm açılmaz (neşelenmez).)
• Çok çok cefânı çekdüm azırganma cânumı
• Mülk-i fenâ müsâfiriyem armağanun al
• (Senin cefâlarını çok çektim, yokluk ülkesine yolcuyum; canımı azımsama, armağanım olarak al)
• Cefâya sabr ider ölüp gidince âşık-ı sâdık
• Adavet idemez yâra mahabbet itmez ağyâra
• (Gerçek âşık ölüp gidinceye kadar cefâya sabreder; kendisine zulmetti diye sevgilisine gücenmez, başkalarını da sevmez.)
• Öldüğüm ağlamazın korkum odur kim ölicek
• Seni kimler seve ben âşık-ı mahzûn yerine
• (Öldüğüme yanmıyorum, ben ölünce hüzünlü âşık yerine seni kimler sevecek? Endişem ve korkum bundandır.)
• Cân virürken hançeründen sun bana bir pâre su
• Hâlet-i nez' üzere gâyet hoş gelür bîmâra su
• (Hançerinin vuruşuyla can verirken bana bir parça su ver; can çekişme halinde su içmek hastaya hoş gelir)
• Ak ridâdur eneğün bağlamağ içün meselâ
• Senün ol târ-ı kefen gibi ağarmuş sakalun
• (Senin o kefen ipliği gibi ağarmış sakalın, çeneni bağlamak için bir beyaz kumaştır.)