Sol Yanım Hep Yangın Yeri...

[too_late]

İsyanımı büyütüyorum gözlerimde
Umursamıyorum aşklarını insanların
Saçlarımdan düşler süzüyorum
Ellerim karanfil kokuyor
Güneşe bakıyorum yüzüm aydınlık
Yanlızlığın ağıtını dinliyorum;
ninnilerinde anaların
Arıyorum seni çocuk...
Gölgesi altında sokak lambalarının

Sol yanım hep yangın yeri
Sağ yanımda intihar telaşı var
Yalan dünyaların,
Yalan deryalarından süzülüyorum
Not düşüyorum,
Kağıtların masanın kirine
Yani el izine, elinin izine belki de
Ne vakit seni ansam
Sefil gecelerinde karanlığın
Çığlını duyamıyorum
Sol yanım hep yangın yeri
Sağ yanımda intihar telaşı var
Tanesine mısra derdiğim tespihim
Satır aralarına anılarımdan
Notlar düştüğüm kitaplarım
Peşine düştüğüm yeni hayatım
Gecenin bilmem kaçında
Uyandırdığım dostum, sırdaşım
Sen güzel çocuk
Seni düşünüyorum

Sol yanım hep yangın yeri
Sağ yanımda intihar telaşı var
Düğümünü çözüyorum, gizini hayatın
Dağ rüzgarlarıyla bağırıyorum türkümü
Uzaklığın ötesinden yakınlığını hissediyorum
Gece sır oluyor
Gündüz ihanet
Yıldızlardan uzanıp gözlerini okşuyorum
Yarısına üç kala gecenin
Avuçlarına küllerimi yakıyorum
Sol yanım hep yangın yeri
Sağ yanımda ihanet telaşı var
Vazgeç dolaştırmaktan beni
Duyguların mahzeninde
Beni şiirle anla ve yargıla
İzin ver, ellerine güller devşireyim
Çözebileyim imgesini bu yalanın
Düşürme gölgelerini ne olur
Ne olur ifşa etme sırrımızı ne olur,
Çocuk... Ya da sevgilim
Sol yanım hep yangın yeri
Sağ yanımda intihar telaşı var...

Deniz Yılmaz