buraqq
Profesör
- Katılım
- 13 Mart 2008
- Mesajlar
- 1,549
- Reaksiyon puanı
- 6
- Puanları
- 218
kurban bayramında dayımlar bize teşrif ettiler. telefonunu ve tesbihini unutmuş burada. ben de ptt kargo ile yollamaya karar verdim. telefonu tesbihi aldım gittim postaneye.
telefonu ve tesbihi masanın üstüne koydum. bunları şu u adrese yollayacağım dedim. kadın da bana bi kutuya koy getir dedi. içinde köpük filan da olsun ezilip kırılmasın dedi. sonra arkadan bir adam geldi aynı konuşmaları adama da yaptım(kadın gitti bu arada) git kırtasiyeye bi tane havalı zarf al da gel dedi. ben de gittim ne olduğunu bilmiyorum. aldım geldim. (içinde küçük hava baloncukları var ve darbeleri azaltıyor)
adresi üstüne yaz gönderen alan diye dedi yazdım içine koy yapıştır dedi. ben de içine koydum ve zarfın yapışacak bölgesini bir güzel yaladım bastırdım yapışmadı. sonra adam gözümün içine bakarak zarfı elimden aldı ve benim yaladığım yerdeki şeriti çıkardı
ve hiçö yalamadan etmeden yapıştırıverdi zarfı... o andan sonra ne yapacağımı bilemedim. dalgınlığıma ve birada sinirli bir anıma geldi heralde. kendimi köyden şehre gelipte ne yapacağını bilmeyen saçma saçma davranan insanlar gibi hissettim. hayatımda hiç öyle utanmamıştım. ben zarfı yalayarak yapıştırmaya çalıştım... ben gittikten sonra bir güzel gülüştüler biliyordum aslında ama ne oldu oldu işte
haala düşünüp bir yandan gülüyorum bir yandan da kızıyorum bir yandan da postanenin önünden geçerken hızlıca geçiyorum
telefonu ve tesbihi masanın üstüne koydum. bunları şu u adrese yollayacağım dedim. kadın da bana bi kutuya koy getir dedi. içinde köpük filan da olsun ezilip kırılmasın dedi. sonra arkadan bir adam geldi aynı konuşmaları adama da yaptım(kadın gitti bu arada) git kırtasiyeye bi tane havalı zarf al da gel dedi. ben de gittim ne olduğunu bilmiyorum. aldım geldim. (içinde küçük hava baloncukları var ve darbeleri azaltıyor)
adresi üstüne yaz gönderen alan diye dedi yazdım içine koy yapıştır dedi. ben de içine koydum ve zarfın yapışacak bölgesini bir güzel yaladım bastırdım yapışmadı. sonra adam gözümün içine bakarak zarfı elimden aldı ve benim yaladığım yerdeki şeriti çıkardı
ve hiçö yalamadan etmeden yapıştırıverdi zarfı... o andan sonra ne yapacağımı bilemedim. dalgınlığıma ve birada sinirli bir anıma geldi heralde. kendimi köyden şehre gelipte ne yapacağını bilmeyen saçma saçma davranan insanlar gibi hissettim. hayatımda hiç öyle utanmamıştım. ben zarfı yalayarak yapıştırmaya çalıştım... ben gittikten sonra bir güzel gülüştüler biliyordum aslında ama ne oldu oldu işte haala düşünüp bir yandan gülüyorum bir yandan da kızıyorum bir yandan da postanenin önünden geçerken hızlıca geçiyorum
