Özdemir Asaf Sözleri

[Death Mark]

• Anı bahçelerinde üşümek sıcaktı.
• Ben birini sevmiyordum. O da beni sevmiyordu. Bir gün bir yerde randevulaştık. Ben gitmedim. O da gelmedi.
• Ben ölseydim, o belki ağlardı. Ama o ağlasaydı, ben ölürdüm.
• Bir insan treni kaçırırsa başka bir tren gelir onu alır. Bir ulus treni kaçırırsa başka bir ulus gelir onu alır.
• Bir sevgiyi anlamak, bir yaşam harcamaktır... Harcayacaksın!
• Bugüne en uzak gün, dün.
• Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu,
• Birinciliği beyaza verdiler.
• Damla biraz daha küçük veya büyük olamayacağı gibi ben de biraz daha şöyle biraz daha böyle olamam.
• Dünüyle ünlü insanlar bugün gün yüzü görmezler.
• Evlilik, iki kişilik yalnızlıktır.
• Gelmesen önemli değil, gelsen önemli olurdu!.. Gelmemen büyük yalnızlığımı doldurdu...
• Sustuğunu bilen olgundur, bildiğini susan değil.
• Gerçek değer; gelmesi boşluk dolduran değil gitmesi boşluk yaratan.
• Kaybedeceğini bile bile neden mücadele ediyorsun dedi, öleceğini bile bile yaşadığını unutmuştu o ama... Bozmadım.
• Kendi bahçesinde dal olamayanın biri, girmiş bahçeme ağaçlık taslıyor.
• Ne derseniz deyin, heykellerin saçı yoktur.
• Sevilenin yanlışı görünmez, sevilmeyenin görüntüsü yanlıştır.
• Yanına kadar koştuktan sonra, bir adım daha atamayacaksan eğer; oraya kadar sakın koşma. Sana değil, bekleyene yazık olur.
• Yaşamak için bırakılmış bir yön baktım, yoktu: Ben direnmek için elimden gelin yaptım.

 

[Gökçe Asena]

O beni, bende onu bekliyordum..
Ve hiç konuşmadan bir gün daha sona eriyordu...

 

[tanselya]

İyi geceler canım derdin. Gecenin iyiliğinden çok, canın olma düşüncesi yeşerir dururdu içimde. Ben yürümeye başlayınca denizlerin üstünde karalarda koşanlar durup bana baktılar.