Karadenizin Şair Ceketli Çocuğu, Kazım Koyuncu...

[The Judge]

Kâzım Koyuncu Laz kökenli Karadeniz müziği ile Rock'n'Roll müziği sentezleyerek kendi tarzını oluşturan Türk müzisyen, söz yazarı, oyuncu ve aktivist.
33 yaşında İstanbul'da akciğer kanseri sonucunda vefat etmiştir.

Çok küçük yaşlarda müzikle tanışan Kazım Koyuncu 1980'li yılların sonunda İstanbul taşınmıştır. İlk olarak amatör rock müzik yapmaya merak salar ve 1990'lı yılların başında arkadaşları ile çeşitli yerlerde küçük çaplı konserler vermeye başlar.

1994 yılında Laz müziğini rock müziği ile birleştirerek kendi tarzını yarattıktan sonra aynı yıl arkadaşları ile birlikte Zuğaşi Berepe adında bir grup kurma kararı alır.

1995 yılında grup Va Mişkunan adlı ilk albümlerini yayınladı. İlk defa duyulan bir tarz olduğu için albüm olumlu tepkiler aldı. 1998 yılında ikinci albümleri İgzas'ı çıkardılar. Albüm ilk albüme göre daha çok ses getirdi. Bu albümden sonra grup dağıldı.

2000'li yılların başında Kâzım Koyuncu askere gider ve askerden geldikten sonra ilk solo albümünün çalışmalarına başlar 2001 yılında, Viya! adlı ilk solo albümünü yayınlar.

2002 yılında Gökhan Birben ile birlikte Gülbeyaz adlı televizyon dizisinin müziklerini yapmaya başladı. Aynı zamanda dizinin bazı bölümlerinde oynadı. Dizi müzikleri büyük ilgi gördü.

Daha sonra Kâzım Koyuncu, Türkiye çapında tanınmaya başlandı. Konserleri büyük kitlelerce izlendi. 2003 yılında ikinci solo albümünün kayıtlarına başladı. 2004 yılında Hayde adlı ikinci albümünü çıkardı. İkinci albüm ilkine göre büyük bir satış rakamına ulaştı. Yılın en çok satan albümlerinden birisi oldu.

2004 yılının sonunda kanser olduğu haberini aldı. Haberi alan ailesi ve sevenleri çok üzüldü. Doktorlar kendisini çok fazla yormamasını söylese de Kâzım Koyuncu konserler vermeye devam etti. 2005 yılında son konserini Karadeniz Teknik Üniversitesi'nde verdi. Aynı yılın, 25 Haziran tarihinde ise Şişli'de hayatını kaybetti.

Kazım Koyuncu hakkında ne okuduklarınız, ne de duyduklarınız onu anlamanıza yardımcı olur. Onu anlamak için hissetmek gerekir.

Haydi albümünün kapağından;

Bu arada,​

hiç başımızdan eksik olmayan gökyüzüne,​

günün karanlık saatlerine,​

arası sıra kopsa da fırtınalara,​

bir gün boğulacağımız denizlere,​

eski günlere, neler olacağını bilmesek de geleceğe.​

Kötülüklerle dolu olsa da tarihe,​

Tarihin akışını düze çıkarmaya çalışan,​

tüm güzel yüzlü çocuklara...​

... Kötü şeyler gördük​

Savaşlar, katliamlar.​

Ölen öldürülen çocuklar gördük.​

​

Kendi dilini, kendi kültürünü,​

kendisini kaybeden insanlar, topluluklar gördük.​

Yanan köyler, kentler, ormanlar, hayvanlar gördük.​

​

Yoksul insanlar, ağlayan anneler, babalar,​

her gün bile bile sokaklarda ölüme koşan tinerci çocuklar gördük.​

​

Biz de öldük.​

Ama her şeye rağmen bu yeryüzünde şarkılar söyledik.​

Teşekkürler dünya.​

​

ve Teşekkürler Şair Ceketli Çocuğa...​

 

[The Judge]