Hayattan soğudum ve yanlız hissediyorum.

[lqnd]

Şükür her zaman olmalıdır, ama sağlık durumun iyiyse ve senden daha kötü durumdakileri görerek haline bir kez daha şükür etmenin neresi samimi değil anlamış değilim ?

Kendinizle çelişiyorsunuz.Ben de her zaman her durumda şükür edilmesi gerektiğini söyledim zaten.Orda dikkatinizden kaçan bir sadece sözcüğü var.Tabiki insan kendinden kötü durumdakileri görerek şükretmeli ama eğer bu şükür sadece dilden ise bir samimiyeti olmaz gönülden ise gereğini yapar o insan ve elinden geldiğince yardımcı olur zor durumdakilere.Anlatmak istediğim buydu.

 

[7/24]

Kendinizle çelişiyorsunuz.Ben de her zaman her durumda şükür edilmesi gerektiğini söyledim zaten.Orda dikkatinizden kaçan bir sadece sözcüğü var.Tabiki insan kendinden kötü durumdakileri görerek şükretmeli ama eğer bu şükür sadece dilden ise bir samimiyeti olmaz gönülden ise gereğini yapar o insan ve elinden geldiğince yardımcı olur zor durumdakilere.Anlatmak istediğim buydu.

Burada mutabık olduk sanırım. Dilden ise samimiyeti olmaz. Son cümlede daha açıklayıcı oldu.
Hem mutlu günde hemi de kederli günde şükretmelidir insan. Ama kederli durumunda kendini iyi hissetmiyorsa kendi sağlığını görerek bir kez daha şükür etmesi onu kederinden bir nebze de olsa kurtarabilir, benimde anlatmak istediğim buydu.

 

[lqnd]

Burada mutabık olduk sanırım. Dilden ise samimiyeti olmaz. Son cümlede daha açıklayıcı oldu.
Hem mutlu günde hemi de kederli günde şükretmelidir insan. Ama kederli durumunda kendini iyi hissetmiyorsa kendi sağlığını görerek bir kez daha şükür etmesi onu kederinden bir nebze de olsa kurtarabilir, benimde anlatmak istediğim buydu.

ikimiz de eksik konuştuk başta puzzle şimdi tamamlandı

 

[mehmet0321]

@mehmet0321
ben de 18 yaşındayım. sen neysen şu an oyum
üstelik bende bilgisayar mühendisliği istiyorum
hiç bir şey zevk vermiyor şu an bana.
bunun sebebi sevgi-ilgi eksikliği bence.

bir sürü arkadaşın olabilir ama
şu an bi sorunun var ve kaç kişi sana yardım etmek istiyor ?
anlatınca kaç kişi seni anladı ?

biraz da yumuşak kalpli biriysen bu durumu iyice zorlaştırır.
mutlu numarası yapmak seni geçici olarak rahatlatabilir ama köşene çekilince neler olup bittiğini nasıl bir hayatın olduğunu düşünüp kahrolursun.
hayat düşündüğün kadar kötü değil

seni sevecek birin bul.
1 yıldır eksik olan şey bence bu

başka şeylerde olabilir mesela gider bi site kodlar sın bi yazılım yaparsın vs ama bu seni geçici olarak oyalar. yani kalbini durdur beynini çalıştırır bir süre sonra kalbin yine devreye girer ve daha çük üzülürsün.

kalple alakalı bir durumu beyinle çözmezsin mantık işe yaramaz yani

Benim hissattiklerimi anlayabilen sanırım sadece sensin.Aşk konusuna gelince konuyu açtığımda yazmıştım ailemin durumu iyi değil hatta borç batağındayız.Ben ona sevgiden başka ne verebilirim.Sanırım bu devirde ilişkiler sadece aşkını sunarak yürümüyor yada ben yanılıyorum.

 

[KaJMeR13]

Benim hissattiklerimi anlayabilen sanırım sadece sensin.Aşk konusuna gelince konuyu açtığımda yazmıştım ailemin durumu iyi değil hatta borç batağındayız.Ben ona sevgiden başka ne verebilirim.Sanırım bu devirde ilişkiler sadece aşkını sunarak yürümüyor yada ben yanılıyorum.

zaten bende sana "senden sadece sevgi isteyecek" birini bul dedim ki abi
para mutluluk getirmez.
para mutluluk getirir diyenler para için her şeyi yapan insanlardır genelde.
maddi açıdan da ortağız

hayır yanılmıyorsun günümüzde insanların büyük kısmı ilişkilerde sevgiye değil ne verdiğine bakıyor. kendi çıkarları için hareket ediyorlar.

eminim sen şu an hayalindeki insanı bulamayacağını düşünüyorsun öyle biri karşıma çıkmaz diyorsundur
emin ol çıkacak sen istemesen de hakettiğin insan seni bulur


şunu da söylemek isterim bir ilişkide taraflardan biri, diğerinden sevgi dışında bir şey istiyor ya da umuyorsa o ilişki evlilikle sonuçlanmaz. sonuçlanırsa da adı mantık evliliği oluyor sanırım...

yani gerçek sevgi
maddiyat, mesafeler, olumsuzluklar, kötü durumlar, hatta aileler, ırk ayrımı gibi binlerce durumun etkisinde kalmaz. bunlar "birlikte aşılmayı" bekleyen zorluklardır sadece.

mutlu olmaya çalışma bu senin elinde değil bence
etrafındaki nisanların mutluluğundan da rahatsız olma
boşver onları kendi haline bırak
gün gelir hayallerin gerçek olur bekle ve gör

ben bekliyorum mesela. vazgeçmeden umudumu kaybetmeden

 

[The Virus]

Bazı etkenlere bağlı olarak (aileiçi sıkıntılar, yeterince ilgi görmeme vs. ) böyle düşünüyor olabilirsin. Ne diyeyimki, herhalde geçer zamanla. Mesela kendine yeni uğraşlar bulabilirsin. Veya sana yaşamayı hatırlatacak bazı şeyler. Böylece yaşama sevincine de kavuşabilirsin.

 

[mimarus.1]

Bu konu üzerinden yıllar geçmiş ama tam da şuan aynı benzer durumları ben yaşıyorum. Hayatımda eksik bir şeyler var ama ne olduğunu sorarsanız orası biraz karışık tabi. Gezmek dolaşmak farklı aktivitelerde bulunmak bunlar o içimde ki sıkıntıyı dağıtmaya yetmiyor. psikolojik bir yalnızlık hissi belki de. İnsan yanında moralman destek olacak birini arıyor. Hayatı boyunca yaşadıkları da o an atlatabildiği şeyler bile olsa sonra ki yıllarda o problemlerin çözülmediğini böyle kendimizi boşlukta hissederek fark edebiliyoruz. Yapıcı olmak önemli... Ama nasıl?? Özellikle ben samimiyetsiz her şeyden çok sıkıldım. Destek istiyorum bazen yanımda elimden tutacak benim derdimi anlayabilecek birinin desteğini... Problemin ne olduğu belli olunca çözmek kolay diye düşünebilirsiniz belki ama inanın yanınızda olmasını istediğiniz insan olarak size uyacak birini gerçek anlamda bulabilmek bu hayatta ki en zor şeylerden biri. Nedense olmuyor bir türlü. Ne duygularımı, ne düşüncelerimi karşımda ki insana aktaramıyorum. İlişkimden yeni ayrıldım. Bana her zaman iletişim problemim olduğunu söyledi durdu. Belki doğruydu. Mevzu duygular olunca ifade etmesi bana o kadar zor geliyor ki. Sonra bir baktım başka arkadaşları için beni kırmaya başlamış. Ben ne ara bu kadar izin vermişim ne ara bu noktaya gelmişim inanın bilmiyorum. Sevdiğin birisiyle devam edebilmenin zor olduğunu bilmenize rağmen yinede onunla olmayı istemek bu hayatta ki en büyük çıkmaz. İşte bende tam olarak o çıkmazdayım. Mantığımda kalbimde birbirinden ayrı şeyler söylüyor. Mantığımı dinlemem gerektiğini bilmeme rağmen dinleyemiyorum çünkü bu sefer de canım yanıyor. Bütün bu yazdıklarımda benim boşluk hissimin nedenleri işte. Burada okumuş olduklarım benzer problemler yaşamış olan insanların varlığından haberdar olmamı sağladı en azından yalnız değilim ama bu konunun gerçekten bir çözümü var mıdır? Çözüm üretemediğim her saniye hayattan nefret ediyorum. Biraz daha soğuyor içimde ki yaşama hissi. Kendimi en dipte ve en çıkmaz yerde hissediyorum. Gece gece içinizi de kararttım kusuruma bakmayın. Yazılardan cesaret buldum bir dürtü ile yazmaya başlayınca baktım her şey dökülüvermiş içimden... İyi akşamlar herkese