Ben gülmedim, gülemedim. Üzüldüm sadece.
İnsan doğarken kulağına ezan okusun diye imam çağrılır. Sonra çocuk biraz büyüğünce dinini, diyanetini, kitabını öğrensin diye hocaya, imama gönderilir. Sünnet olur, mevlidi için imam çağrılır. Düğünü olur nikahı için imam çağrılır. Cumasında, bayramında ve ramazanında imam'ın verdiği vaazla dininin hassasiyetlerine vakıf olmaya çalışır. Asker cepheye gider imam görevdedir, çünkü haması nutuklara ihtiyacı vardır askerin. Sonra öldü mü biri yine bir imama koşulur hemen. Bu böyle devam eder.
Sonra da hayatı boyunca yanında, yakınında olan birini bir budist kadar bile saygın bulmaz, aşağılar ve uyduruk hikayelerle güler, alay eder, onunla eğlenmekten haya etmez. Neyleyim, vatan sağolsun.