Devran

[ramhasanbash]

Gölgeler susadığında sis ve karanlığa kurban edermiş tüm ışıklarını...
Dağlar silkelendiğinde korkusuz diye adlandırılan insanlar pusar kalırmışlar bu devranda...

Kehanetler boşa çıkarmış birçok gök gürlemesinin ardından...
Kahinler lanetlenir ve yalanlanırmış tüm yüzlerde yüzbinlerce...

Felaketler tellallarından önce koşa gelirmiş ak gündüz aromalı karanlık akşamlarda bembeyaz tenlere...

Kadınlar erkekleri severmiş erkekler kadınları sessiz ve korkusuz ılık gecelerde...

Ay ışığında sevişirmiş tüm gölgeler zevk almadan insanlara inat sillüetler diyarında...

Hazlar küçümsenmiş o gece...

Azlar çok gelmiş,çoklar azalmış varlık gölgelerin üstünde seyredermiş.
Kuşlar lal kesilir,ağaçlar özütünü ağlarmış toprağa..

Ramhasan Bash