mperk
Profesör
- Katılım
- 25 Nisan 2010
- Mesajlar
- 1,941
- Reaksiyon puanı
- 55
- Puanları
- 0
Orman ahalisi huzur ve sükünet üzere yaşıyorlardı. Ah bir de aslana yem olma korkusu olmasa. Bu korku hepsinin canına tak etmişti. Nihayet bir toplantı tertip edip bu sıkıntıdan kurtuluş yolunu aramaya başladılar. Ve şu karara vardılar: herkesin bir sırası olacak. Sırası gelen gidip aslanın kendisini yemesi için teslim olacak. Buraya kadar tamam, fakat bu kararı aslana tebliğ edecek cesur kim?
Derken oradan geçmekte olan bir sinek kahraman edasıyla atıldı: ben yaparım bu işi. Listeyi ona teslim ettiler. Uçtu, uçtu ve yüksekçe bir yere konup: çabuk bana aslanı çağırın diye haykırdı. Ortalık birden sessizliğe boğulmuştu. Herkes sesin geldiği tarafa baktı. Manazara son derece vahimdi; zira zavallı densiz sineğin konduğu yer hayvanların korkulu rüyası aslanın burnuydu.
Sinek yaratılış itibariyle bayağı bir mahluktur. Büyük işlerle uğraşmaktan uzak, düşük işlerin adamıdır. Hal böyle olunca büyüklere ve büyük işlere ve akıl erdiremez, onlardan anlamaz.
Bu bir kabiliyet meselesidir. Tıpkı ceylan gibi: o, yapısı itibariyle ormanlar kıralını en iyi tanıyıp, sakınandır. Öyleyse aslandan korkmak için ceylan olmak lazımdır.
Bütün mahlukatı yoktan var eden, koruyup gözeten, dünya ve ahiretlerini tanzim eden yaratıcının hatırını sayıp, ona karşı gelmekten sakınan insanların hor görüldüğü devirde zamane insanları için bu hikayede çok önemli ibretler vardır. Zira, Allah yücelerden yüce, eşi ve benzeri olmayan, padişahlar padişahıdır.
Ondan kormak, onu darıltmaktan, ona karşı gelmekten kormak er kişinin işdir. Ondan korkanlar gerçekten padişahı tanıma şerefine nail olan insanlardır.
İşte onlar, insan olduklarını farkeden ve bunun hakkını veren kişilerdir. Bu sayede sinek olmaktan kurtulup ceylan olabilmişlerdir. Elbette sinek bunu kavrayamaz. Bunun için de ceylanın haline şaşar, bir anlam veremez. Ama bu hal ceylanı küçük düşürmez bilakis yüceltir: zira, sineğin düşüklüğü, ceylanında yüceliği ortaya çıkmıştır artık. Onun için Rabbimiz Fâtır süresi, 28 de, Allah'tan kulları arasında da ancak ilim sahipleri olanlar korkar buyurmuştur.
Traık ERDOĞMUŞ
http://alikarahoca.net/tarık-erdoğmuş/1415-aslandan-korkmak.html
Derken oradan geçmekte olan bir sinek kahraman edasıyla atıldı: ben yaparım bu işi. Listeyi ona teslim ettiler. Uçtu, uçtu ve yüksekçe bir yere konup: çabuk bana aslanı çağırın diye haykırdı. Ortalık birden sessizliğe boğulmuştu. Herkes sesin geldiği tarafa baktı. Manazara son derece vahimdi; zira zavallı densiz sineğin konduğu yer hayvanların korkulu rüyası aslanın burnuydu.
Sinek yaratılış itibariyle bayağı bir mahluktur. Büyük işlerle uğraşmaktan uzak, düşük işlerin adamıdır. Hal böyle olunca büyüklere ve büyük işlere ve akıl erdiremez, onlardan anlamaz.
Bu bir kabiliyet meselesidir. Tıpkı ceylan gibi: o, yapısı itibariyle ormanlar kıralını en iyi tanıyıp, sakınandır. Öyleyse aslandan korkmak için ceylan olmak lazımdır.
Bütün mahlukatı yoktan var eden, koruyup gözeten, dünya ve ahiretlerini tanzim eden yaratıcının hatırını sayıp, ona karşı gelmekten sakınan insanların hor görüldüğü devirde zamane insanları için bu hikayede çok önemli ibretler vardır. Zira, Allah yücelerden yüce, eşi ve benzeri olmayan, padişahlar padişahıdır.
Ondan kormak, onu darıltmaktan, ona karşı gelmekten kormak er kişinin işdir. Ondan korkanlar gerçekten padişahı tanıma şerefine nail olan insanlardır.
İşte onlar, insan olduklarını farkeden ve bunun hakkını veren kişilerdir. Bu sayede sinek olmaktan kurtulup ceylan olabilmişlerdir. Elbette sinek bunu kavrayamaz. Bunun için de ceylanın haline şaşar, bir anlam veremez. Ama bu hal ceylanı küçük düşürmez bilakis yüceltir: zira, sineğin düşüklüğü, ceylanında yüceliği ortaya çıkmıştır artık. Onun için Rabbimiz Fâtır süresi, 28 de, Allah'tan kulları arasında da ancak ilim sahipleri olanlar korkar buyurmuştur.
Traık ERDOĞMUŞ
http://alikarahoca.net/tarık-erdoğmuş/1415-aslandan-korkmak.html
