battles
Öğrenci
- Katılım
- 20 Ocak 2012
- Mesajlar
- 65
- Reaksiyon puanı
- 0
- Puanları
- 6
İki ay önce üniversitede arkadaşlarla sınıfımızda hangi kız daha güzel diye konuşuyorduk sınıfta.Herkes bir kıza bakıp bu daha güzel diyordu ben de baktım yok güzel değil dedim.Bana güzel olan bir kızı göster de bakalım güzelden anlıyor musun dediler.Sınıfa baktım bir kızı gördüm ve diğerlerinden daha güzel bu kız dedim.Güldüler güzelden anlamadığını biliyorduk dediler.Neyse ilk hafta kızı hiç takmıyordum sonra ne oldu ben bu kızı her gördüğümde heyecanlanıyordum,dilim tutuluyordu.Git gide kıza aşık oldum.Bir gün arkadaşım bana o kızın hotmaili bu kağıtta yazılı ödev yollamam için kağıda yazıp bana verdi dedi.Ben de heyecanla kağıdı alıp eve geldim.Düşünmeye başladım kız beni tanımıyor nasıl facebook isteğimi kabul edecek diye.Sonra bir baktım küçük kardeşim facebook'ta oyun oynuyor.Kalk çabuk işim var bilgisayarla git 1 saat sonra gel dedim.Facebookta arattım ve facebook'unu buldum sonra ne yapmalıyım diye düşündüm en iyisi kardeşim gibi davranayım dedim.Çok güzelsin Hürrem gibi ne olur arkadaşım ol gibisinden şeyler yazıp yolladım çok geçmeden cevap geldi teşekkürler diye öyle yazıştım onla ve sonunda arkadaşlık isteğimi kabul etti.Sonra o kendisinden bahsetti ben de küçük kardeşim gibi davranıp ona onunla ilgili sorular soruyordum.Ona,seni sürekli düşünen,seni görünce heyecandan eli ayağı titreyen,heyecandan senle konuşamayan biri cesaretini toplayıp çıkıpta sana seni sevdiğini söylerse nasıl bir tepki verirsin diye sordum?Bana,nerde öyle yiğit biri bu devirde kimseye güvenemiyorsun bugün senle çıkar yarın başkasıyla çıkar hem dediğin gibi sürekli beni düşünen biri cesaretini toplayıp beni sevdiğini söylerse çıkmayı düşünürüm dedi.Öyle bir kaç gün yazıştım gene onla sonra facebook duvarında bir aşk şiiri paylaştım.Neyse ben sonunda dayanamadım,kedinimi tanıtmamın zamanı geldi artık deyip kendimi tanıttım.Bana neden öyle bir şey yaptın,benle konuşabilirdin dedi.Ben de,senle heyecandan konuşamıyorum ve seni tanımadığımdan da istek yollayamadım bunun için böyle bir şey yaptım dedim.Anlayışla karşılıyorum ama keşke benle konuşsaydın dedi.Neyse artık beni tanımıştı.Giderek daha fazla yazışmaya başladık,bir ara ödevini bile yapmayı unutmuştu.Artık üniversitede de selamlaşıyorduk ama ben kızdan kaçıyordum hani benle konuşsa heyecandan konuşamasam çok kötü bir duruma düşerim diye.Sonra bir gün bizim arkadaş onu sevdiğini söyle artık içinde kalmasın,her şey için geç olabilir bir gün dedi.Ben de ona hak vererek,kardeşimin ismini değiştirip kendi ismimi yazdım kardeşime de yeni bir facebook açtım ki bizim sınıftan bir sürü kişi ben ismi değiştirince kızın duvarına yazdığım aşk şiirlerini okumuştu tabi ben onları silmeyi unutmuştum.Neyse kıza facebook'ta ondan hoşlandığımı gibisinde şeyler yazıp yolladım.Sabah bana mesaj yazmıştı.Heyecanla mesaja tıklayıp okumaya başladım.Bana,korktuğunun başına geldiğini,kimseyle çıkmayı hiç düşünmediğini,başkası olsam engelleyeceğini,onu unutmamın daha iyi olacağını gibisinden yazmıştı.Donup kalmıştım,bana çıkmayı düşündüğünü,cesaretini toplayıp söyleyecek bir yiğit varsa neden olmasın demişti.Hiçbir şey anlamamıştım o kızgınlıkla onu engelleyip facebook'umu dondurdum.Sabah üniversiteye gittim. Arkadaşlar herkesin ondan hoşlandığımı öğrendiğini söyledi.Nasıl olur dedim kız mı söyledi dedim.Yok duvarına aşk mesajları yazmıştın bir sürü kişi görmüş dediler ordan öğrenmişler demin senden bahsediyorlardı dediler.Ne yapacağımı şaşırdım.Sınıfa gitmeyecektim ama arkadaşların zoruyla sınıfa gittik.Herkesin gözü üzerimdeydi ve gülüyorlardı.En arka sıraya geçip oturdum.Diğer erkek öğrenciler de bana ondan hoşlandığımı yok yazdığım şiirleri gördüklerini söylenmeye başladılar.Artık dayanamıyordum ve kendime hakim olamadım sınıfta bağırıp çağırdım kızdan hoşlanmıyorum artık,yok neymiş yiğit biri olsa çıkmayı düşünüyorum yok bu zamanda güvenilecek erkek yok yarın başkalarıyla çıkarlar hepsi palavra diye.Bende zerre kadar heyecan ve utanma kalmamıştı o an.Herkes şaşırıp kalmıştı.Sınıftan çıktım ve çıkardım sigaramı içmeye başladım.O gün yürüyerek eve gittim ve tekrar tekrar yaşadıklarımı düşünüp durdum.Ve keşke hiç aşık olmasaydım o kıza deyip durdum meğer ben tek bir kıza odaklandığımdan etrafımdakileri görmüyordum.Şimdi çok daha sinirleniyorum ama artık heyecandan hiç eser yok bende.Üniversitede de kimse bahsetmiyor artık o olayı ve o kız da sınıfta ya da karşıdan gelirken bana bakıp duruyor ama artık hiç takmıyorum onu unuttum gitti...
