Anne ve babanın ayrı olması

[SoruSoranArkadaş]

Merhaba arkadaşlar benim annem ve babam ben 7-8 yaşındayken ayrıldı. He kavgalı bir ayrılık mı? hayır. Hala buluşuruz felan filan. Babam iş gereği İstanbul'da ben ve annemse Antalya'dayız. Şuan 14'üme girdim ve aslında yavaş yavaş bazı şeyleri sorgulamaya başladım. Yani hiç aile diye bir şey olmadığını düşünüyorum bizim için. Akşam annemle sohbet etmeye gidiyorum eli telefonda erkek arkadaşıyla yazışıyor aynı şey babam için hafta sonları geliyor. O da elinde cep telefonu kız arkadaşlarıyla yazışıyor. En son annem ben ve babam ne zaman yemek yedik hatırlamıyorum. Birbirlerine en son ne zaman sarıldılar bilmiyorum. Sizce de bir çocuk için bir yıkım sebebi değil mi? Onlara bir şey söyleyemiyorum. Bilmiyorum

 

[Livia sas Junius]

ben de babasiz buyudum. seni sorumluluk sahibi yapar boyle seyler. durumu erkenden kabullenirsen yasitlarindan daha guclu biri olur cikarsin. hem ileride aile kurmak ve yasayamadigini yasatmak icin guclu bir motivasyonun olur.

 

[KamtariR]

teknolojinin yıkıcı etkilerinden biri de bu. ailelerin bireyselleşmesi.

 

[SoruSoranArkadaş]

ben de babasiz buyudum. seni sorumluluk sahibi yapar boyle seyler. durumu erkenden kabullenirsen yasitlarindan daha guclu biri olur cikarsin. hem ileride aile kurmak ve yasayamadigini yasatmak icin guclu bir motivasyonun olur.

evet ama sadece babam değil annemde öyle. yemek yiyeceğiz elinde telefon birleriyle yazışıp gülüşüyor. şöyle bir yanına gidip göz ucuyla bakayım diyorum hemen telefonu kapatıyor ki bu çok sinir bozucu onu üzmemek için bir şey demiyorum. ama içten içe yanıyorum. ama dediğin gibi çok büyük bir motivasyon oluyor. ne zaman aklıma takılsa kendimce söz veriyorum çocuklarım olursa böyle şeyler yaşatmayacağım diye.

 

[|Ⓢєччαh|]

ne zaman aklıma takılsa kendimce söz veriyorum çocuklarım olursa böyle şeyler yaşatmayacağım diye.

Üzüldüm delikanlı... Allahım senin elinden tutsun, sana yardımcı olsun. Onların hidayetleri için Allaha dua et. Ama onlara düşman olma. Hayatta her şeyini değiştirebilirsin, eşini, dostunu, arkadaşını vb. Ama anne-babayı Allah tayin eder, onları değiştirme şansın yok. Yapabileceğin tek şey dua etmek.

Yukarıda alıntıladığım cümlen çok hoşuma gitti. Buradan yaşadıklarının seni nasıl olgunlaştırdığı anlaşılıyor. Bu arada ebeveyninin bu sorumsuzluk anaforundan kurtulmanın en sağlam yolu derslerine, okuluna dört elle sarılman, çok, çok çalışıp çok iyi mevkilere gelmen. Asla moralini bozup okulunu, derslerini ihmal etme.

Unutma ki annen baban da olsa sonuçta onlar da bir insandır. Yaptıkları ve davranışları kesinlikle yanlış ve hatalı ama hataları zaten hep insanlar yapıyor. Onların bu hatasından ibret al ve sen çok iyi ve sağlam bir aile kurmanın hayallerini kur.

Allah Teala yardımcın olsun.

 

[Nixc0r]

Merhaba arkadaşlar benim annem ve babam ben 7-8 yaşındayken ayrıldı. He kavgalı bir ayrılık mı? hayır. Hala buluşuruz felan filan. Babam iş gereği İstanbul'da ben ve annemse Antalya'dayız. Şuan 14'üme girdim ve aslında yavaş yavaş bazı şeyleri sorgulamaya başladım. Yani hiç aile diye bir şey olmadığını düşünüyorum bizim için. Akşam annemle sohbet etmeye gidiyorum eli telefonda erkek arkadaşıyla yazışıyor aynı şey babam için hafta sonları geliyor. O da elinde cep telefonu kız arkadaşlarıyla yazışıyor. En son annem ben ve babam ne zaman yemek yedik hatırlamıyorum. Birbirlerine en son ne zaman sarıldılar bilmiyorum. Sizce de bir çocuk için bir yıkım sebebi değil mi? Onlara bir şey söyleyemiyorum. Bilmiyorum

Zamanla alışıyorsun cidden kendini çok üzmemeye çalış bende yaşadım bunun gibi birkaç şey ama şuan aklıma gelse gülcek durumdayım o yüzden kendini pek üzme alışıyorsun zamanla