Allah[cc]için sevmenin fazileti

[habibineccar]

ALLAH[cc] İÇİN SEVMENİN FAZİLETİ

​

Kim Yüce Allah için kardeş edinmenin faziletini ve Allah için sevmenin derecesini yakinen bilirse, kardeşine sabreder, ona teşekkür eder, kendisine karşı yumuşak davranır, eziyetlerine tahammül gösterir. Bütün bunları, bu vesile ile beklediği şeyleri ele geçirmek ve aradığına ulaşmak için yapar; çünkü kulun, başladığı bir ameli tamamlamak ve amelin şükrünü yerine getirmek için sabra ihtiyaç vardır. Nimetin devamı için bu lazımdır. Kıymetli şeylerin peşine düşen kimse, fikrini ona göre hazır eder. Kim bir şeye rağbet ederse, sevdiği şeyleri o yolda feda eder. Allahu Teala sevdiği kimseleri, sevdiği şeylerde muvaffak eder.

İbnu Mesud (r.a), Hz. Resûlullah’ın (s.a.v) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:
“Allahu Teala için birbirini sevenler, cennette kırmızı yakuttan yapılmış yüksek binalarda bulunurlar. Her binada yetmiş bin oda bulunur. Oradan cennet ehline bakarlar. Güneşin dünyadakileri aydınlattığı gibi; onların güzelliği de cennet ehlini aydınlatır. Üzerlerinde yeşil atlastan yapılmış elbiseler vardır. Alınlarında:
“Bunlar, Allahu Teala için birbirini sevenlerdir.” ibaresi yazılıdır.”[1]
Muaz b. Cebel’den (r.a) rivayet ettiğimiz hadis de bu konudadır. Ebu İdris Havlâni (rah), Muaz b. Cebel’e (r.a):

-Ben seni Allah için seviyorum, dediğinde, Hz. Muaz, ona şöyle demiştir:
-Müjde sana, müjde! Ben Hz. Resûlullah’ın (s.a.v) şöyle buyurduğunu işittim:
“Kıyamet günü bir takım insanlar için Arş’ın etrafında kürsüler/tahtlar kurulur. Yüzleri ayın ondördü gibi parlar. O günde insanlar endişe içindedirler, onlar ise hiçbir şeyden çekinmezler; insanlar koru içindedirler; onlar korkmazlar. Onlar, Yüce Allah’ın kendilerine hiçbir korku ve üzülme olmayan dostlarıdır.” Efendimiz’e (s.a.v):
-Onlar kimlerdir?, diye sorulduğunda; şu cevabı verdi:
-Onlar Yüce Allah için birbirini sevenlerdir.”[2]
Ebu Hureyre’nin (r.a) rivayet ettiği hadiste ise, Hz. Resûlullah (s.a.v) şöyle buyurmuştur:

“Arşın etrafında nurdan yapılmış bir takım minberler/yüksek tahtlar vardır. Üzerinde bir takım insanlar bulunur; onların giysileri nurdur, yüzleri de nur gibi parlamaktadır. Onlar peygamber ve şehid değillerdir; fakat peygamber ve şehidler kendilerine gıbta/hayranlık ile bakarlar.” Ashab:
-Ey Allah’ın Resûlü, onların kimler olduğunu bize açıklayın” dediler; Hz. Resûlullah (s.a.v) şöyle buyurdu:
-Onlar Yüce Allah için birbirini seven, meclis kurup sohbet eden ve birbirilerini ziyaret eden kimselerdir.”[3]

Ubade b. Sabit (r.a) yoluyla gelen hadiste ise şöyle buyurulmuştur: “Allahu Teala şöyle buyurmaktadır: “Benim için birbirini seven, birbirini ziyaret eden, birbirine infak ve ihsanda bulunan kimselere muhabbetim hak oldu.”[4]
İbnu Mesud (r.a), Allahu Teala’nın: “Eğer sen yeryüzünde olan her şeyi infak etseydin, onların kalplerini birleştiremezdin; fakat Allah onların arasını birleştirip kaynaştırdı.”[5]
Ayeti hakkında:
“Bu ayet Allah için birbirini seven kimseler hakkında indirildi.” Demiştir.[6]
Ebu Bişr, Mücahid’in şöyle dediğini nakletmiştir: “Allahu Teala için birbirini sevenler karşılaşıp karşılıklı tebessüm ettiklerinde, kuru ağaçların kış günü yapraklarının döküldüğü gibi, onların da günahları dökülür.”
Hz. Resûlullah’ın (s.a.v) şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir;
“Yedi sınıf insan vardır ki; Allahu Teala , kendi gölgesinden başka hiç bir gölgenin bulunmadığı kıyamet gününde onları Arşının gölgesinde gölgelendirir. Onlardan birisi de Yüce Allah için birbirini seven, bu sevgi üzerinde birleşen ve ayrılan iki kimsedir.”[7]

Fudayl b. Iyaz ve diğerleri demişlerdir ki: “Bir kardeşin, diğer kardeşinin yüzüne sevgi ve merhametle bakması ibadettir
[1] Suyuti, ed-Dürrü’l-Mensur, IV, 473; el-Muttaki, Kenzu’l-Ummal, IX, 16; Zebidi, İthaf, VII, 22.

[2] Ebu Davud, Büyu’, 76; İbnu Hıbban, Sahih, No: 577; Heysemi, ez-Zevaid, X, 278-279.

[3] Ebu Davud,Büyu’, 46; Hakim Tirmizi, Nevadiru’l-Usûl, II, 326; Suyuti, ed-Dürrü’l-Mensur, IV, 372; Şevkani, Fethu’l-Kadir, II, 458.

[4] Ebu Dvud, Edeb, 50; Tirmizi, Kıyame, 56; Ahmed, Müsned, VI, 44; Hakim, Müstedrek, IV, 169-170.

[5] Enfal 8/63.

[6] İbnu Cerir et-Taberi, Câmiu’l-Beyan, İlgili ayetin tefsiri; Hakim, Müstedrek, II, 329; Suyuti, ed-Dürrü’l-Mensur, IV, 100.

[7] Buhari, Zekat, 16; Müslim, Zekat, 91; Tirmizi, Zühd, 53; Nesai, Kada, 2; Darimi, Büyu’, 50; Ahmed, Müsned, I, 73; II, 439.
< Konak Dersleri > ALLAH İÇİN SEVMENİN FAZİLETİ
ALLAH[cc] İÇİN SEVMENİN FAZİLETİ - itibarHaber Forum