Allah egoist midir diye sorguluyor. Allah var mı veya yok mu demiyor. Yani böyle bir sıfatı var mı diyor. Eğer varsa da bu ayette acaba egosunu mu tatmin ediyor diyor. Bunun daha nazik sorulabilme tarafı olmadığı için herkes tepki vermiş. Yani bir varlığın her şeyi yarattığına inanıyolar ama bununla övünmesi yaratıcının gariplerine gidiyor.
Bizi yaratmasaydı kendimizin farkına varacak bir hayatımız olmayacaktı. Engelli doğanlar acı çekmeyecek ne yaparsa yapsın yoksul olanlar açlık çekmeyecek su olmayan yerde doğan susuzluk çekmeyecekti. Afrikadaki çocuklar ölmeyecekti. Yürüyerek deneseler yine yolda öleceklerdi. Bundan dolayı insanlar arasında bir haksızlık konusu açığa çıkmıyor mu? Bunu öğrenmek için soruyorum.
Aslında bizi yaratmasa mıydı biz böyle olmayacaktık yoksa yaratılanlar onun emirlerini uygulasalardı genede böyle olacak mıydı? Demek istediğim şu, aslında biz yaratıldığımız için bu hale gelmedik, dünyadaki diğer yaratılanların yaptığı haksızlıklar bu hale getirdi desek daha doğru oluyor.
Anladım fakat o halde doğup psikolojik travmalar sonrası intihar eden o kadar çok kişi var ki. Onlara ne olacak. Hem ibadetleri yerine getirmedi hemde kendi canına kıydı bunlar büyük günahlar. Ama o travmaları yaşamayı kendi istemedi. Dünyaya geldiğine pişman oldu. Şimdi ne olacak birde cehennem ateşinde mi yanacak. Hiç teknolojik aletin olmadığı hala mızrakla dolaşılan yerlerde müslümanlığı kendi akıl yoluyla nasıl bulabilir. Böyle birşey mümkün değil. Orada sen şöylesin diyorlar öyle oluyor. Yine kendi isteğiyle değil.
Şöyleki inan ben daha 23 yaşındayım başıma neler geldi. Çok defa bıçağı elimde buldum. Cidden inanılmaz şeyler yaşadım. Gerek ailemde gerek okulumda (suç olarak değil psikolojik olarak) hayatım hep boyumdan büyük işlerle mücadeleyle geçti. Çoğu zaman düştüğüm yerden kendim kalkmam gerekti. Bu hayat adaletli değil. Mücadele etmek gerek, dayanmak gerek. Bazen durup boyumdan büyük olsada şu lafı demeden edemiyorum “ben intahar etmediysem kimsenin etmeye hakkı yok.” İnanın dinim bana yasaklamasa intahar etmezdim diyemiyorum, bilmiyorum ne yapardım. Herneyse. Özetle intaharlık duruma bazı insanlar hiç gelmez, bazıları az gelir, benim gibilerse çok gelir. Ama önemli olan devam etmek için bişiler bulmakta. İntahar bir kurtuluş gibi gözüksede benim için değil. Allah bana yaşa demişse ben elimden geldiğince dua edip, aksiliklerle mücadele eder elimden gelmeyenide gönül rahatlığıyla ben denedim der bırakırım. Bir nevi bizim elimizde intahar meselesi. “bir nevi”
Ben seni güzellikle uyardım linç yapmayacağım.
