1 yıl arkadaştık neredeyse 1 yıldırda sevgiliydik nefret ederdim ondan çok havalı bi görünüşü vardı kendini ulaşılmaz kılıyodu benm gözmde ilk tanıdıgım zamanlarda daha sonra yavas yavas arkadaş olmaya başladık çok ağladık birbirimize çok güldük beraber birazda akrabayız ya samimi olduk işte dersane bitti o yozgata gitti ardından ben kırsehire gittim okullarımızın ilk yılı başlamıştı ayrı kalınca çok aradık bırbırımızı hergün her saat beraberdik çok güzeldi onunla geçen zaman. şimdi ben staj yapıyorum kırıkkaledeyiz oda burda benm stajım btur sonra onunki başlıyor oda yozgata gidecek eylülün ortasında bitecek stajı çok görüşemeyeceğiz yani ama beklemediğim şeyler oldu butu hayatım alt üst oldu nerdeyse. bir daha fırsatım olmaz diye baş harflerimizden kol düğmesi yaptırdım o kadar çok özendimki çok mutluydum o gün ertesi gün almaya gidecektim .hediyeyi yaptırdığım gün öğleden sonra buluştuk çok mutluyum ya hani hep gülüyorum herşeye.. bana ayrılırız belki dedi şok oldum ama hala gülüyorum şaka mı ya diyorum içimden aslında ayrılmak için gelmiştim ama vazgeçtim dedi niye dedim bugun gözlerinin içine kadar gülüyorsun dedi tek kelime etmedim kalk git yanımdan dedim beraber kalkalım dedi ısrar etti kalktık dolmuşa bindim eve geldim çok kotuydom sanki en yakın dostumun cenazesinden gelmiş gibiydim hediyesi tatili pastası kutlaması sevgisi olan herşeyi bitirdi oyle hevesli heycankıydım ki hiç birseyim kalmadı artık.. butun planı iptal etmek çok zor geldi telefonda konusamamk ne kadar zorladı beni.. siz siz olun sakın planlı programlı yaşamayın hayatınızı onun üstüne kurduğuz insana bile güvenmeyin önce o demeyin önce sizz sizz sizz.. kendimi toparlamaya çalışıyorum çünkü o bile düşünmedi artık önce benn..