Yardım Virüs sonrası hayata alışamadım

[Bero7363]

Virüs başladığında küçüktüm zaten okula pek gitmezdim, hep dua ederdim okullar kapansın diye. 9. sınıftaydım, korona olmasına rağmen okula devam ettim. Ama sorun okulda değildi, ben bölümümü sevmezdim. Ondan sonra yine değiştirdim, istediğim bölüme geçtim. Ama erkekler fazlaydı, kız yoktu (kızım). Ondan sonra açığa çıktım. Depremde zaten online sınavlar vardı, rahattım. Ama bu 1 dönemde sınavlar yüz yüze oldu. 1-2 dönem sınavlarına girdim, çalıştım ama bana yanlış kitap vermişlerdi. Onun üzerine 2. kez iyi çalıştım, eksik kitaplar yoktu. Ama buna rağmen çok kötü aldım, 55-45 gibi not aldım. Ben, o kadar çalışıp bu kadar düşük almam beni çok etkiledi. Kayıt yenilemedim, zaten onu geçtim. Artık liseyi bırakmak istiyorum, okumak gelmiyor ama okumazı ne yapıcam bilmiyorum. Yazılım biliyorum, ama yazılım için diploma istiyorlar. Çoğu kişi yüz yüze çalışmak istemiyor, uzaktan çalışmak istiyor ama çalışılacak yer bulamıyorum. Şimdi yataktan çıkmıyorum, ağlıyorum. Piskolojim kötüydü, iyice berbat oldu. Piskologa önceden gitmiştim, ilaç yazmıştı ama ailem izin vermiyor. Ölsemde kurtulsam diyorum.

Anadoluya geçmek istiyorum ama orada ortaokuldan kalmış insanlar var. Hatta bir kez rüya görmüştüm, onlar gelip zorbalık yapıyorlardı. Çok korkuyorum, evet bir şey yapamazlar belki ama onlarla aynı yerde bile kalmak istemiyorum. Of, ne yapacağım?

 

[Scarmigli1 ded]

Hocam bana kalirsa psikolojik destek almanizda fayda var

 

[Bero7363]

Eskiden üniversite hayallerim vardı ama kimse bana güvenmiyor yapamayıcağımı söylüyorlar zaten şimdi onlar sayesinde piskolojimde bozuldu gibi bir şey ailemde dahil keşke inansalar diyiceğim ama inansalar bile güvenemem onlara of

Mesaj otomatik birleştirildi: 10 Mayıs 2024

Hocam bana kalirsa psikolojik destek almanizda fayda var

5 sınıftan beri piskologa gitmişliğim var hatta piskiyatriyede gittim ama hep ilaç yazıyorlar çocukken en azından mutluydum ama corona sonrası bir değişiklik oldu of arkadaşlarım olsun kendim olsun sürekli depresifim şimdi yine gitmek istiyorum ama aileme söylemek istemiyorum birde bedava olması lazım ama malesef yok of

 

[WindStone]

Akıl verecek seviyede değilim ama belki bir işe yarar diye fikrimi belirtmek istiyorum. Psikologun bir çözüm olduğuna inanmıyorum. Özel psikolog olmadığı sürece bence ilaç vermekten başka bir şey yapmıyorlardır. O tarz ilaçlar kullanmak yerine kendinizi geliştirmeye odaklanın. bol bol kitap okuyun, yürüyüş yapın, yapabiliyorsanız bir spor yapın veya bir müzik aleti öğrenmeye çalışın. Yazılım biliyorsanız eğer firmalar yaptığınız projelere bakar diplomanıza değil. Boş zamanlarınızda yazılıma odaklanıp projeler yapmaya çalışın. Kendinizi sevmeyi asla bırakmayın. Söylediklerimin neredeyse hiç birini yapmak için bir arkadaşa ihtiyacınız yok. Liseyi zaten açıktan okuyorsunuz bitirmeye gayret edin. Emin olun bu yaşlarda (tahmin ettiğim yaşlardaysanız) çektiğiniz sıkıntılara gelecekte bakıp boşu boşuna depresyona girmişim diyecek ve büyük ihtimalle kendinize güleceksiniz.

 

[vigilantemre]

Benim kardeşim ve arkadaşlarıyla aynı durumdasınız, hala lise öğrencisiyseniz açıköğretim ile devam edip kendi çalışma programlarınızı oluşturabilirsiniz, hem bu şekilde YKS için de kendinizi daha hazır hissedersiniz. Ama bunun için sıkı bir çalışma ve azim gerekiyor. Yüz yüze olur sanaldan olur, birbirinizle yardımlaşacağınız arkadaşlar edinin. İnşallah istediğiniz yerlere gelirsiniz, başarılar dilerim
Bu konuyu ayrıca rehberlik hocalarınıza ve ailenize danışmanız da sizin için yararlı olacaktır.

Mesaj otomatik birleştirildi: 10 Mayıs 2024

Zaten açıktan okuyorsunuz ya, dalgınlığıma geldi kusura bakmayın. Kayıt yenilemeyi ihmal etmeyin bana kalırsa, eğer kaynak kitap önerisi vb. şeyler isterseniz kardeşim ve arkadaşlarına sorabilirim, onlar bu işin duayeni olmuş, söyleyeyim de foruma üye olsunlar

 

[Bero7363]

Akıl verecek seviyede değilim ama belki bir işe yarar diye fikrimi belirtmek istiyorum. Psikologun bir çözüm olduğuna inanmıyorum. Özel psikolog olmadığı sürece bence ilaç vermekten başka bir şey yapmıyorlardır. O tarz ilaçlar kullanmak yerine kendinizi geliştirmeye odaklanın. bol bol kitap okuyun, yürüyüş yapın, yapabiliyorsanız bir spor yapın veya bir müzik aleti öğrenmeye çalışın. Yazılım biliyorsanız eğer firmalar yaptığınız projelere bakar diplomanıza değil. Boş zamanlarınızda yazılıma odaklanıp projeler yapmaya çalışın. Kendinizi sevmeyi asla bırakmayın. Söylediklerimin neredeyse hiç birini yapmak için bir arkadaşa ihtiyacınız yok. Liseyi zaten açıktan okuyorsunuz bitirmeye gayret edin. Emin olun bu yaşlarda (tahmin ettiğim yaşlardaysanız) çektiğiniz sıkıntılara gelecekte bakıp boşu boşuna depresyona girmişim diyecek ve büyük ihtimalle kendinize güleceksiniz.

Dışarı bile çıkamıyorum markete giderken bile bir heyecanlanıyorum yere bakıyorum telefondan başka şeylere bakamıyorum hatta markete giderken bile insanlara filan bakamıyorum ve ben bazılarına sormuştum işe alırlar mı diye ama üniversite mezunu şartı varmış kabul etmediler belki yaşımdan dolayıda olabilir ve açıktan okumak rahat evet ama çok uğraştırıyorlar birde zaten baya pahalıda oldu uzak okullara gidip duruyordum hatta bazen eksik kitap veriyorlar yanlış kitap veriyorlar çalışsam bile 45 55 alıyorum çok moralim bozuluyor aslında neden takıyorum bilmiyorum belki hala üniversite istiyorum ama ailem destek olmuyor zaten sürekli eziyorlar beni

Mesaj otomatik birleştirildi: 10 Mayıs 2024

Benim kardeşim ve arkadaşlarıyla aynı durumdasınız, hala lise öğrencisiyseniz açıköğretim ile devam edip kendi çalışma programlarınızı oluşturabilirsiniz, hem bu şekilde YKS için de kendinizi daha hazır hissedersiniz. Ama bunun için sıkı bir çalışma ve azim gerekiyor. Yüz yüze olur sanaldan olur, birbirinizle yardımlaşacağınız arkadaşlar edinin. İnşallah istediğiniz yerlere gelirsiniz, başarılar dilerim
Bu konuyu ayrıca rehberlik hocalarınıza ve ailenize danışmanız da sizin için yararlı olacaktır.

Mesaj otomatik birleştirildi: 10 Mayıs 2024

Zaten açıktan okuyorsunuz ya, dalgınlığıma geldi kusura bakmayın. Kayıt yenilemeyi ihmal etmeyin bana kalırsa, eğer kaynak kitap önerisi vb. şeyler isterseniz kardeşim ve arkadaşlarına sorabilirim, onlar bu işin duayeni olmuş, söyleyeyim de foruma üye olsunlar

Çalışıyorum zaten ama emek görmüyorum ben edebiyata o kadar çalıştım anca 45 55 almışım çok moralim bozuldu o kadar test çözdüm o kadar çalıştım ama aldığım not bu ve arkadaşlarım var ama gerçekten iyi hissettirmiyorlar anlatıyorum takma kafaya filan anca bu bir şey bile yapamıyoruz zaten bana bile yazmıyorlar ve kayıt yenilemek bile istemiyorum valla 250 TL zaten daha bi sürü dönem var onlarada vericeğim hem artık okuyasım gelmiyor eskiden en azından bir daha çalışırım iyi yaparım diyorum onuda yaptım yine bir şey değişmedi zaten sayısalcıyım sözeli iyi bile yapamıyorum

 

[WindStone]

Dışarı bile çıkamıyorum markete giderken bile bir heyecanlanıyorum yere bakıyorum telefondan başka şeylere bakamıyorum hatta markete giderken bile insanlara filan bakamıyorum ve ben bazılarına sormuştum işe alırlar mı diye ama üniversite mezunu şartı varmış kabul etmediler belki yaşımdan dolayıda olabilir ve açıktan okumak rahat evet ama çok uğraştırıyorlar birde zaten baya pahalıda oldu uzak okullara gidip duruyordum hatta bazen eksik kitap veriyorlar yanlış kitap veriyorlar çalışsam bile 45 55 alıyorum çok moralim bozuluyor aslında neden takıyorum bilmiyorum belki hala üniversite istiyorum ama ailem destek olmuyor zaten sürekli eziyorlar beni

Mesaj otomatik birleştirildi: 10 Mayıs 2024

Çalışıyorum zaten ama emek görmüyorum ben edebiyata o kadar çalıştım anca 45 55 almışım çok moralim bozuldu o kadar test çözdüm o kadar çalıştım ama aldığım not bu ve arkadaşlarım var ama gerçekten iyi hissettirmiyorlar anlatıyorum takma kafaya filan anca bu bir şey bile yapamıyoruz zaten bana bile yazmıyorlar ve kayıt yenilemek bile istemiyorum valla 250 TL zaten daha bi sürü dönem var onlarada vericeğim hem artık okuyasım gelmiyor eskiden en azından bir daha çalışırım iyi yaparım diyorum onuda yaptım yine bir şey değişmedi zaten sayısalcıyım sözeli iyi bile yapamıyorum

Notlarınızın düşük olmasına takılmayın. Tabi ki yine sınavlarınıza olabildiğince çalışın. Boş zamanlarınızı iyi değerlendirin. Yazılım firmalarının çoğu üniversite mezunu şart koşuyor ama yeterince iyi bir cv oluşturursanız iyi projeler yaparsanız üniversite isteyen bir firmaya cv nizi attığınızda büyük ihtimalle mülakata çağırılıcaksınızdır. Onun haricinde yazılım olmasa bile bilgisayar başında excel,powerpoint tarzı programları bilen bilgisayardan anlayan eleman da çok aranıyor. Kendimden örnek vermek ne kadar iyi olur bilmiyorum ama benim ailemde pek yardımcı olmuyorlardı ablam üniversiteyi yarıda bıraktığı için bende sanki okumayacakmışım gibi davranıyorlardı. Bende sizin gibi üniversite okumayı düşünmüyordum çünkü gittiğim meslek lisesinde çoğu arkadaşım ya okulu bırakıyordu işe girmek için yada ikisini birlikte yürütüyordu. Ama liseyi okul birinciliğiyle bitirip yks den ortalama bir puan alınca düşüncelerim değişti şuan da istediğim bölümü okuyorum. Yani size önerim bu kadar erkenden vazgeçmeyin. En azından lise bitip yks gelene kadar derslerinize odaklanmaya devam edin.

 

[Görkem Say]

Diyelim ki mucadeleden vazgectin, okulu biraktin, kimseyle gorusmemeye basladin mental olarak rahatlayacagini dusunuyorsun sonra ne olacak? Nereye kadar evde hicbir sey yapmadan oturmaya devam edeceksin? Bir yerde asgari ucretle ise girsen nereye kadar asgari ucretle calisacaksin?

Bir diger konu insanlarin senin hakkinda ne dusundugu. Senin icin degeri olmayan insanlarin senin hakkinda dusundukleri niye bu kadar onemli? Mesela onlar seni begenmese, senden nefret etse senin kaybin ne bu durumda? Hicbir sey. Senin icin anlam ifade etmeyen insanlari bu kadar dusunursen kendi hayatini degil onlarin hayatini yasamaya baslarsin neticede de su an icinde bulundugun durumda oldugu gibi bulundugun durumdan mutsuz, ne yapacagini bilemeyen birisine donusursun. Lisede konusacagin kisilerle liseden sonra asla gorusmeyeceksin, hayatinin sadece 3-4 yilinda gorecegin birileri icin omrunu heba etmeye deger mi?

Emin ol bugun Turkiye'deki pek cok insan hayatindan memnun degil. Ya sevmedigi isi yapiyor, ya sevmedigi bir ortamda bulunuyor ya da sevmedigi insanlarla iletisim kurmak zorunda kaliyor. Yani bunlar hayatin gercekleri ve bir tek senin basina gelmiyor, cogu kisi senin yasadigin genel hayat zorluklarindan muzdarip. Hayat zaten boyle bir sey, genelde zorluklar yasarsin. Sosyal anlamda zorluklar yasarsin, is hayatinda zorluklar yasarsin, okul hayatinda zorluklar yasarsin ve boylece senin icin neyin onemli oldugunun kiymetini anlamaya baslar, kendi istediklerin dogrultusunda hayatina yon verirsin, baskalarinin degil.