Şubat Ayinda Ankara'da Yazilan Bir Şiir

[pajero]

Şubat Ayinda Ankara'da Yazilan Bir Şiir
Bu yil erken bastirdi kiş!
Yagmur yagiyor, yagmur yagdikça seviyorum seni.
kar yagiyor, kar yagdikça seviyorum seni.
karaya vurdukça, sular dondukça
üşüdükçe, birşeyler yitirdikçe, umudum kirildikça
çikmaza girdikçe yaşam, yüregim sikiştikça,
sen degiştikçe daha çok seviyorum seni.

Donmuş suda çelik tadi var
agzimda eski tütün ve buruk çay tadi
her sabah yaya geçiyorum bütün Ankara'yi
kömür ve kükürt kokulari arasinda
her akşam yaya geçiyorum bütün Ankara'yi
okuyarak bildirilerini direnen ögrencilerin
bakarak yirtik afişlere, şarkici resimlerine,
nereye gitsem içimde bir geçkalmişlik duygusu
bu yüzden bir saat erken gidiyorum gidecegim yere
ne zaman, nerede ve nasil bilmiyorum, ama birden
yaşamin korkunç bir hizla degiştigini düşünüyorum
ve ikimizin ayni kişiler olmayacagimizi yarin.

Bu yil erken bastiran kişi yaşiyoruz
Sanki ölümlü kahramanlariyiz kötü bir romanin
yeni bir dilin sözdizimine çalişiyoruz
gökyüzünü verip yüzünü aliyorum
görüntünü verip acilari siliyorum
yüzünü koyuyorum umutsuzlugun yerine

Usumda sesinin ve gövdenin
usumda sesinin ve gövdenin görkemli atlasi


Özdemir

 

[sez_in84]

Ankara şiirlere hep konu olur. NAsıl da yakışırrr amaa.. paylaşım için çok teşekkürlerr..