Söyle ey cânâ...

[Gökçe Asena]

Sözün mânâya değdiği noktadayım...
Nazarın kalpleri yaktığı demde,
Dilin sûkut ettiği, kalbin sonsuza meylettiği yerdeyim...
Elemin merkezindeyim ey cânâ...
Melanin gözünde bekleyişler arafesindeyim..
Hüznümü sana nasıl arzetmeliyim?
İçinde sen geçen cümleleri ezber mi etmeliyim?...
Derdi heybeme yükleyip yitik diyarlara mı gitmeliyim?...
Hasretini sabırla bertaraf mı etmeli; yoksa bu hasrete Şükrü mü etmeliyim?...
Söyle ey cânâ, seni nasıl yâd etmeliyim?...