Şeytana uymamak, insanın en büyük başarısıdır

Bu konuyu okuyanlar

|Ⓢєччαh|

Müdavim
Katılım
12 Mart 2011
Mesajlar
35,210
Reaksiyon puanı
10,323
Puanları
113
Şeytana uymamak, insanın en büyük başarısıdır



Birkaç sene evvel beni bir yere davet ettiler. Yeni açılan bir müesseseymiş. “Ağabey, hem gel misafirimiz ol hem de konferans ver.” dediler.


Hanım ve kızım da “Gidelim, hava değişikliği iyi gelir.” deyince, onları üzmemek için gittim. Konforlu odalar, bir yanda yemyeşil tepeler, bir yanda deniz, insanlar kırlarda, bahçelerde hoplayıp zıplıyor, çeşit çeşit yemekler… Orası belki bazıları için cennet gibi bir yerdi. Amma ben yaşadığım huzursuzluğu anlatamam. Âlem-i İslam kan ağlarken sefa sürmek olur mu? Maddî ve manevî âlemleri bilmenin, anlamanın ne kadar ıstırap verdiğini o zaman anladım. Demek ki bilmeyen çekmez. Bilen çeker.

Cehenneme giden yol öyle süslenmiş ki aldanmamak çok zor. “Canım helal dairedeyiz, haram bunun neresinde?” deniyor amma, bir tabakta beş çeşit tatlı; bir dilim yeniyor, geri kalan çöpe… Helal bunun neresinde?

Şeytana uymamak, insanın en büyük başarısıdır. Bu başarının karşılığı cennettir. Bu mükâfat veresiye olduğu için pek çok kimse peşin zevki tercih ediyor…

Bu düşünceler beni hasta etti… Kızıma dedim ki, “Aman evladım, israfın olduğu yerde deccaliyet hüküm sürüyor demektir. Deccalin cennetinde ne işimiz var? Lütfen beni evime götürünüz…” Böylece evimize döndük.

Bediüzzaman Hazretleri’ni ziyaret ettiğimizde buyurmuştu ki, “Öyle bir hayat yaşayın ki, hapisteyken evi aramayasınız.” Yani zengin de olsanız, fakir gibi yaşayın demişti. Kıymetli olan maddî rahatlık değil, manevî rahatlıktır. İç huzurumuzu temin etmek için lüzumsuz harcamalar yapmaya gerek yoktur. Bu sebepten çok zengin olan bir insanın ziyafet sofrasında sıkıntılı olduğuna, bir fakirinse, çorba ve ekmekle huzurlu olduğuna şahit oluruz.

Hayatım boyunca karşılaştığım ve bana manevî yönden rehberlik eden insanların, sade yaşayışlarıyla beni etkilediklerini düşünmüşümdür. Mesela Bediüzzaman’ı Emirdağ’da ilk gördüğümde ondaki sadeliğin bana ne kadar tesir ettiğini hatırlıyorum… Gaz ocağı, çaydanlık, rahleler, kitaplar, kalemler, evin fakirane hali, Bediüzzaman’ın giyimi… Yerimden kımıldayamadım… O zaman dedim ki: “Hal ile yapılan tebliğ, en güzel tebliğdir.”

Mesela ailelerdeki huzursuzluğun en önemli sebeplerinden biri de her şeye ihtiyaç nazarıyla bakılması ve bu yanlış anlayışla beraber gelir-gider dengesinin bozulmasıdır.

Benim anneme dört tencere yeterken, şimdi çocuklar evlendirileceği zaman yirmi tane tencere alınıyor. Mesela babam eline bir elma alırdı; dörde beşe böler aramızda paylaştırırdı. Hâlbuki köylüyüz; bağımız bahçemiz var; elma armut bol. Amma babam böyle iktisatlı davranırdı, hem de paylaşmayı öğretirdi. Şimdi ortaya koca bir kap meyve geliyor. Muzu, elması, kivisi… Çocuk, yokluk nedir bilmiyor; bir de her şeyi bir arada görünce iştahı kesiliyor.

İsrafı önlemek için yapılacak ilk iş hissen değil, aklen hareket etmektir. Düşünüyorum; bilgisayar gibi üstün bir makineyi yapan, programlayan insandır. Öyleyse insan beyni, asrın teknolojisinden üstündür. Böylesine bir insan, problem çözeceğine problem üretirse, ahirette “aklını nerede kullandın?” sorusuna nasıl cevap verecek?

İnsan heveskârdır; canı ister. Amma dönüp Kur’an’a bakmalıdır; Allah ne ister?



Hekimoğlu İsmail
 

El Padrino

Müdavim
Emektar
Katılım
15 Şubat 2007
Mesajlar
6,045
Reaksiyon puanı
70
Puanları
48
Katılmadığım tek nokta, "iç huzurumuzu temin etmek için lüzümsuz harcamalara gerek yoktur" cümlesi.

İç huzurumuzu sağlamak için yapılan harcama lüzumsuz değildir zaten.Yazıda hep huzurdan bahsedilmiş ama huzur için yapılan harcamayada lüzumsuz denmiş.Kendisiyle çalışan bir yazı.
 

|Ⓢєччαh|

Müdavim
Katılım
12 Mart 2011
Mesajlar
35,210
Reaksiyon puanı
10,323
Puanları
113
Katılmadığım tek nokta, "iç huzurumuzu temin etmek için lüzümsuz harcamalara gerek yoktur" cümlesi.

İç huzurumuzu sağlamak için yapılan harcama lüzumsuz değildir zaten.Yazıda hep huzurdan bahsedilmiş ama huzur için yapılan harcamayada lüzumsuz denmiş.Kendisiyle çalışan bir yazı.
[MENTION=15367]El Padrino[/MENTION], hekimoğlu ağabeyin söylediklerinde herhangi bir çelişki yok... ha bu sana bana çelişki gibi görülebilir, ama onun yaşam penceresinden bakıldığında bir çelişki yok. bunun size çelişki gibi görülmesi, zaruri ihtiyaçlar konusundaki algıların farklı olmasındandır.
 

demirelemin

Asistan
Katılım
6 Aralık 2009
Mesajlar
304
Reaksiyon puanı
3
Puanları
18
İç huzurumuzu sağlamak için yapılan harcama lüzumsuz değildir zaten.
Yazının ana fikri zaten LUZUMSUZ HARCAMA yapmayın. Size luzumlu gibi gelen birçok luzumsuz harcama ve beraberinde gelen israf anlatılıyor.
İç huzuru harcama yaparak değil bilakis harcamaları kısarak sağlarız,
"kalpler ancak allah'ı anmakla mutmain olur"
 

embayt

Asistan
Katılım
30 Nisan 2012
Mesajlar
211
Reaksiyon puanı
0
Puanları
16
Katılmadığım tek nokta, "iç huzurumuzu temin etmek için lüzümsuz harcamalara gerek yoktur" cümlesi.

İç huzurumuzu sağlamak için yapılan harcama lüzumsuz değildir zaten.Yazıda hep huzurdan bahsedilmiş ama huzur için yapılan harcamayada lüzumsuz denmiş.Kendisiyle çalışan bir yazı.

aslında benim yarım kıt aklımla HEKİMOĞLU İSMAİL gibi bir zaatın sözüne açıklık getirmek pek dengesiz kaçıyor lakin bana göre orada demek istediği "NEFSİN EMMARELERİNE NE KADAR BOYUN EĞECEKSİN, HANGİ BİR YERE KADAR DİLEĞİNİ ALMAKTAN ALI KOYMAYACAKSIN KENDİNİ, HANGİ NOKTADA DUR DİYECEKSİN NEFSİNE ve ONUN YANDAŞÇISI HİSLERİNE, ARZULARINA" olabilir..VESSELAM
 
Üst