PREFERABLE
Asistan
- Katılım
- 8 Ekim 2010
- Mesajlar
- 164
- Reaksiyon puanı
- 1
- Puanları
- 0
Sayfalara dökülmek istiyorum Bu ''gece'nin bir anlamı olmasın'' demek
Biliyorum Aynı masaldı dinledim Dinleyerek yenildim Bu kendi içinde başkalaşamamış yenilginin kaçıncı soy ağacı bilmiyorum Hayatı hangi kuytuda ''benim'' saysam yalnızlık ödenek oluyor bedeli için bir hüznü daha devralıyorum Öğrendiğim bir şey daha var parmaklarım birer sayının maskelenen yüzü olup kırılıp dökülürken : ''Ben bu kez çok daha iyi yenilmenin kelimesizleşen boşluklarında iki keder arası yorgunluğa sığınak oluyorum Çok daha iyi yenilmenin mazisi kalın puntolu üç noktaları arasında nerede durmalı Tuhaf Artık şaşırmıyorum'' Önce sustum ''Şaşırmama eyleminin olağan evreleri'' dedim Sonra suskunluğa hayat verme çabasına seslendim İçinde neyin olduğunu içimde böylesine vakur ve kanı soğukluğa bilenen nedir bilmek istedim Basit denklemler savuşturdum telvelenen zamanlarda Birkaç hecesi bu kahrolası suskunluğa küskün içe doğru kanatlanan bir avazda saklı Birileri geldi yalınayak okumadan tüm bu kelimeleri sesime dayadılar kulaklarını sesim yüreğime postalanan bir mektup sancısıydı Okumadan tüm bu kelimeleri birileri : ''Bahsettiği olsa olsa; bir ölüm'ün girizgah seferleri'' dedi Bu böyle bilinsin mi istedim? ''Birileri'' lütfen öyle deyin demek eylemini varsayımcı olmayan bir edayla süslemeyi ihmal etmeyin Şimdi Bana bu suskunluktan kalan tüm mücevheri zamanları kollarıma takıyorum
''Zaman'' var ya sözcüğün toprağında ''beklemek'' suyu ile beslenir sanmayın sakın kolay'a tasını tarağını alıp kaçan böylesi sanrılarınızı beklenti dergâhının duvarlarına fısıldayın Annelerinizin sözünü hatırlayın: ''Kötü bir rüyaysa gördüğün anlatma Koş mutfaktan bir bardak su al Suya anlat ne varsa sonra bardağı susuzlukla temizle içindekiler akıttığın su kötü rüya artık uzağında'' Uyanınca anladım ne olduğunu Küçük bir şıkırtı yetti gözkapaklarım için âzâda Hani olur ya bütün şehir o ecnebi icatla kısa süreli ayrılıklar yaşar Ya da kalabalıkların arasından kısa süreli sessizlikler seçersin yürür gidersin içinden kendi uyuya bıraktığın gerçekliğine doğru Bütün ışıklar sönünce karanlıkla uzlaşan Bütün sesler terk edince kimsesizliğin geniş odalı salonlarını izbe hollerini Dudaklarında ışıyan bir tebessüm koşar yetişilmesi muhtemel olmayan bir hızla Dışında bulunduğun an anlarsın tüm karabasan hikayelerinin bir okyanus uydurması olduğunu Susmak suskuntu sessizlik ve canından olma tüm türevleri gizli bir kutsayıştır artık daha iyi yenilmekten başka bir tedavinin olmayışını hazmedebilmenin taksim edilmiş öğünleri Kime sorsan''ferahlık tebdil-i mekan'dan gelir'' Hangi yalnızlık sobelemedi ki beni bu oyunda? Büyümek bu nedenle olsa gerek;
''Yavaş yavaş hüznü bir ermiş beyazlığında kirletmek''
Biliyorum Aynı masaldı dinledim Dinleyerek yenildim Bu kendi içinde başkalaşamamış yenilginin kaçıncı soy ağacı bilmiyorum Hayatı hangi kuytuda ''benim'' saysam yalnızlık ödenek oluyor bedeli için bir hüznü daha devralıyorum Öğrendiğim bir şey daha var parmaklarım birer sayının maskelenen yüzü olup kırılıp dökülürken : ''Ben bu kez çok daha iyi yenilmenin kelimesizleşen boşluklarında iki keder arası yorgunluğa sığınak oluyorum Çok daha iyi yenilmenin mazisi kalın puntolu üç noktaları arasında nerede durmalı Tuhaf Artık şaşırmıyorum'' Önce sustum ''Şaşırmama eyleminin olağan evreleri'' dedim Sonra suskunluğa hayat verme çabasına seslendim İçinde neyin olduğunu içimde böylesine vakur ve kanı soğukluğa bilenen nedir bilmek istedim Basit denklemler savuşturdum telvelenen zamanlarda Birkaç hecesi bu kahrolası suskunluğa küskün içe doğru kanatlanan bir avazda saklı Birileri geldi yalınayak okumadan tüm bu kelimeleri sesime dayadılar kulaklarını sesim yüreğime postalanan bir mektup sancısıydı Okumadan tüm bu kelimeleri birileri : ''Bahsettiği olsa olsa; bir ölüm'ün girizgah seferleri'' dedi Bu böyle bilinsin mi istedim? ''Birileri'' lütfen öyle deyin demek eylemini varsayımcı olmayan bir edayla süslemeyi ihmal etmeyin Şimdi Bana bu suskunluktan kalan tüm mücevheri zamanları kollarıma takıyorum
''Zaman'' var ya sözcüğün toprağında ''beklemek'' suyu ile beslenir sanmayın sakın kolay'a tasını tarağını alıp kaçan böylesi sanrılarınızı beklenti dergâhının duvarlarına fısıldayın Annelerinizin sözünü hatırlayın: ''Kötü bir rüyaysa gördüğün anlatma Koş mutfaktan bir bardak su al Suya anlat ne varsa sonra bardağı susuzlukla temizle içindekiler akıttığın su kötü rüya artık uzağında'' Uyanınca anladım ne olduğunu Küçük bir şıkırtı yetti gözkapaklarım için âzâda Hani olur ya bütün şehir o ecnebi icatla kısa süreli ayrılıklar yaşar Ya da kalabalıkların arasından kısa süreli sessizlikler seçersin yürür gidersin içinden kendi uyuya bıraktığın gerçekliğine doğru Bütün ışıklar sönünce karanlıkla uzlaşan Bütün sesler terk edince kimsesizliğin geniş odalı salonlarını izbe hollerini Dudaklarında ışıyan bir tebessüm koşar yetişilmesi muhtemel olmayan bir hızla Dışında bulunduğun an anlarsın tüm karabasan hikayelerinin bir okyanus uydurması olduğunu Susmak suskuntu sessizlik ve canından olma tüm türevleri gizli bir kutsayıştır artık daha iyi yenilmekten başka bir tedavinin olmayışını hazmedebilmenin taksim edilmiş öğünleri Kime sorsan''ferahlık tebdil-i mekan'dan gelir'' Hangi yalnızlık sobelemedi ki beni bu oyunda? Büyümek bu nedenle olsa gerek;
''Yavaş yavaş hüznü bir ermiş beyazlığında kirletmek''
preferable
