mustafaokumus
Öğrenci
- Katılım
- 5 Mayıs 2012
- Mesajlar
- 2
- Reaksiyon puanı
- 0
- Puanları
- 0
Kuruyan bir yaprağa su olmak Şu yaşanılan hayattan çok daha anlamlı belki de. Günler geceler birbirini kovalıyor. Sanırım perşembeydi günlerden ya da pazartesi Tam olarak hatırlamıyorum. Zaten günlerle hiç içli dışlı olamadım. Kendimi mutlu etmek isterken yakalıyorum kendimi hep. Sonra bir suçlu gibi siniyorum hemen her şeyi bırakıp. Birkaç mutlu anımı daha doğrusu benim zannettiğim anıları düşünerek yüzümde tam bir tebessüm olacakken birden engel oluyorum kendime o her zaman ki gerçekçi tavrımla. Anıların içinde ne kadar olursa olsun insan, o anlar bir kere yaşanmış ve bitmiş demektir ve çoğu zaman çoğu insan bunları mutsuzluklarında hatırlarlar zaten. Çünkü insan mutluysa içinde bulunduğu anda anılara ihtiyaç duymaz. İşte bu katı tavırlarım bazen benim bile sinirlerimi bozuyor. Kim isterki, bomboş bir hayatta yaşarken bu kadar gerçekçi olmayı? Hayallere daldığımda, birdenbire o asık suratlı gerçekçi ben, hayallerimin ortasında bir demir yumruk gibi duruyor. Düşünme, hayal etme diyor. Hayallerim, anılarım yani mutluluğum ambargo altında.
Mustafa Okumuş
