Kırgınlıklar...

[*SiRiNe*]

Paylaşılması güç, açıklaması insanın içini buran kırgınlıklar...

İnsanın içinden atmak isteyip de atamadığı, kalbine hapsettiği kırgınlıklar.


İnsanın içinden atarsa, kendine olan saygısını kaybedeceğini düşündüğü için yüreğine hapsettiği kırgınlıklar...


İnsanı nasıl da yorar bunlar!


Kırgınlıklar yoruyor.


Ne düşünüyorum biliyor musunuz?


Kırılgan olmak marifet değil.


Kırmak kötü.


Hassasiyet meziyet değil.


Hassas olmamak kötü.


Güven duymamak iyi değil.


Güvensizlik uyandırmak kötü.

...


Haksızlıklar,


Karşı karşıya kalması kolay; ama başkasına yapması zor olan haksızlıklar...


Haksızlık bence kötü niyetli bir büyü.


Bu büyü insanı öyle bir hırpalıyor ki, bedeninde morartmadığı yer kalmıyor. Morarıklar sen dokunmadığın sürece kendilerini pek fark ettirmiyor, acıları gizleniyor. Tek birine dokun hele, hemen içini sızlatıveriyor.


Haksızlık; insanı çaktırmadan, sinsice, uzun uzadıya süründürüyor.


Üstelik merhemi de yok ki sürüp yaralarını tedavi edesin. Zamanla iyileşmeyi bekliyorsun.


Bir süreliğine, haksızlığa uğradığınla kalıyorsun.


Hele de haksızlık kırgınlıkların tepesine binerse... İsyan ediyorsun.


Hayata küsüverecek gibi oluyorsun.


Ama...


İnsanoğlunun yüreği öyle bitmek bilmeyen bir umutla dolu ki, sabırla bekliyor.


Haksızlıkların sona ermesini isterken,


Kırgınlıkların da artık acıtmamasını diliyor.


Pes etmiyor.


Sabrı taşmak bilmiyor.



Kişi samimiyse, haksızlık karşısında akıttığı göz yaşları kolay dinmiyor; ama aklı en çok, akıttığı göz yaşlarına değip değmediğine takılı kalıyor.

...


Tecrübelerim bana:


“Kırıcı olmak yerine yapıcı olmak,


Haksızlık yapmak yerine adil olmak ve adil olmayı başarmak kolay değil.


Kavga etmek kolay, iyi geçinmek çok zor.


Fikri farklı olanların iyi geçinmesi hele,


Mucizedir!


Olsa keşke...” diyor.


Bir şey daha var tecrübe edindiğim:


İnsan eğer haklıysa,



Hak elbet yerini buluyor.


Er ya da geç,


Kırgınlık kenara çekilip haksızlık unutulunca da...


Hayat sana iyi bir ders vermiş oluyor.



Hele bir de iyilik şişesini denize attıysan hayat yolunda, hiç korkma.



İyiliğin en sıkıştığın anda sana geri dönüp



Güç veriyor.


Yonca TOKBAŞ

 

[hellish]

Çok güzel bir yazı ama insanoğlu her zaman mantıklı düşünemüyo bazen kızgınlığı daha çok ön plana çıkıyo yada hırsları insanları anlamak o kadar zor ki,kimese senin düşündüğün gibi düşünmez ,sen herzaman istersin ki ,karşındaki kişide senin düşündüğün gibi düşünsün ,evet bu dünya gelip geçici hayatta hiç bişi için değmez ama bunu bence hiç kimse anlayamayacak ;( bence şunada artık çok inanıyorum ki kimseye hak ettiğinden fazla değer vermemek lazım :S

 

[*SiRiNe*]

Evet hellish'm bence de çok güzel bir yazı olmuş Yonca TOKBAŞ'ın kalemine sağlık.

Kişi samimiyse, haksızlık karşısında akıttığı göz yaşları kolay dinmiyor; ama aklı en çok, akıttığı göz yaşlarına değip değmediğine takılı kalıyor.

Duygular samimiyse ve kırgınlık varsa hele de haksızlığa uğradığınızı düşünüyorsanız akıttığınız göz yaşının değip değmediğini sorgulamak kaçınılmaz bir durum...!

Haklı olduğumuza inanıyorsak sabırlı olunmalıdır önemli olan zoru başarmaktır yapılan kötülüklere haksızlıklara aynı şekilde karşılık vermek marifet olmamalıdır.

Yüreğimizde sevgi ve saygı barındıralım gerisi gelecektir.

 

[recepyuksel]

Eyvallah. Güzel olmuş. Unuttugumuz bazı güzel degerleri hatırlattın yine bize.

Eline ağzına sağlık..

Yaptığın iyiliklerin en kısa zamanda sana geri dönmesi dileklerimle. Sağlıcakla Kal.

 

[kullanıcı]

Sağol Şirineciğim de şu satır boşluklarını makaslasaydın keşke daha güzel mi olurdu?.. :^)

 

[*SiRiNe*]

Sağol Şirineciğim de şu satır boşluklarını makaslasaydın keşke daha güzel mi olurdu?.. :^)

Bu makaslanmış hali :*