timsak
Öğrenci
- Katılım
- 23 Ocak 2011
- Mesajlar
- 83
- Reaksiyon puanı
- 2
- Puanları
- 0
*PORTRE FOTOĞRAFÇILIĞI REHBERİ*
Değerli fotoğrafçılar, bilindiği üzere çok farklı "teknik"te portre
çekimi var. Ben sizi standart tekniklere yönlendirmek istemiyorum.
Sıkça gelen sorular arasında da yer alan bir soruya da böylece cevap
vermek istiyorum: Bu makalenin amacı, çekim tekniğimi size aktarmak.
Portre çekimleri yaptığımda, model tercih ederim. Her ne kadar benim
için önemli olan, portrelerinin hikayesini anlatmayı denemek olsa da. Bu
makalede özellikle benim portre çekimlerinde üzerinde durduğum: İlham,
hazırlık, evreler ve çekim sonrası düzenleme.
*İlham*
Bir şeylerin yolunda gitmesinin en güzel yöntemi ve en güvenilir tekniği
planlı davranmaktır. Model seçmeden once, genel olarak ve açık bir
şekilde neyi amaçladığınızı netleştirmelisiniz.
Kendimden örnek verecek olursam: ilham gelmesi ve yaratıcılık için
çevremden beslendim. Bolca kitap okudum, sokaklardaki fotoğrafları
inceledim, dergileri, internet sitelerini hiç durmadan taradım. Modelde
aradığım şeyi bulmama yardımcı oluyor bu çalışmalarım. Lütfen bunu
atlamayın! Samimi söylüyorum, benim birçok modelim profesyonel olmayan
insanlar. Ve gerçekten onların da hoşuna gidiyor, yönlendirilerek
birlikte iş çıkarmak.
*Hazırlık*
Benim de zamanla fark ettiğim şey şu oldu; çekim yapmak için
oluşturduğunuz ortamlarda, aslında doğal ışık ve doğal aydınlanma
kullanabilmek en iyi yol. Ben genellikle hatta hep, ortamın ışığın
uygunluğuna dikkat etmeye çalışıyorum. (Başka bir aparat kullanmadan).
Bazen, yardımcılarım bir çanta dolusu reflektör taşısalar da, bence ne
görüyorsanız ortaya çıkan da o oluyor.
Sonuç olarak, bazen ışık modelin pozunu yönlendiren tek unsur
olabiliyor. Eğer karanlıktaki bir yüzün geri kalan bedeni yoğun ışık
alıyorsa, şanslısınız eğer iyi sonuç almışsanız! Bu nedenle ben önce
ortamla ilgili bir iki deneme çekim yapıyorum, inanın çok işe yarıyor!
Diğer adım ise modelle önceden konuşmak ve çekimlerle ilgili fikir
alışverişinde bulunmak. Böylece kendisine nasıl bir ortamda çekim
yapılıyor olduğunu ve çekimin atmosferini göstermiş olursunuz. Bu tabii
ki, her kadraj için bunu yapmalısınız anlamına gelmiyor ancak bir kere
bunu yapmanız işinizi kolaylaştıracaktır. Ve ayrıca modeller her zaman
daha rahat olurlar, ne çekildiğini ya da ne beklenildiğini bildiklerinde.
Bir nevi onları rahatlatmak denebilir buna! Hatta kıyafetler için bile
özel zaman ayırırım. Ya modellerin gardrobundan kıyafet getirtirim, ya
kiralarım, ya da satın alırım.
*/İpuçları/*
* Model bulmak bazen zor bir iş olabiliyor. Önce çevrenizdekilerden
başlayın araştırmaya. Onlara çalışmalarınızı gösterin ya da sizi
etkileyen fotoğrafları paylaşın, böylece bu onlara fikir verir.
* Ve modellerin, kişisel haklarına saygı duymalı, sadece onların
hoşuna giden çekimleri baskıda vb. şekilde kullanmalısınız.
*Evreler *
*Gözden geçirme*
2-3 saatlik çekimin sonunda yaklaşık olarak 150 fotoğraf çekmiş
olursunuz ve bunlar arasından da 5 ya da 10 taneyi sadece seçersiniz.
Önceden de belirttiğim gibi, bazen fazladan malzeme kullanırım.
(Aydınlanma aparatları make-up ya da reflector gibi) Ve çekim yaparken
de, modelle sürekli iletişim halinde olurum ve konuşarak çekim yaparız.
Bu da eğlenceli olur!
*Işık*
Işık fotoğrafın ruh halini etkiler: iyi bir ışık yoksa iyi bir sonuç da
yok demektir. Peki, iyi bir ışık nedir? Hmm düşündürücü bir soru! Şöyle
ki, öncelikle çekimleriniz çevre ile doğru orantılı olmalı.
Bir örnek verelim; eğer karanlık, bohemik yeraltı çekimleri yapmak
istiyorsanız, bunun için en ideal yer metropol istasyonlarıdır. Bu
konuda anlaşalım!? Orayı buluyorsunuz!
İlk hissedeceğiniz şey, gerçekten ne kadar karanlık bir ortam olduğu!
Bununla birlikte, modelin yüzünde istediğiniz loşluğu yakalamak için
ise, modeli yeşil neon ışıklarının olduğu kısma yaklaştırın. İşte bu
ışığın yüzdeki hikayesine bir örnek…
*Yanlış*
Gölgesiz ışık hiçbir şeydir. Modelin yüzünde yeterli ışığın olması,
güzel ama tavandan modelin yüzüne çarpan neon ışıklarının gözaltlarında
oluşturduğu etki ise derin bir gölgedir. İşte buna takriben, ben göğüse
reflector tutularak tavana yansıtılmasını öneriyorum. Böylece bu
gölgeleri doldurup, koruyacaktır.
*/İpuçları/*
* Kapalı mekanlarda pencereye yakın çekimlerde, sıkça parçalı ışık
olur. Buna rağmen, eğer güneş varsa, dışardan gelen ışığın, beyaz
yüzeylerde yansıma yapabileceğine dikkat etmek gerekir.
* Reflektörleri toplamak bazen size çok pahalıya mal olabiliyor. Bu
nedenle, kendi malzemelerinizi kendiniz oluşturarak, arabanızın
bagajında, kafasının hasar görmemesini sağlayabilirsiniz.
*Çerçeve/Kadraj *
Güzel bir fotoğraf, güzel bir çerçevedir. Fotoğraf makinenizi yatırın.
Sonuçta manzara çekmiyorsunuz değil mi? Şimdi yer sizsiniz ve objenin
merkezindesiniz: Fotoğrafı ortalamak, bir merkez aramak düşman gibidir:
çünkü donuk, berbat ya da sıkıcı ürünler verecektir. Fotoğrafınızın daha
farklı olmasını sağlamak için, diyagonalı kullanınız. İnternette bu
konuyla ilgi çok çeşit kaynağa erişebilirsiniz. Bununla ilgili popüler
"kurallar üçlemesi (rule of the thirds)". Belirttiğim kaynakları
okumalısınız, pişman olmazsınız!
*/İpuçları/*
* Eğer dar açı bir portre ise çekmek istediğiniz, gözleri çerçevenin
ortasına yerleştiriniz. Alnın yerine gözlerin daha fazla yer
kaplamasından korkmayın, ancak çeneyi kesmemeye dikkat edin.
* Dar bir çerçeve tercih ettiğinizde, hem kolları hem bacakları
çekmeyi ihmal etmeyin ancak eş zamanda da eller ve ayakların
gözükmemesine dikkat ediniz!
* Tekrarlayalım, objeyi merkezden uzaklaştırın. Yani alışılmışın
dışında olanı yapın. İnsanlar, göz bölgesini izlerken aslında
severler biraz boşluk olmasını.
* Hayal dünyanızı kullanın ve kuralları ihlal edin. Örneğin, alt
sola uygulanacak çerçeve standart olmadığı gibi, kişiye daha fazla
etki verecektir.
* Yana yatırılmış bir çekim tekniği fotoğrafınıza daha dinamik bir
etki verecektir.
*Arka plan*
Bir dakika bekleyin! Modeli çekiyoruz, arka planı değil, öyle değil mi?
Arka plan, bir fotoğrafta her şeyi mahvedebilir.
Arka plan objeye odaklanmanıza yardımcı olmalıdır. Daha az keskinlik
kullanmayı deneyerek diyafram değeri f/1.8 ya da f/2 .
Kompakt dijital bir makineniz mi var? O zaman kötü bir haberim var: Bu
küçük sensörlü makine malesef size istenen sonucu vermeyecektir. SLR ya
da DSLR olmalı. Eğer SLR ise size çok bilinen bir zoom önereceğim.
Onların diyaframı daha yüksek oluyor ve iyi sonuç alınıyor. Daha ucuz ve
daha iyi bir başlangıç için 50mmfj 1.8 lensle başlamanızı, Close-up için
ise 85m den 100 m f/1.8 lens öneriyorum.
Arka plan eğer çok ön planda ise ve hatlar, cisimler var ise benim
yaptığımı yaparak modelin yüzünün üstünde oynamayın! Dikey hatlar
kompozisyonunuza zarar verebilir. Arka planı dik seçip, dışarıya
odaklanmayı deneyin.
*/İpuçları/*
* Eğer arkaplan modeli engelliyorsa, doku ya da modele uygun olanı
fotoğraf çevre verecektir.
* Önalan da önemli çünkü fotoğrafa daha fazla alan derinliği sağlar.
Reflektörler de bu iş için iyi bir yoldu. Çalışmanızı daha ilginç
hale getirirler.
* Kompozisyonunuzdaki birçok detaya rağmen, ana pozisyonu
etkilemeyecektir.
* Uzun lensler, sahip olacağınız daha kullanışlı, daha az deforme
olan lenslerdir. Bu nedenle, modele çok yaklaşmak yerine, geniş
açı zoom ile yaklaşmanın tercih edilmesi gerekir.
* Ayrıca fotoğrafın son sunumu ve çerçevesinin ihmal edilmemesi
gerekir. Bazen hiç yılmadan bunun üzerinde çalışırım. Ve farklı
bir giriş ya da özelikli teknik, çerçeve tarzı vb. kullanmıyorum.
Amaç nedir, önceden seçili bir fotoğrafın üzerinde değişiklikler
ya da uygulamalar yapmak değil mi? Şunu belirtmeliyim, bunu sadece
kendi başınıza deneyerek, öğrenerek daha iyi bir sonuç alabilirsiniz!
*Odaklamak*
Portre çekimlerinde, yüze ya da yüzdeki bir detaya odaklanılmalı.
Sıklıkla gözler olur ve bu sert bir görüntü verir. Önceden de
belirttiğim gibi, yüzü arka plandan ayrı tutun ve yüzeysel derinlikten
arındırın (DOF). Bunu, kullandığınız fotoğraf makinesinin manuel
özelliklerini iyi bilerek kontrol altına almalı ve arka plan için blur
ayarı yapmalısınız. Benim birçok çekimim f/1.8 ya da f/2 dir.
*/İpucu/*
* Çok kısık diyaframda, her iki göz de keskin olmayacaktır böylece.
Bazı insanlar bundan hoşlanmaz ancak ben bunu önemsemiyorum.
*Poz*
Bununla ilgili detayları yazmıştım tekrar değinmeyeceğim. Sadece manuel
pozlamayı seçin ve gerekli sıralamadan sonra aynı ayarı yapın.
*/İpuçları/*
* Manuel pozlama spesifik pozlama aralığına yardımcı olur. Güzel
olan modele yaklaşmanız ve kadrajı modelin ortalandığı bir çekimle
doldurabilmeniz. Bu yüzeyin doğru pozlandığını garantileyecektir.
Zemin karanlık ya da açık olabilir ancak sonuç olarak yüzey doğru
olacaktır.
* Güneş ışığını kullanmayı deneyin: bunun karanlık alan ve aydınlık
yerlerden daha farklı olduğunu göreceksiniz.
* Tabii ki doğru pozlamayı yaparsanız bulunduğunuz mekanda ki ışık
da iyi sonuç verecektir.
*Çekim Sonrası Düzenleme*
Benim bütün fotoğraflarım dijital düzenlemelerin yapıldığı
çalışmalardır. Ben genelde, renkleri değiştirir ve koyulaştırırım.
Fotoğrafı düzenlerken oluşturduğum katmanları seviyorum. Özellikle
Curves (Kıvrımlar) : çünkü kolaylıkla bir bölgeyi koyulaştırabiliyorsunuz.
Birçok kişi bana renkleri nasıl düzenlediğimi sorar. Bunu yanıtlayamam,
çünkü bütün düzenlemeleri kullanıyorum.
Bunu aklınızda tutunuz: Bunun bir reçetesi yok. Her defasında hep aynı
teknik kullanıldığını sanmayın. Size tabii ki kullandığım düzenlemeleri
gösteririm, ancak bu yine de aynı sonuçları almanızı sağlamayacaktır
çünkü bir önceki renk farklı olacaktır.
Bu durumda ne yapmalı? Her özelliği deneyerek ve tecrübe edinerek olası
imkanları öğrenmelisiniz. Yani kendiniz denemelisiniz. Ve böylece
problemleri çözüp küçük düzenlemelerle uygulamalar yapabilirsiniz.
Hepsi bu kadar! Umarım yararlı olur!
Sevgiler,
*Jean-Sébastien MONZANI*
www.jsmonzani.com <http://www.jsmonzani.com/>
Alıntı: http://www.fotoritim.com/yazi/jean-sebastien-monzani--portre-fotografciligi-rehberi
Değerli fotoğrafçılar, bilindiği üzere çok farklı "teknik"te portre
çekimi var. Ben sizi standart tekniklere yönlendirmek istemiyorum.
Sıkça gelen sorular arasında da yer alan bir soruya da böylece cevap
vermek istiyorum: Bu makalenin amacı, çekim tekniğimi size aktarmak.
Portre çekimleri yaptığımda, model tercih ederim. Her ne kadar benim
için önemli olan, portrelerinin hikayesini anlatmayı denemek olsa da. Bu
makalede özellikle benim portre çekimlerinde üzerinde durduğum: İlham,
hazırlık, evreler ve çekim sonrası düzenleme.
*İlham*
Bir şeylerin yolunda gitmesinin en güzel yöntemi ve en güvenilir tekniği
planlı davranmaktır. Model seçmeden once, genel olarak ve açık bir
şekilde neyi amaçladığınızı netleştirmelisiniz.
Kendimden örnek verecek olursam: ilham gelmesi ve yaratıcılık için
çevremden beslendim. Bolca kitap okudum, sokaklardaki fotoğrafları
inceledim, dergileri, internet sitelerini hiç durmadan taradım. Modelde
aradığım şeyi bulmama yardımcı oluyor bu çalışmalarım. Lütfen bunu
atlamayın! Samimi söylüyorum, benim birçok modelim profesyonel olmayan
insanlar. Ve gerçekten onların da hoşuna gidiyor, yönlendirilerek
birlikte iş çıkarmak.
*Hazırlık*
Benim de zamanla fark ettiğim şey şu oldu; çekim yapmak için
oluşturduğunuz ortamlarda, aslında doğal ışık ve doğal aydınlanma
kullanabilmek en iyi yol. Ben genellikle hatta hep, ortamın ışığın
uygunluğuna dikkat etmeye çalışıyorum. (Başka bir aparat kullanmadan).
Bazen, yardımcılarım bir çanta dolusu reflektör taşısalar da, bence ne
görüyorsanız ortaya çıkan da o oluyor.
Sonuç olarak, bazen ışık modelin pozunu yönlendiren tek unsur
olabiliyor. Eğer karanlıktaki bir yüzün geri kalan bedeni yoğun ışık
alıyorsa, şanslısınız eğer iyi sonuç almışsanız! Bu nedenle ben önce
ortamla ilgili bir iki deneme çekim yapıyorum, inanın çok işe yarıyor!
Diğer adım ise modelle önceden konuşmak ve çekimlerle ilgili fikir
alışverişinde bulunmak. Böylece kendisine nasıl bir ortamda çekim
yapılıyor olduğunu ve çekimin atmosferini göstermiş olursunuz. Bu tabii
ki, her kadraj için bunu yapmalısınız anlamına gelmiyor ancak bir kere
bunu yapmanız işinizi kolaylaştıracaktır. Ve ayrıca modeller her zaman
daha rahat olurlar, ne çekildiğini ya da ne beklenildiğini bildiklerinde.
Bir nevi onları rahatlatmak denebilir buna! Hatta kıyafetler için bile
özel zaman ayırırım. Ya modellerin gardrobundan kıyafet getirtirim, ya
kiralarım, ya da satın alırım.
*/İpuçları/*
* Model bulmak bazen zor bir iş olabiliyor. Önce çevrenizdekilerden
başlayın araştırmaya. Onlara çalışmalarınızı gösterin ya da sizi
etkileyen fotoğrafları paylaşın, böylece bu onlara fikir verir.
* Ve modellerin, kişisel haklarına saygı duymalı, sadece onların
hoşuna giden çekimleri baskıda vb. şekilde kullanmalısınız.
*Evreler *
*Gözden geçirme*
2-3 saatlik çekimin sonunda yaklaşık olarak 150 fotoğraf çekmiş
olursunuz ve bunlar arasından da 5 ya da 10 taneyi sadece seçersiniz.
Önceden de belirttiğim gibi, bazen fazladan malzeme kullanırım.
(Aydınlanma aparatları make-up ya da reflector gibi) Ve çekim yaparken
de, modelle sürekli iletişim halinde olurum ve konuşarak çekim yaparız.
Bu da eğlenceli olur!
*Işık*
Işık fotoğrafın ruh halini etkiler: iyi bir ışık yoksa iyi bir sonuç da
yok demektir. Peki, iyi bir ışık nedir? Hmm düşündürücü bir soru! Şöyle
ki, öncelikle çekimleriniz çevre ile doğru orantılı olmalı.
Bir örnek verelim; eğer karanlık, bohemik yeraltı çekimleri yapmak
istiyorsanız, bunun için en ideal yer metropol istasyonlarıdır. Bu
konuda anlaşalım!? Orayı buluyorsunuz!
İlk hissedeceğiniz şey, gerçekten ne kadar karanlık bir ortam olduğu!
Bununla birlikte, modelin yüzünde istediğiniz loşluğu yakalamak için
ise, modeli yeşil neon ışıklarının olduğu kısma yaklaştırın. İşte bu
ışığın yüzdeki hikayesine bir örnek…
*Yanlış*
Gölgesiz ışık hiçbir şeydir. Modelin yüzünde yeterli ışığın olması,
güzel ama tavandan modelin yüzüne çarpan neon ışıklarının gözaltlarında
oluşturduğu etki ise derin bir gölgedir. İşte buna takriben, ben göğüse
reflector tutularak tavana yansıtılmasını öneriyorum. Böylece bu
gölgeleri doldurup, koruyacaktır.
*/İpuçları/*
* Kapalı mekanlarda pencereye yakın çekimlerde, sıkça parçalı ışık
olur. Buna rağmen, eğer güneş varsa, dışardan gelen ışığın, beyaz
yüzeylerde yansıma yapabileceğine dikkat etmek gerekir.
* Reflektörleri toplamak bazen size çok pahalıya mal olabiliyor. Bu
nedenle, kendi malzemelerinizi kendiniz oluşturarak, arabanızın
bagajında, kafasının hasar görmemesini sağlayabilirsiniz.
*Çerçeve/Kadraj *
Güzel bir fotoğraf, güzel bir çerçevedir. Fotoğraf makinenizi yatırın.
Sonuçta manzara çekmiyorsunuz değil mi? Şimdi yer sizsiniz ve objenin
merkezindesiniz: Fotoğrafı ortalamak, bir merkez aramak düşman gibidir:
çünkü donuk, berbat ya da sıkıcı ürünler verecektir. Fotoğrafınızın daha
farklı olmasını sağlamak için, diyagonalı kullanınız. İnternette bu
konuyla ilgi çok çeşit kaynağa erişebilirsiniz. Bununla ilgili popüler
"kurallar üçlemesi (rule of the thirds)". Belirttiğim kaynakları
okumalısınız, pişman olmazsınız!
*/İpuçları/*
* Eğer dar açı bir portre ise çekmek istediğiniz, gözleri çerçevenin
ortasına yerleştiriniz. Alnın yerine gözlerin daha fazla yer
kaplamasından korkmayın, ancak çeneyi kesmemeye dikkat edin.
* Dar bir çerçeve tercih ettiğinizde, hem kolları hem bacakları
çekmeyi ihmal etmeyin ancak eş zamanda da eller ve ayakların
gözükmemesine dikkat ediniz!
* Tekrarlayalım, objeyi merkezden uzaklaştırın. Yani alışılmışın
dışında olanı yapın. İnsanlar, göz bölgesini izlerken aslında
severler biraz boşluk olmasını.
* Hayal dünyanızı kullanın ve kuralları ihlal edin. Örneğin, alt
sola uygulanacak çerçeve standart olmadığı gibi, kişiye daha fazla
etki verecektir.
* Yana yatırılmış bir çekim tekniği fotoğrafınıza daha dinamik bir
etki verecektir.
*Arka plan*
Bir dakika bekleyin! Modeli çekiyoruz, arka planı değil, öyle değil mi?
Arka plan, bir fotoğrafta her şeyi mahvedebilir.
Arka plan objeye odaklanmanıza yardımcı olmalıdır. Daha az keskinlik
kullanmayı deneyerek diyafram değeri f/1.8 ya da f/2 .
Kompakt dijital bir makineniz mi var? O zaman kötü bir haberim var: Bu
küçük sensörlü makine malesef size istenen sonucu vermeyecektir. SLR ya
da DSLR olmalı. Eğer SLR ise size çok bilinen bir zoom önereceğim.
Onların diyaframı daha yüksek oluyor ve iyi sonuç alınıyor. Daha ucuz ve
daha iyi bir başlangıç için 50mmfj 1.8 lensle başlamanızı, Close-up için
ise 85m den 100 m f/1.8 lens öneriyorum.
Arka plan eğer çok ön planda ise ve hatlar, cisimler var ise benim
yaptığımı yaparak modelin yüzünün üstünde oynamayın! Dikey hatlar
kompozisyonunuza zarar verebilir. Arka planı dik seçip, dışarıya
odaklanmayı deneyin.
*/İpuçları/*
* Eğer arkaplan modeli engelliyorsa, doku ya da modele uygun olanı
fotoğraf çevre verecektir.
* Önalan da önemli çünkü fotoğrafa daha fazla alan derinliği sağlar.
Reflektörler de bu iş için iyi bir yoldu. Çalışmanızı daha ilginç
hale getirirler.
* Kompozisyonunuzdaki birçok detaya rağmen, ana pozisyonu
etkilemeyecektir.
* Uzun lensler, sahip olacağınız daha kullanışlı, daha az deforme
olan lenslerdir. Bu nedenle, modele çok yaklaşmak yerine, geniş
açı zoom ile yaklaşmanın tercih edilmesi gerekir.
* Ayrıca fotoğrafın son sunumu ve çerçevesinin ihmal edilmemesi
gerekir. Bazen hiç yılmadan bunun üzerinde çalışırım. Ve farklı
bir giriş ya da özelikli teknik, çerçeve tarzı vb. kullanmıyorum.
Amaç nedir, önceden seçili bir fotoğrafın üzerinde değişiklikler
ya da uygulamalar yapmak değil mi? Şunu belirtmeliyim, bunu sadece
kendi başınıza deneyerek, öğrenerek daha iyi bir sonuç alabilirsiniz!
*Odaklamak*
Portre çekimlerinde, yüze ya da yüzdeki bir detaya odaklanılmalı.
Sıklıkla gözler olur ve bu sert bir görüntü verir. Önceden de
belirttiğim gibi, yüzü arka plandan ayrı tutun ve yüzeysel derinlikten
arındırın (DOF). Bunu, kullandığınız fotoğraf makinesinin manuel
özelliklerini iyi bilerek kontrol altına almalı ve arka plan için blur
ayarı yapmalısınız. Benim birçok çekimim f/1.8 ya da f/2 dir.
*/İpucu/*
* Çok kısık diyaframda, her iki göz de keskin olmayacaktır böylece.
Bazı insanlar bundan hoşlanmaz ancak ben bunu önemsemiyorum.
*Poz*
Bununla ilgili detayları yazmıştım tekrar değinmeyeceğim. Sadece manuel
pozlamayı seçin ve gerekli sıralamadan sonra aynı ayarı yapın.
*/İpuçları/*
* Manuel pozlama spesifik pozlama aralığına yardımcı olur. Güzel
olan modele yaklaşmanız ve kadrajı modelin ortalandığı bir çekimle
doldurabilmeniz. Bu yüzeyin doğru pozlandığını garantileyecektir.
Zemin karanlık ya da açık olabilir ancak sonuç olarak yüzey doğru
olacaktır.
* Güneş ışığını kullanmayı deneyin: bunun karanlık alan ve aydınlık
yerlerden daha farklı olduğunu göreceksiniz.
* Tabii ki doğru pozlamayı yaparsanız bulunduğunuz mekanda ki ışık
da iyi sonuç verecektir.
*Çekim Sonrası Düzenleme*
Benim bütün fotoğraflarım dijital düzenlemelerin yapıldığı
çalışmalardır. Ben genelde, renkleri değiştirir ve koyulaştırırım.
Fotoğrafı düzenlerken oluşturduğum katmanları seviyorum. Özellikle
Curves (Kıvrımlar) : çünkü kolaylıkla bir bölgeyi koyulaştırabiliyorsunuz.
Birçok kişi bana renkleri nasıl düzenlediğimi sorar. Bunu yanıtlayamam,
çünkü bütün düzenlemeleri kullanıyorum.
Bunu aklınızda tutunuz: Bunun bir reçetesi yok. Her defasında hep aynı
teknik kullanıldığını sanmayın. Size tabii ki kullandığım düzenlemeleri
gösteririm, ancak bu yine de aynı sonuçları almanızı sağlamayacaktır
çünkü bir önceki renk farklı olacaktır.
Bu durumda ne yapmalı? Her özelliği deneyerek ve tecrübe edinerek olası
imkanları öğrenmelisiniz. Yani kendiniz denemelisiniz. Ve böylece
problemleri çözüp küçük düzenlemelerle uygulamalar yapabilirsiniz.
Hepsi bu kadar! Umarım yararlı olur!
Sevgiler,
*Jean-Sébastien MONZANI*
www.jsmonzani.com <http://www.jsmonzani.com/>
Alıntı: http://www.fotoritim.com/yazi/jean-sebastien-monzani--portre-fotografciligi-rehberi
