- Katılım
- 3 Şubat 2018
- Mesajlar
- 8,003
- Çözümler
- 4
- Reaksiyon puanı
- 9,356
- Puanları
- 113
Yaşlı Kızılderili reisi kulübesinin önünde torunuyla oturmuş, az ötede birbiriyle boğuşup duran iki köpeği izlemekteymiş. Köpeklerden biri beyaz, biri siyahmış ve 12 yaşındaki çocuk kendini bildi bileli o köpekler dedesinin kulübesi önünde boğuşup duruyorlarmış.
Dedesinin sürekli göz önünde tuttuğu, yanından hiç ayırmadığı, iki iri köpekmiş bunlar. Çocuk, kulübeyi korumak için biri yeterli görünürken niye ötekinin de olduğunu, hem de niye renklerinin illa da siyah ve beyaz olduğunu anlamak istiyormuş. Merakla sormuş dedesine...
Yaşlı reis, bilgece bir gülümsemeyle torununun sırtını sıvazlamış.
"Onlar," demiş, "Benim için iki simgedir evlat."
"Neyin simgesi?" diye sormuş çocuk.
"İyilik ile kötülüğün simgesi. Aynen şu gördüğün köpekler gibi, iyilik ve kötülük içimizde sürekli mücadele eder durur. Onları seyrettikçe ben hep bunu düşünürüm. Onun için yanımda tutarım onları."
Çocuk yeniden sormuş;
"Peki, sence hangisi kazanır bu mücadeleyi?"
Bilge reis, yine bilgece bakmış torununa:
"Hangisi mi evlat? Ben hangisini daha iyi beslersem o kazanır!"
Peki, ya sizce?
"İnsan iki ruhludur. İçinde bir iyi köpek bir de kötü köpek kavga eder. Hangisini daha çok beslersen o kazanır." bir Kızılderili atasözünün hikayesi babında paylaşmak istedim.
Saygılarıma,
kilicbaligi
(Hikaye alıntıdır: ntv.com.tr.)